Kankersh*tzooi

12/01/2023

En toen opeens.. ging alles heel snel..🪶🖤

https://kankersh*tzooi.nl/682-2/

17/10/2022

Hoe gaat het? Een hele gewone maar toch lastige vraag waar ik niet altijd een pasklaar antwoord op heb. Helemaal niet als het niet zo lekker gaat. Dus daarom een uitgebreid verhaal op mijn site.

21 september was ik 2 jaar ziek. Ik was op dat moment in retraite maar had wel wat geschreven, ook dat staat erop: https://kankersh*tzooi.nl/

Morgen vertrekken we naar Malaga, even een weekje genieten in de zon! 😎

En toen opeens... was alles anders... Powervrouw gaat kanker te lijf en deelt haar 'avonturen'. Soms staat je leven ineens op z'n kop. Bij mij was het borstkanker wat de regie overnam. Wat een sh*tzooi. Wat een kankersh*tzooi! Hoe het begon Mijn verhaal Hieronder vind je verschillende blogs van hede...

26/07/2022

Progressie, 2 jaar geleden had dit woord mij niet zoveel gezegd, hooguit iets positiefs, maar vorige week was het het kutste woord wat er bestaat. Progressie, toename, activiteit, verergering, uitbreiding... noem het zoals je wilt maar als je kanker hebt is dit het laatste wat je wilt horen. Je gaat voor verbetering of in ieder geval voor stilstand maar helaas... de laatste pet-scan liet toename van activiteit op bestaande plekken én nieuwe 'haardjes' zien

https://kankersh*tzooi.nl/progressie/

01/07/2022

Ik mocht deze week weer een paar nachtjes in het Martiniziekenhuis logeren. Ik had griep gehad en daarna werd ik benauwd. Ik dacht zelf aan een beginnende longontsteking maar het bleek toch weer vocht achter mijn longen te zijn. Dat zag ik even niet aankomen! Het hele verhaal lees je hier:

Onverwacht weer in het ziekenhuis Het ging heel goed de afgelopen tijd. Ik had dan ook niet zoveel te melden. Ik heb niet zo'n heel spannend leven maar ik heb laatst nog wel leuke tripjes gemaakt naar Schiermonnikoog en Egmond aan zee. Ik was zo trots op hoeveel ik weer kon doen; fietsen, wandelen,....

27/05/2022

Wat dapper! 💪

Lopen om de kanker te overwinnen. Annemarije de Haas (50) uit Zwolle doet dat door Het Kustpad te lopen, met 725 kilometer de langste wandeling die Nederland te bieden heeft. „Ik loop door totdat ik beter ben.”

12/05/2022

In dit artikel lees je waar borstkanker meestal uitzaait: naar de longen, lever, botten, ruggengraat, hersenen en lymfeklieren. Het aantal plekken waarnaar het is uitgezaaid bepaalt het stadium.

https://www.webmd.com/breast-cancer/ss/slideshow-breast-cancer-metastasis

Bij borstkanker zijn er 4 stadia:

Stadium 1: een tumor kleiner dan 2 cm, zonder uitzaaiingen naar de lymfeklieren in de oksel.
Stadium 2: een tumor tussen de 2 en 5 cm, met of zonder uitzaaiingen naar de lymfeklieren in de oksel.
Stadium 3: de tumor is groter dan 5 cm, met of zonder uitzaaiingen in de lymfeklieren in de oksel, of als de tumor kleiner is dan 5 cm, maar door de huid naar buiten komt of vastzit aan de borstwand.
Stadium 4: er zijn uitzaaiingen in andere organen of weefsels van het lichaam.

Ik heb uitzaaiingen in mijn botten, wervels, longen en lever dus dat is stadium IV.

Voor elk stadium is er ook een prognose maar mijn oncoloog zegt dat je dat eigenlijk moeilijk kunt voorspellen. Het ligt er maar net aan of de behandeling aanslaat en gelukkig gaat dat bij mij goed met een milde constante chemo (capacetabine) + 3 maandelijks infuus met een botversterker. Sommige mensen doen het hier jaaaaren goed op en ik nu ook al een jaar, in combinatie met voeding en supplementen. Op de laatste scan van eind april was weer afname van activiteit 🥳

Dat betekent niet dat het weg is, maar het groeit in ieder geval niet. Sommige uitzaaiingen zijn wat kleiner geworden en de kankercellen zijn minder actief. Ik voel ook dat het beter gaat, ik heb minder pijn en meer energie. Al blijft dat laatste wel altijd met ups en downs gaan, er is toch een stijgende lijn dus ik ben dik tevreden!

