DubbelWaard

09/07/2025

🔹 Het Jaar Rond – een jaartraining voor de vrouw die voelt: het is tijd.
Voor de slimme, sensitieve vrouw die veel ziet. Veel draagt. Veel weet. En die diep vanbinnen voelt: ik wil thuiskomen in mezelf.

Je doet al jaren aan zelfreflectie.
Je kent je patronen.
Je hebt misschien therapieën gedaan, opleidingen gevolgd, boeken gelezen, leiderschap ontwikkeld.

En toch…blijft er iets schuiven.

Alsof je hoofd sneller gaat dan je lijf kan bijhouden.
Alsof je wel weet hoe het moet, maar het nog niet kunt belichamen.
Deze jaartraining is geen oplossing. Het is een uitnodiging.

Om af te dalen.
Te vertragen.
En jezelf te herinneren.
Niet vanuit denken, maar vanuit voelen en zijn.

We reizen door de seizoenen, buiten én binnenin jou.
We werken met opstellingen, lichaamswerk, trauma release, adem, het systemisch veld, je vrouwelijke cyclus, stilte en bedding.
Geen trucjes. Geen opgelegde methode.
Wel een zorgvuldig afgestemde bedding waarin jouw proces zich mag ontvouwen in eigen ritme.

🔹 Voor wie is dit?

Voor de vrouw die:
– zich vaak verantwoordelijk voelt, ook als dat niet hoeft
– meer aanvoelt dan ze onder woorden kan brengen
– razendsnel denkt, maar verlangt naar rust en belichaming
– het altijd goed heeft gedaan, en voelt dat dat niet meer klopt
– zichzelf wil herinneren, niet door nóg meer te leren, maar door te zakken

🔹 Wat je ontvangt:
– 4 themadagen, afgestemd op de seizoenen
– 3 individuele sessies – volledig afgestemd op jouw proces
– 2 cirkelavonden rond midwinter & midzomer
– 1 systemische themadag: Het veld van de wijze vrouw (startdag)
– Tussentijdse support van mij en van je groep
– Een kleine, veilige groep vrouwen (max. 6) met wie je écht mag zakken

🔹 Praktisch:
📍 Locatie: Halfweg
📆 Start: 31 oktober 2025
🧑‍🤝‍🧑 Donderdaggroep: 1 plek vrij
🧑‍🤝‍🧑 Vrijdaggroep: 4 plekken vrij
Early bird t/m 15 juli: €1.222
Daarna: €1.333 (betaling in termijnen mogelijk)

Je hoeft niets te fixen.
Je hoeft niets te bewijzen.

Je hoeft alleen maar te luisteren naar dat stille fluisteren in jezelf dat zegt:

“Dit is voor mij.”

Voel je een JA of wil je overleggen of het past?

Stuur me een bericht of kijk op https://www.amsterdamseleeuw.nl/workshops/vrouwentraining/

08/04/2025

Ontspannen door aan te spannen en weer los te laten.
We hebben nog 2 plekken in de kleine groep sessie op de ochtend van goede vrijdag. Maak van deze vrijdag niet zomaar een vrije dag!

Soms fluistert je lijf wat je hoofd nog niet kan zeggen.
Een vermoeidheid die je niet kunt verklaren.

Een adem die net wat hoger zit.
Een gevoel van vol zijn — van binnen.
In deze BRTT & TRB sessie mag je even niets doen.
Je mag laten gebeuren.

Je lijf weet de weg. Via trilling, zakken in je lijf, adem en ontlading.
BRTT & TRB helpen je om spanning los te laten, zodat je weer kunt zakken. In jezelf. In rust. In ruimte.

Voel je iets resoneren? Stuur me gerust een berichtje.

11/03/2025

'Ik heb daar niks mee hoor, ik ben nooit boos'

Boosheid wordt vaak niet direct als zodanig gepresenteerd, maar verpakt in andere uitingen, gedragingen en klachten. Hier zijn enkele manieren waarop boosheid zich kan vermommen bij jou (of bij jouw cliënten).

1. Vermomd als andere emoties
🔹 Verdriet – “Ik voel me zo machteloos en teleurgesteld.” Achter verdriet kan onderdrukte woede schuilgaan, vooral als iemand zichzelf niet toestaat boos te zijn.
🔹 Angst – “Ik durf geen confrontatie aan te gaan.” Boosheid kan worden omgezet in angst als iemand conflicten vermijdt of geen ruimte voelt om zich te uiten.
🔹 Schuld en schaamte – “Ik had anders moeten reageren.” Woede kan naar binnen worden gericht, waardoor iemand zichzelf de schuld geeft in plaats van boos te zijn op een ander.

