07/11/2025
Een plek van veiligheid werd een plek van vernedering. Twee Syrische pleegkinderen in Vlaardingen zijn mishandeld door hun Nederlandse pleegouders, simpelweg omdat ze “niet Nederlands genoeg” zouden zijn.
Wat begon als een kans op rust na oorlog en vlucht, eindigde in schelden, slaan en vernedering. “Ze zeiden dat we niet Nederlands zijn,” vertelde één van de kinderen. Die paar woorden zeggen alles over hoe diep het gif van racisme en vooroordelen kan gaan, zelfs in een gezin dat bescherming hoort te bieden.
De biologische moeder, zelf gevlucht voor oorlog, zag haar kinderen opnieuw breken. Ze waarschuwde instanties, maar niemand luisterde. Pas toen de schade onmiskenbaar werd, kwam de waarheid naar buiten.
Deze zaak legt een pijnlijke waarheid bloot. Nederland faalt in de bescherming van kwetsbare kinderen met een migratieachtergrond. Terwijl we onszelf prijzen om onze mensenrechten en gelijkheid, blijven racisme en misplaatste superioriteit zelfs in ons zorgsysteem bestaan.
Een kind afwijzen om zijn afkomst is geen opvoeding, het is mishandeling. En zolang zulke verhalen nog kunnen gebeuren, is niet het kind dat “niet Nederlands genoeg” is, maar ons geweten dat zijn menselijkheid is kwijtgeraakt.
