27/10/2025
Vanochtend werd ik wakker. Het regende. Een échte oktoberochtend. Maar toch, deze dag roept weer herinneringen op. Niet p***e mooie herinneringen.
Vandaag is Tim alweer 5 jaar geleden uit het leven gestapt. Niet zomaar, niet plotseling, niet onverwacht.
Toen, 5 jaar geleden. Ook een donkere dag in oktober. Stilte, het was gelukt.
Rust voor Tim. Hij had zijn uitweg gevonden.
Ons achtergelaten, verbijsterd. Verdrietig, boos, machteloos.
Vandaag werd ik wakker, met de gedachte aan Tim. Hij heeft rust gevonden. Wij na 5 jaar ook.
Er is nog steeds gemis, en verdriet. Maar ook moois, we zijn er samen doorheen gekomen. Staan samen stil, doen goede dingen voor de wereld. Ook in nagedachtenis van Tim.
Ons gezin is hecht, alles mag er zijn.
Insluiten dat hebben wij mogen leren. En, het gaat er niet om wat je meemaakt maar hoe je er mee omgaat.
Weer genieten, spelen en mogen leven. In dankbaarheid voor wat er was, is en nog ken gaat.
Heb ‘t goed Jorinde