Zjuuls-supervisie

22/09/2023

Sinds kort heb ik een hele leuke bokstherapie-cliënt. Hij heeft cerebrale parese waardoor hij fysiek wat uitdagingen te verstouwen heeft. Ook is hij net 21: klaar om de wereld te bestormen met zijn scherpe geest en sprankelende humor. En bij de combi van deze twee loopt hij soms even vast. Mega-irritant vindt hij het, dat hij meer tijd nodig heeft dan zijn leeftijdgenoten om zich te verplaatsen, zich verbaal uit te drukken. Bij elke nieuwe boks-oefening gebeurt dan ook steeds hetzelfde: 'dat kan ik niet'. En vervolgens: 'wow, het lukte me wél!' Stapje voor stapje is hij zijn eigen kracht aan het ontdekken. En met dit gedicht helpt Lucas Rijneveld 'm daar een beetje mee...

13/07/2023

Ik was in opleiding tot GZ-psycholoog en had tot die tijd vooral kinderen behandeld met forse leer- en gedragsproblemen. Met internaliserende problematiek (zoals angst- en stemmingsproblemen) had ik nog niet zo veel te maken gehad. Om deze reden filmde ik deze sessies, zodat ik ze achteraf met mijn supervisor kon bespreken.

Zo ook de sessies met Jeroen. Jeroen was een 10-jarige jongen met wat ontwikkelingsproblemen, waar in zijn gezin van herkomst totaal geen ruimte en begrip voor was. Ouders brachten hem naar mij toe om hem te 'fixen', Jeroen zelf wilde absoluut niet bij mij zijn en voelde zich alleen maar heel machteloos, zonder dat hij daar de woorden voor had.

In mijn onervarenheid bleef ik maar vragen op hem afvuren: ik wilde zó graag begrijpen wat hem dwars zat...zodat ik hem kon helpen!

We begrepen elkaar maar niet...en in dat moment van onmacht begon hij onbedaarlijk te huilen. Ik schrok me kapot en wist me geen raad met zijn tranen. Om mezelf een houding te geven vluchtte ik de kamer uit onder het mom van 'een glaasje water halen'...

What was I thinking...een huilende jongen van 10 alleen achter laten in een onbekende kamer, op een plek waar hij sowieso al niet wilde zijn. Ik schaamde me dood om dit filmpje aan mijn supervisoren te laten zien...

Ik had destijds niet kunnen vermoeden wat een waardevol leermoment dit ondanks mijn schaamte is geweest. Het bespreekbaar maken, het koppelen aan mijn eigen onzekerheid en onderliggende patronen, het 'aankijken' van dat gevoel van schaamte...het is zó helpend geweest in mijn verdere carrière! De grootste winst is dat ik nu veel comfortabeler ben met emoties in de kamer, en ik niet meer geneigd ben hard weg te rennen. Toch wel handig in ons vak...

07/07/2023

In mijn praktijk zie ik veel jonge meiden, adolescenten op weg naar de volwassenheid.
Het laatste stukje middelbare school en dan...de wijde wereld in! Maar wat waren die examens toch weer een bottleneck: het lijkt wel of deze meiden zichzelf enkel nog zien als een cijfer: 'Ben ik wel een 8, 9 of 10? Studeer ik hard genoeg? Haal ik er wel alles uit wat erin zit?' Gek genoeg maakt dit streven naar perfectie ze geen greintje gelukkiger, en wordt over onderliggende onzekerheden liever niet gepraat...

Wat zou ik deze meiden toch gunnen dat ze zichzelf weer kunnen gaan zien als méér dan alleen een cijfer. In mijn ogen zijn ze in elk geval stuk voor stuk verdomd bijzondere veugels!

06/07/2023

Zoals je weet ben ik gék op inspiratie uit het dagelijks leven rondom het thema psychisch welbevinden. Zo heb ik al een berg boeken, gedichten, films en docu's verzameld die ik mijn cliënten zo nu en dan aanraad als aanvulling op onze behandeling. Momenteel heb ik een cliënt in behandeling met vervelende ervaringen rondom een 𝐧𝐚𝐫𝐜𝐢𝐬𝐭𝐢𝐬𝐜𝐡𝐞 𝐩𝐚𝐫𝐭𝐧𝐞𝐫. Over dit onderwerp heb ik geloof ik nog niet zo veel gelezen...
Heeft iemand goede tips??