11/05/2022

Twee jaar geleden kreeg Sietske (36) de diagnose eierstokkanker. In 'Humberto' vertelt ze haar verhaal en waarschuwt ze vrouwen voor de gevaarlijke ziekte.

22/03/2022

Het is lente! Tijd om wakker te worden uit mijn winterslaap. Deze duurde wat langer door corona maar dan hebben we dat ook maar weer gehad. Verder gaat het best goed. Ik ben alleen behoorlijk vergeetachtig maar dat is dus blijkbaar een bijwerking van de chemo. Officieel heet het chemobrein maar wij noemen het

https://kankersh*tzooi.nl/flubberbrein

Flubberbrein Er is iets raars aan de hand met mijn brein. Het lijkt alsof er niet zoveel meer in mijn hoofd past als eerst. Ik kan niet meer twee dingen tegelijk doen, zoals een goede vrouw hoort te kunnen ;). Als ik iets typ op mijn telefoon, kun je maar beter niet tegen mij praten

14/02/2022

Wat verdrietig en wat prachtig. Mensen vinden mij sterk maar deze jongen....poeh 😪

25/01/2022

Corrie Kamminga (40) wil dat het normaal wordt om na een borstamputatie te kunnen kiezen voor de optie ‘platte borst’.

20/01/2022

Het klinkt als een nachtmerrie: twee maanden na je moeder te horen krijgen dat ook jouw borstkanker is uitgezaaid en dat jullie beiden ongeneeslijk ziek zijn. Het overkwam de 28-jarige Irene uit Utrecht en haar moeder Patrizia (63). Samen bereiden ze zich nu voor op de dood. En dat doen ze op een bi...

18/01/2022

Moe zijn, het hoort erbij. Maar ik ben er nu wel weer klaar mee. Lees hoe de man met de hamer mij toch nog wist te vinden: https://kankersh*tzooi.nl/een-stapje-terug

31/12/2021

Daar istie dan, de laatste dag van het jaar. Een raar jaar, veel gebeurd. Ik weet nog dat ik vorig jaar om 0.00u op mijn dakterras stond en me afvroeg wat dit jaar me zou brengen. En nu is 2020 alweer voorbij! Echt ongelooflijk hoe snel het is gegaan. Zo terug denkend was het een jaar met ups en downs. Eerst ging het wat beter maar toen ineens toch weer slechter. Eind mei heb ik het roer omgegooid wat betreft medicatie en ben ik anders gaan eten. Vanaf toen gaat het beter en niet zomaar een beetje! De stijgende lijn zit er nog steeds in. Om het jaar mooi af te sluiten ben ik 2 nachtjes met Heleen naar Noord Holland geweest, hondjes mee, lekker uitwaaien en vooral genieten. Want hoewel ik echt niet de hele dag euforisch dankbaar loop te zijn, waardeer ik alles toch wel net iets meer.

Gisteren met een cappuccino op het strand, het zonnetje kwam er zelfs nog door, Cody en Charlie die uit hun dak gingen...
Ik denk trouwens dat het niet alleen een kwestie is van medicijnen nemen en andere voeding. Ik denk dat je mindset ook heel erg meespeelt. Ik moet eerlijk bekennen dat ik dit jaar ook wel momenten heb gehad dat ik dacht... laat maar zitten. Als het zo moet, hoeft het van mij niet meer. Dat was in maart/april, een periode dat ik heel veel op bed lag 24u per dag pijn had, weinig lucht had en niet ver kon lopen. Ik was afhankelijk van anderen en zag gewoon niet meer hoe het ooit nog weer goed zou komen.

Gelukkig duurde dat niet zo lang en krabbelde ik weer op. In augustus was de eerste overwinning mijn tripje naar Ameland. En nu gaat het nog veel beter dan toen! Ik kan veel verder lopen, best wonderbaarlijk met die ingezakte wervels en aangetaste heupen. Iemand raadde mij aan om voor me te zien hoe ik weer zou willen zijn. Wat stond voor mij symbool voor weer gezond zijn? Het eerste wat in mij opkwam was dat ik op een duin stond en naar beneden rende. Als ik dat kan... dan ben ik er weer. Dat beeld heb ik steeds voor ogen gehouden. En gisteren heb ik dat gewoon gedaan! En dat voelde zo goed!
Natuurlijk ben ik nu niet weer beter maar wel veel beter dan ik was.

