
19/09/2025
Waar ik vorige week nog schreef over de noodrem lijkt nu alles in een stroomversnelling in beweging te komen.
Daar na het moment van overgave kon ik zien en voelen waar de energie stagneerde.
Er werd aan mijn waarden geschud, die staan voor mijn stevigheid. En in de wiebeligheid begon ik voor een moment te twijfelen. Maar ook te herzien, kloppen de waarden nog in dit moment in wie ik nu ben.
Ik ben teveel doorgeddenderd in plaats van mijn eigen ritme te eren. Mijn tempo, is vanuit vertraging, eerst zakken en dan naar buiten komen. Alhoewel ik daar de schoonheid in zie wil ik soms anders of is anders nodig, en daar ging ik aan door in plaats van terug naar eigen midden.
Het blijft bijzonder, hoe dichterbij je bij jezelf blijft hoe sneller het gaat schuren wanneer de not-self aan het roer staat..
Er is een nieuwe kalmte en in de kalmte ontstaan er nu eens allemaal mogelijkheden en kansen.
Waar ik elke keer weer voel - eerst terug naar het midden.
Het proces van afpellen en uitlijnen.
In de grounded wisdom community werd het midden ervaren en spraken we over de cycli in de cycli (snap je ‘m nog?) In het begin van elk seizoen, in dit geval de herfst ontmoet je een innerlijk kindstuk (lente energie) van jezelf. Om jezelf daar te ontmoeten mee te groeien.
De ervaring? Precies dat wat nodig is wordt geraakt. Niet om je klein te houden maar zodat je met deze energie kunt werken.