Goudswater, praktijk voor contextuele hulpverlening en relatietherapie
Goudswater is een vrijgevestigde praktijk voor contextuele individuele hulpverlening gezins- en relatietherapie in Gouda.
11/10/2020
Update ivm Covid19
Zolang het kan en mag geef ik de voorkeur aan face to face contact. Mijn kantoor is ruim genoeg om op voldoende afstand van elkaar te zitten. Er is genoeg ventilatie met enkel glas, kieren en een plafond van meer dan vier meter hoogte en anders kan het raam ook nog open.
Bij twijfel in het geval dat er gezondheidsklachten zijn, graag eerst even contact met mij opnemen om te overleggen of we de afspraak wel door kunnen laten gaan.
Telefonisch of digitaal contact is ook mogelijk.
30/09/2019
30/09/2019
20/11/2017
In Nederland zijn er tienduizenden mensen met psychische problemen die niet de juiste zorg krijgen. Dit komt omdat hulpverleners, door allerlei regels, te veel bezig moeten zijn met administratieve verplichtingen. Papierwerk krijgt voorrang op mensenwerk. Dit manifest is bedoeld om die regelgekte te...
24/04/2016
Geven & ontvangen
Het concept van geven en ontvangen wil ik benaderen vanuit het contextuele gedachtegoed wat ontwikkeld is door de Hongaars – Amerikaanse psychiater dr Ivan Boszormenyi-Nagy.
Het woord ‘context’ verwijst naar de dynamische verbondenheid van de mens met zijn betekenisvolle relaties over verschillende generaties. Ieder mens maakt deel uit van een familie. Door het feit dat een kind het leven krijgt van zijn ouders ontstaat er tussen hen een onomkeerbare band van wederzijdse rechten en verplichtingen, verdiensten en schulden. Deze verbondenheid is een existentieel gegeven. Het is geen norm of gebod maar een feit.
In deze menselijke relaties zijn vier dimensies te onderscheiden:
1. De feiten: om iemands levensverhaal te begrijpen is het van belang dat er gekeken wordt naar de feiten die het bestaan van de persoon beïnvloeden.
2. De psychologie: in deze dimensie wordt gekeken hoe mensen bepaalde levensgebeurtenissen in hun leven verwerkt hebben en de gevolgen daarvan.
3. Interactie in het gezinssysteem: zicht hebben op het communicatiepatroon en de invloed hiervan op elkaar.
4. De relationele ethiek: hierbij gaat het om de intrinsieke rechtvaardigheid van de existentiële relaties, die uiteindelijk bepaald wordt door de balans van geven en ontvangen binnen die relatie. Door zorg te geven aan anderen verdienen we het recht op zorg van anderen voor ons en ontstaat er ‘gerechtigde aanspraak’ of verdienste. Verdienste verwerven is een intrinsieke motivatie om constructieve relaties aan te gaan. Een ander kernwoord hierbij is Loyaliteit.
Loyaliteit is niet een gevoel maar een zijnsgegeven. Loyaliteit tussen ouders en kind is existentieel en onverbreekbaar. Het is ook een verticale loyaliteit, die asymmetrisch is: het kind is in eerste instantie gerechtigd meer te ontvangen dan te geven in die balans en de ouder heeft in die balans meer verantwoordelijkheid voor het kind dan andersom.
Horizontale loyaliteit ontwikkelt zich in gekozen relaties(partners, vrienden, collega’s, enz) en is in principe symmetrisch en wederkering: beide partijen dragen evenveel verantwoordelijkheid voor de rechtvaardigheid van de balans.
Symmetrische relaties blijven slechts levensvatbaar zolang mensen erin slagen een balans van onderling min of meer wederkerige bijdragen te verkrijgen. Het gaat hier opnieuw om de rechtvaardigheid van de relatie, de eerlijkheid en de balans van geven en ontvangen.
Een ‘rechtvaardige relatie’ is een relatie waarin(op lange termijn) een evenwicht bestaat tussen wat we investeren en wat we van de ander ontvangen, waarin met ons rekening gehouden wordt en wij met de ander(en) rekening houden. In zo’n relatie ontstaat vertrouwen in de ander en zijn we zelf betrouwbaar.
Als wat iemand geeft, echt ontvangen en gezien wordt neemt het vertrouwen in zichzelf en de ander toe(zelfvalidatie). Daardoor groeit het gevoel van zelfwaarde: hij/zij voelt zich betekenisvol voor anderen en voelt zich waardevol als mens. Pas dan durft hij voor zichzelf op te komen en grenzen te stellen aan anderen(zelfafbakening): hij kan geven aan anderen, maar gaat niet zover dat hij zich totaal wegcijfert en leeg geeft.
