11/09/2025
Kan dat, iemand opgraven en laten cremeren?
Op 29 juni 1990 heb ik mijn lieve, gekke, zorgzame en moderne oma verloren.
Zomaar....opeens....
Het wrange ervan was nog dat mijn oma die zaterdagmiddag nog bij mij in de optiek zaak langskwam en ze mij vertelde dat ze niets aan haar hart had. Dat was uitgezocht. Het was hyperventilatie, en daar moest zij oefeningen voor gaan doen.
Na een ronde dansje samen, ging mijn oma weer naar huis. Ik zou later op de avond naar haar toegaan. Ik sliep vaak bij mijn oma, een dag, een week soms weken omdat wij een hele goede band hadden. We leken gewoon enorm op elkaar!!
Die avond werd mijn vader gebeld dat oma een hartstilstand had gekregen. Een paar dagen heeft ze in coma gelegen. Wij moesten de beslissing nemen om haar van de beademing te halen.
Wat een hel!! Wat als ze toch wakker wordt....wat als ze naar een revalidatie centrum gaat en ze haar daar helpen.....geef haar nog even....dagen....minuten.... uren....maar de uitslag van de scan was een mokerslag.... haar hersenen hadden nul-activiteit meer.
Voordat wij de handeling moesten doen was mijn oma overleden....
Het was een enorme shock ook voor mijn moeder en verdere familie.
Mijn oma wilde graag begraven worden.
Zij ging altijd naar haar zus toe op de begraafplaats en dat gunde ze ons ook, dat gevoel om bij je dierbare te kunnen zitten. Wat te rommelen rond het graf en plantjes te verzorgen.
Al die jaren hebben wij dat met liefde gedaan. Hele gesprekken heb ik daar gehouden!!
Zij wist beide keren als eerste dat ik zwanger was, hoe we ze gingen noemen, dat ik ging trouwen en 3 prachtige maincoon katten heb. Als vrouwtje die in Amsterdam 's avonds de katten eten gaf, zou ze dat super gevonden hebben.
Maar na 35 jaar werd het toch moeilijker voor mijn moeder en de partner van mijn oma. Inmiddels zijn mijn vader, tante en oom ook overleden. Zij deden dit altijd met elkaar.
De keus was of het graf op zeggen, dan gingen de botjes van oma naar het knoken graf of we lieten haar opgraven en cremeren zodat ze weer thuis kon komen.
De keus was snel gemaakt. We gingen oma opgraven, en dan laten cremeren. De dag brak aan en ik haalde mijn moeder, zus en de partner van mijn oma op naar Amsterdam.
Ik zette de muziek op van haar uitvaart en de herinneringen kwamen naar boven. We waren toen in het blauw-wit en oma werd vervoerd in een witte rouwauto. We keken elkaar aan en zonder af te spreken droegen we alle 4 blauw met wit.
De witte rouwauto reed mijn oma naar Sterrenheuvel-Haarlem. Daar werden wij ontzettend lief ontvangen en begeleidt tot de ovenruimte. Het hele proces zijn we aanwezig geweest.
Met zijn vieren zijn we heerlijk gaan eten en bespraken we ons gevoel. Niemand had gedacht dat het zo'n mooi en intiem afscheid zou zijn vandaag.
35 jaar geleden waren we in shock, veel verdriet, onmacht en overlevingsstand.
Nu is de cirkel rond.... Oma is weer thuis....
Kan dat, iemand opgraven en cremeren? Jazeker, voor wie dat zou willen is dat een mooie afsluiting.
Tanya, kleindochter en uitvaartbegeleidster.