29/06/2023

Je kent dat wel...je hebt een rotdag, voelt je ellendig omdat niks gaat zoals je wilt en zou het liefst met de dekens over je hoofd in bed gaan liggen tot de bui is overgewaaid. Dat hebben mensen met een depressie ook, alleen ervaren zij dit dag in, dag uit en is er geen greintje plezier meer te bespeuren. Eén van de ankers in therapie is dan activatie: je bed uit, naar buiten, bewegen! Ookal schreeuwt je hoofd van niet...

Hier moest ik aan denken bij het lezen van dit prachtige boekje: dít is wat je iedereen gunt die een wandeling aan het maken is! Het boekje eindigt als volgt:

'𝘔𝘢𝘢𝘳 𝘦𝘯𝘧𝘪𝘯, 𝘢𝘭𝘴 𝘫𝘦 𝘥𝘢𝘢𝘳 𝘴𝘵𝘢𝘢𝘵 𝘦𝘯 𝘶𝘪𝘵𝘬𝘪𝘫𝘬𝘵 𝘥𝘢𝘯 𝘪𝘴 𝘩𝘦𝘵 𝘰𝘧 𝘫𝘦 𝘰𝘰𝘬 𝘷𝘢𝘯 𝘣𝘪𝘯𝘯𝘦𝘯 𝘳𝘶𝘪𝘮𝘦𝘳 𝘸𝘰𝘳𝘥𝘵. 𝘌𝘯 𝘻𝘰𝘭𝘢𝘯𝘨 𝘫𝘦 𝘰𝘱 𝘥𝘰𝘰𝘳𝘵𝘰𝘤𝘩𝘵 𝘣𝘦𝘯𝘵, 𝘯𝘪𝘦𝘵 𝘢𝘢𝘯𝘨𝘦𝘬𝘰𝘮𝘦𝘯, 𝘻𝘰𝘯𝘥𝘦𝘳 𝘩𝘢𝘢𝘴𝘵, 𝘻𝘰𝘭𝘢𝘯𝘨 𝘪𝘴 𝘩𝘦𝘵 𝘭𝘦𝘷𝘦𝘯 𝘦𝘪𝘨𝘦𝘯𝘭𝘪𝘫𝘬 𝘢𝘭𝘵𝘪𝘫𝘥 𝘸𝘦𝘭 𝘶𝘪𝘵 𝘵𝘦 𝘩𝘰𝘶𝘥𝘦𝘯.'

17/05/2023

Voor de startend hulpverleners in de GGZ is Cognitieve Gedragstherapie vaak een laagdrempelige eerste keus van Interventie: veel collega's kennen het en er is veel informatie over te vinden. Tóch liep en loop ik zelf regelmatig tegen praktische valkuilen aan... Bekijk op mijn website de Toolbox CGT waarin ik per techniek de belangrijkste valkuilen uitleg!

https://zjuuls-supervisie.nl/toolbox-cgt/

13/04/2023

Heb je dat ook wel eens, dat je een intakegesprek hebt, en het je niet meteen duidelijk wordt wat er nou eigenlijk aan de hand is? De klachten worden vaag omschreven, er worden namen aan klachten gegeven die je zelf niet goed kan plaatsen, of je cliënt vertelt je sowieso niet zo veel... Lastig is dat!! Met deze tips hoop ik je een eindje op weg te helpen!

05/04/2023

Op papier lijkt het zo makkelijk, het invullen van een G-schema van psychische klachten. Volgens mij hebben we er ook allemaal wel van gehoord. Maarrrr...merk jij ook dat er best wat addertjes onder het gras zitten als je er eenmaal mee gaat werken? En dat je dan geneigd bent dit hulpmiddel maar in de hoek te gooien? Zonde, want het kan echt van toegevoegde waarde zijn in je therapieën, vaak al bij de intake! Bekijk snel de 3 belangrijkste struikelblokken bij het gebruik van het G-schema én....de oplossingen daarvoor!
https://zjuuls-supervisie.nl/g-schema-de-valkuilen/

23/03/2023

Deze post gaat niet over mijn kook-kwaliteiten. Er zijn dingen die ik beter kan zal ik maar zeggen... Nee, het gaat me even over die koptelefoon. In mijn supervisies gaat het namelijk vaak over goede zelfzorg. Wat wij als therapeuten kunnen doen om ook zélf 'fit-to-fly' te blijven. Wat dan vaak wordt genoemd is wandelen, mediteren, 'breathwork', sporten...allemaal dingen die ik zelf ook inzet. Maarrrrr...ze kosten tijd. En die is/lijkt niet altijd voor handen. het antwoord daarop is deze zelfzorg toe te voegen aan een activiteit die je tóch al moest doen. Koken bijvoorbeeld. En zo stond ik vanavond onwijs te genieten van Harry Styles die in mijn oren aan het 'rocken' was en kon ik er na het koken weer helemaal tegen!!