2. Vermomd in gedrag
🔹 Cynisme en sarcasme – “Tja, dat had ik ook wel kunnen voorspellen…” Achter cynisme zit vaak boosheid die niet direct geuit kan worden.
🔹 Passief-agressief gedrag – “Nee hoor, het is prima,” terwijl de lichaamstaal iets anders zegt. Dit is een indirecte manier om boosheid te tonen zonder de confrontatie aan te gaan.
🔹 Uitstelgedrag en sabotage – Je zegt ja, maar doet nee. Dit kan een onbewuste manier zijn om weerstand te bieden zonder openlijk boos te worden.
🔹 Overdreven behulpzaamheid – Door altijd klaar te staan voor anderen, kan iemand vermijden om eigen boosheid of frustratie te voelen.

3. Vermomd in lichamelijke klachten
🔹 Spanningshoofdpijn of migraine – Opgekropte boosheid kan zich fysiek vastzetten.
🔹 Maag- en darmklachten – “Ik heb een knoop in mijn maag.” Dit kan wijzen op onderdrukte woede.
🔹 Vermoeidheid of burn-out – Langdurig onderdrukte boosheid kost veel energie en kan leiden tot uitputting.
🔹 Verhoogde spierspanning – Vooral in de schouders, nek en kaak kan boosheid zich letterlijk "vastzetten" in het lichaam.

4. Vermomd in overtuigingen
🔹 “Ik moet de vrede bewaren.” – Angst om boos te zijn uit loyaliteit of conflictvermijding.
🔹 “Het heeft toch geen zin om boos te worden.” – Geleerde machteloosheid, vaak na situaties waarin boosheid werd ontmoedigd of genegeerd.
🔹 “Ik ben gewoon niet zo’n boos persoon.” – Identificatie met kalmte als manier om boosheid te onderdrukken.
5. Vermomd in levenssituaties
🔹 Ongezonde relaties – Boosheid wordt ingeslikt en leidt tot emotionele uitputting.
🔹 Werkproblemen – Conflictvermijding, frustratie over ongelijkheid, of zichzelf structureel overvragen.
🔹 Moeite met keuzes maken – Onbewuste boosheid kan verlamming veroorzaken in beslissingen.

En nu? Herken je nu iets? Wees welkom in mijn praktijk of bij één van onze workshops over woede (of het gebrek daaraan).

Laatste kans - De inschrijving voor de 2daagse training voor professionals 'therapeutisch werken met boosheid' sluit op donderdag 13 maart! www.dubbelwaard.nl/inschrijven

10/03/2025

Ben je niet boos?

Ze zit tegenover me, haar schouders gespannen, haar handen in haar schoot. Met horten en stoten vertelt ze haar verhaal. In de elf jaar dat ik mijn praktijk heb, heb ik veel gehoord, maar dit voel ik in elke vezel van mijn lijf. Af en toe schiet ze vol. Meteen volgt een verontschuldigend: ‘Sorry hoor.’

Ze wéét al veel over haar patronen. En met een beetje uitleg van mij herkent ze de overlevingsmechanismen erin. Emoties mochten er nooit zijn. Niet zeuren, sterk zijn, doorgaan – dat was het devies. Haar ouders konden er niets aan doen, zegt ze. Zij hadden het ook niet geleerd. Ze hadden zoveel meegemaakt dat ze het hen niet kwalijk kon nemen.

Ondertussen had zij als kind al geleerd om altijd op haar hoede te zijn. Om te zorgen voor haar broertje en zusjes. Om geen aandacht op te eisen. Om elke emotie weg te stoppen. Nu is ze volwassen en zorgt ze nog steeds. Voor haar ouders – want dat hoort zo. Voor haar gezin, haar vriendinnen, haar collega’s, haar partner. Ze zegt altijd ja. Ze doet haar best om iedereen tevreden te houden. Maar voor zichzelf? Nooit.

Ze hoort het zo vaak: ‘Wat ben jij een sterke vrouw!’ Een compliment. Dus dat moet ze volhouden.

Tot ze knapt. Zomaar, uit het niets, op het schoolplein. Een andere moeder vraagt alleen maar hoe het met haar gaat. En ineens barst ze in tranen uit. Hoe heeft ze zo zwak kunnen zijn?

Eerder heeft ze nooit ergens last van gehad, ze is wel wat moe en heeft vaak hoofdpijn, de verbinding met haar partner is ook wat lastig en om nou te zeggen dat ze gelukkig is, mwah.

