
27/01/2025
Afgelopen zondag was ik -als bezoeker- in het Leids Universitair Medisch Centrum en werd direct gegrepen door een indrukwekkend kunstwerk. Vanuit een bepaalde hoek leek het -voor mij- op een hart. Mijn verstand ratelde: “Anatomisch klopt dit niet!” en zocht naar het bordje met uitleg, om mij te overtuigen…
♥️ Maar mijn hart zei iets anders: “Het voelt als een hart.”
Bewust legde ik mijn hand op mijn eigen hart. Wat een kracht voelde ik – in mezelf en in het kunstwerk. De kleuren en schaduwen trokken me dieper naar binnen. Mijn oordelende gedachten vervaagden, en ik voelde een hart-tot-hart connectie met het werk. Ik realiseerde me hoe sterk mijn eigen hart is, hoe het altijd voor me werkt – soms zelfs iets té hard…Een golf van compassie kwam op. Als mijn hart uit balans raakt, kan ik er met aandacht naar kijken, net zoals ik naar dit kunstwerk keek: met verwondering en zachtheid.
🧠 Later ontdekte ik dat het kunstwerk Folding Life (2022) heet en gemaakt is door Ana Oosting. Het combineert kunst en wetenschap en is geïnspireerd op eiwitonderzoek van dr. Meindert Lamers (LUMC). Zijn team onderzoekt onder andere het MutS-eiwit met behulp van Cryo Electronen Microscopen, waarmee de structuren van deze eiwitten zichtbaar worden gemaakt. Het zijn dus DNA replica eiwitten🧠
Dit moment herinnerde me eraan wat mindful kunstkijken met ons kan doen: het brengt je uit je hoofd en in verbinding, met kunst, met jezelf en in mijn geval, specifiek, met mijn hart.
Wat een helende interventie!