08/02/2023

Weer een pareltje ontdekt!
Scènes uit een huwelijk, origineel een film uit 1973, nu als miniserie op HBOMax. Ik ben zelf nog niet klaar met kijken maar ben enorm geïntrigeerd...
Stap voor stap ontvouwt zich een complexe dynamiek tussen beide hoofdpersonen, waarbij ik moet denken aan hoe ik mijn cliënten tijdens een intake en daarna de behandeling ook steeds wat beter leer kennen. Soms ontstaat er een gevoel dat er ergens iets niet helemaal klopt, dat wat iemand zegt en wat hij of zij non-verbaal uitstraalt niet helemaal synchroon zijn met elkaar. En dáár dan je vinger op weten te leggen, dat maakt ons vak zo ontzettend boeiend.
Misschien een leuke oefening voor mijn collega-psychologen: zou er bij één van beide partners sprake kunnen zijn van een classificatie volgens de DSM? En zo ja, welke?
(Begrijp me goed: ik ben geen voorstander van structureel classificeren, maar om een systeem te kunnen verwerpen moet je het eerst een beetje kennen, toch?)

Ik hoor graag jullie bespiegelingen!

#

07/02/2023

03/02/2023

Fotolijstjes

Mensen die binnen de muren
van fotolijstjes wonen,
hebben het maar moeilijk.

Zeggen eeuwig Kááááááás
en mogen geen spierpijn krijgen
ook niet vlug even plassen,
niezen of een kauwgumpje kauwen.

Ze zijn muisstil opgesloten
in een verkleining van de wereld
en hopen de hele dag
dat je even naar ze kijkt.

Zullen we een bos beginnen - Jaap Robben & Benjamin Leroy

01/02/2023

Weer een mooi liedje hoor Harry!!

´Boyfriends
They think you're so easy
They take you for granted
They don't know they're just misunderstanding
You
You, you're back at it again
Weakened
When you get deep in
He starts secretly drinking
It gets hard to know what he's thinking
You
Love a fool who knows just how to get under your skin
You
You, you still open the door
You're no closer to him
Now you're halfway home
Only calling you when
He don't wanna be alone
Oh, and you go
Why? You don't know
Boyfriends
Are they just pretending?
They don't tell you where it's heading
And you know the game's never ending
You
You lay with him as you stay in the daydream
You
Feel a fool, you're back at it again´

https://www.youtube.com/watch?v=hJermMmkVFw

26/01/2023

Dirk de Wachter, het gaat veel over hem. En nu heeft hij een boek geschreven. Ik ben nog maar bij de inleiding, maar werd daar al gegrepen. Lees maar mee:

'Het menselijk bestaan meandert onvoorspelbaar door de oneindigheid van de kosmos. Met wat geluk blijft de weg redelijk begaanbaar, en vliegen we niet uit de plots opdoemende bochten.

De kunst van het leven bestaat erin om aan de goede kant van de baan te blijven: daar waar het licht schijnt, waar de bermen stevig zijn en de warmte van de zon ons aangenaam kan koesteren. Zo kan het leven prettig kuierend of nieuwsgierig lopend zijn. We trachten de lastige kant te vermijden, waar het donker is, slijkerig en vuil, waar we struikelen over puntige rotsen, waar we gekwetst kunnen worden en bedroefd en pijnlijk onderuitgaan. Het vergt wat aandacht om op de kronkelige weg steeds weer de juiste kant te zoeken. Met wat geluk worden we onderweg ook bijgestaan om de betere doorgangen te vinden in de lastige passages, krijgen we de nodige ondersteuning en opvang bij de onvermijdelijke struikelingen op onze eigen specifieke tocht. Zo gaat het leven, zo brengen de lastigheden ons soms dichter bij elkaar.'

Amen.

📚