In een relatie is geven dus even belangrijk als ontvangen.
Wees de eerste die het weet en laat ons u een e-mail sturen wanneer Goudswater, praktijk voor contextuele hulpverlening en relatietherapie nieuws en promoties plaatst. Uw e-mailadres wordt niet voor andere doeleinden gebruikt en u kunt zich op elk gewenst moment afmelden.
Contact De Praktijk
Stuur een bericht naar Goudswater, praktijk voor contextuele hulpverlening en relatietherapie:
Bij contextuele therapie zie je de mens in relatie tot zijn context. Het is een intergenerationele benadering. Dat wat je in het heden doet staat niet op zichzelf maar komt ergens vandaan. Bij contextuele therapie wordt er o.a. gekeken naar de balans van geven en ontvangen of aannemen. Het gaat hierbij om het immateriële geven en ontvangen op lange termijn.
Wat je gekregen en gegeven hebt in het verleden of wat je gemist hebt, speelt ook nu nog een rol in wat je geeft aan de ander. Wij, mensen, zijn relationele wezens. Wij willen in verbinding staan met de ander. Om de verbinding in balans te houden, geven en ontvangen we. Wanneer er meer gegeven wordt dan je terugkrijgt kan dit een tijd goed gaan maar op lange termijn raakt de relatie uit balans en krijg je hier last van. Als je geeft vanuit een tekort, dus vanuit iets wat je niet hebt, raak je uitgeput of zelf uit balans. En de relatie ook. Want op een dag krijgt de ander toch de rekening gepresenteerd en wil je terugkrijgen van wat jij (te veel) gegeven hebt. Wij zijn dit alles niet bewust totdat het uit balans gaat. Het teveel geven heeft ook een reden. Misschien verlangen we nog naar iets of hopen we erop dat het geven gezien gaat worden. Hoe vrij ben je in dat wat je geeft? Of er is een blokkade om te ontvangen. Je wil niet in de schuld staan, je vindt dat wat je geeft normaal is en hoeft hier niets voor terug te krijgen. Wat je niet beseft is dat de ander bij jou in de schuld komt te staan en dat de ander onvoldoende kans krijgt iets terug te geven. Het geven doet een mens ook goed en helpt mee aan een gezond zelfvertrouwen en gevoel van eigen waarde. Het kan ook zijn dat je vindt dat jij het niet waard bent om te ontvangen. Dat je onvoldoende van jezelf houdt. Of dat je geen zicht hebt op hoeveel jij zelf al geïnvesteerd hebt. En dat jij het recht hebt om te ontvangen. Bovenstaande speelt een rol in jouw persoonlijk leven, maar ook in je relaties. Een mens staat niet op zichzelf maar is altijd een onderdeel van een systeem.
In de individuele gesprekken kijk ik met je mee naar datgene waarin je onvrij bent om te geven of te ontvangen. We gaan op zoek naar verdiende vrijheid. En vrij(autonoom) te worden binnen de verbondenheid met de ander.
Met relatietherapie neem ik naast de methode van de EFT ook de context mee omdat ik ervan overtuigd ben dat hetgeen wat je geeft en gegeven hebt een rol speelt in jouw geven en ontvangen in de relatie met je partner. Het gaat hierbij niet om goed of fout, maar om op te merken dat wat je geeft ook ontvangen wordt. Of dat wat je geeft ook passend is.
EFT is een methode die je helpt inzicht te krijgen in je destructieve patroon waardoor je de verbinding met je partner mist. Het gaat er niet om wie er begint en niet om de feiten maar altijd over de betekenis die het voor jou heeft. Heel simpel gezegd: door bewust te worden van jouw reactie (vechten, vluchten, verstijven) op een gemiste hechtingsbehoefte krijg je zicht op jullie patroon. Je leert het patroon herkennen en je leert te de-escaleren en te voorkomen. EFT kent een aantal stappen die je helpt de verbinding tussen jou en je partner te verstevigen.
Ik zie (relatie)therapie vooral als winst voor jezelf, de ander, je relatie, je kinderen en verdere familie als het je lukt om vanuit autonomie de verbinding met de ander zodanig te houden dat het leven weer in balans komt. Generaties die hieruit volgen zullen daar ook de vruchten van plukken.