Kom maar op 2022! 💪❤💥

17/12/2021

Geweldig! Hoe dan?
Groot respect voor deze vrouw...

De 27-jarige Samantha de Ridder uit Woudrichem had nog maar één jaar te gaan van haar opleiding tot politieagent toen de diagnose borstkanker haar wereld stilzette. Opgeven was geen optie voor haar en ze zet alles op alles om beter te worden. Op sociale media deelt ze haar verhaal met vele volgers...

29/11/2021

Therapie

Toen mijn psycholoog voorstelde dat ik mee zou doen aan groepstherapie "Leren leven met kanker" dacht ik eerst.... no thanks! Het leek me niks om in zo'n groep je verhaal te moeten doen. Maar ze dacht echt dat het goed voor me zou zijn dus oké, ik probeer het wel.

En wat ben ik daar blij om! Vandaag was de laatste keer op dit mooie plekje in het bos. De eerste keer was het meest pittig omdat je allemaal je verhaal doet. Daarna was er elke week een thema; van genieten tot de dood. Dat laatste klinkt niet zo gezellig maar hoort er toch ook bij. Ik ben daar persoonlijk helemaal niet zo mee bezig maar het is fijn om met elkaar te kunnen delen hoe je erover denkt. Ik heb ontzettend veel aan deze 'training' gehad. Ook aan de theorie. Ik snap nu beter waardoor ik soms getriggerd word door iets, hoe je stress-level werkt en hoe je herkent dat je te hoog zit (en wat je kunt doen om er weer uit te komen), hoe belangrijk een stukje zingeving is, en niet te vergeten je netwerk om je heen. Als ik nu terugkijk, zat ik nog behoorlijk in de weerstand. Ik vond het zo oneerlijk en wou gewoon geen kankerpatiënt zijn. Maar het is wel zo... en daar moet je mee dealen. Ik ben nu rustiger, meer in de acceptatie en probeer mijn grenzen wat beter te bewaken. Al is dat laatste wat lastig met een verhuizing voor de boeg 🤣

Nog 2 nachtjes... morgen de laatste spulletjes inpakken en dan woensdag over. Zin in!

24/11/2021

Mooi verhaal van Kim. Ook leuk om op Insta te volgen, ze maakt geweldige illustraties over haar proces!

‘Ik zal er niet omheen draaien, je hebt borstkanker!’ Kennelijk moest de arts het snel kwijt, want we zaten nog niet eens toen ze ons dit vertelde. Dit was 2 december 2020, onze wereld stond compleet op zijn kop. Ik was 32 jaar, twee prachtige kinderen, een lieve partner, een fijne woning en vol...

18/11/2021

Vandaag moest ik weer voor controle naar het ziekenhuis. Mijn bloedwaardes waren weer goed en de tumormarkers zelfs lekker gedaald, voor het eerst in maanden!

Een tumormarker is een stofje wat je in je bloed hebt als je kanker hebt. De hoogte van de waarde zegt niet alles. Een hoge waarde wil niet zeggen dat je heel ziek bent, of andersom. Mijn oncoloog zegt; als er maar een dalende lijn is, dan maakt het getalletje zelf niet zoveel uit. En een dalende lijn is er zeker. Ik ben van 187 naar 46 gegaan in het afgelopen jaar. Dat is heel laag maar dat wil niet zeggen dat ik bijna beter ben. Er is nog steeds genoeg mis in dat lijf. Maar het bevestigt wel dat de behandeling goed aanslaat. Ik mag morgen beginnen met kuur 8 alweer!

Daarna mocht ik meteen door voor mijn 3 maandelijkse infuus met een botversterkend middel, Zoledroninezuur (klinkt lekker 😝). Dit remt de botafbrekende cellen en verbetert de botdichtheid 💪 Zo'n infuus duurt een kwartier en wordt gegeven op de afdeling dagbehandeling oncologie. Al met al lig je daar een uurtje en dan voel ik me toch altijd een gezegend mens. Mijn situatie is natuurlijk ook niet zo fraai, maar daar zijn mensen die veel zieker zijn en zware chemo's krijgen. Meestal kaal... en dan wandel ik vrolijk binnen met mijn dikke bos krullen.... dan ben ik extra dankbaar dat het nu zo goed gaat 🙏