Na een paar sessies stel ik haar de vraag:

‘Ben je weleens boos?’

Ze kijkt me aan en begint gelijk te huilen. Nee, ze is nooit boos. Nou ja, behalve als haar kinderen ’s ochtends niet opschieten. Dan ontploft ze weleens – en voelt zich de rest van de dag schuldig. Maar verder? Nee. Boosheid is haar vreemd.

Want ze heeft nooit geleerd om die emotie te voelen. Nooit geleerd om te herkennen waar haar grenzen liggen. Nooit geleerd dat onder haar verdriet een laag boosheid ligt. Om te voelen dat ze niet boos is op haar kinderen, maar dat ze de prikkels die een druk gezin met zich meebrengt niet kan reguleren. Want ze heeft het nooit geleerd.

‘Ben je weleens boos geweest op je ouders?’

Verbaasd – en onderzoekend – kijkt ze me aan. Ze beseft in de verte waar ik heen wil. ‘Nee,’ zegt ze. ‘Want zij konden er niks aan doen.’

‘Maar… mag je misschien wel boos zijn op de situatie? Op het feit dat jij dit allemaal mee moet dragen?’

Ze zucht. Haar schouders zakken. Dan, van diep onderin haar lijf, komt de huilbui los. Haar lijft trilt, de spanning mag eruit.

En daar…

Daar komt de ruimte.

Ruimte om iets te mogen.
Ruimte voor nieuwe patronen.
Ruimte voor zichzelf.

Op 13 maart sluit de inschrijving voor onze training - Therapeutisch werken met boosheid - voor professionals. Dus als je nog twijfelt schrijf je dan snel in.
https://www.amsterdamseleeuw.nl/workshops/woedewerkvoorprofessionals/

19/02/2025

Ben jij bekend met (familie)opstellingen? En zou je weleens kennis willen maken met een opstellingsmethode waarmee je meer focus op jezelf hebt dan op het het familiesysteem?

Ik heb op zondag 2 maart tijdens een opstellingendag nog plek voor 1 vraagsteller die met mij via de IoPT-methode een vraag/intentie wil gaan onderzoeken.

IoPT (Identiteitsgerichte Psychotraumatheorie en Therapie) is een vorm van opstellingswerk die zich richt op het verkennen en helen van psychologisch trauma, met een speciale nadruk op identiteit: Wie ben ik? Wat wil ik?

De kern van IoPT is het inzicht dat overweldigende situaties, vooral uit de vroege kindertijd, een diepe invloed hebben op ons zelfbeeld en onze keuzes in het leven. Dit kan ertoe leiden dat we later in het leven vastlopen in patronen van angst, zelftwijfel of relatieproblemen, zonder precies te begrijpen waarom.

IoPT helpt om deze onbewuste patronen zichtbaar te maken en om afgesplitste delen van onze identiteit weer te integreren. De methode werkt met een intentie-opstelling, waarbij woorden en gevoelens als toegangspoort dienen tot diepere lagen van het onderbewuste.

Wil je meer weten, stuur een PB!

Als je je opgeeft voor 22-2 dan kan ik volgende week nog ruimte maken voor een (gratis) telefonische vooronderzoek sessie.

17/02/2025

Boosheid en de Verborgen Laag: Waarom Geen Boosheid Voelen Meer Betekent dan je Denkt

Veel mensen zeggen: "Ik ben niet zo snel boos." Of nog sterker: "Ik voel eigenlijk nooit boosheid." Op het eerste gezicht lijkt dat misschien een kracht. Geen conflict, geen explosies, altijd beheerst. Maar in de praktijk betekent het vaak dat er méér op slot zit dan alleen boosheid.

Boosheid is een fundamentele emotie, net als vreugde, verdriet en angst. Als je boosheid niet volledig kunt voelen, dan is de kans groot dat ook andere emoties gedempt worden. Je sluit niet alleen af voor woede, maar ook voor:
Verdriet – Omdat je geleerd hebt om sterk te zijn.
Angst – Omdat kwetsbaarheid misschien onveilig voelde.
Vreugde – Want als je emoties dempt, demp je ze allemaal.

Het onderdrukken van boosheid zorgt er dus vaak voor dat je hele emotionele spectrum minder toegankelijk wordt. Mensen die zeggen "Ik voel niet zoveel" hebben vaak een patroon ontwikkeld waarin emoties – zowel positieve als negatieve – worden afgevlakt.

Soms is boosheid een masker voor diepere pijn. Je wordt boos terwijl je eigenlijk bang of verdrietig bent. Maar het omgekeerde geb***t ook: sommige mensen hebben geleerd dat boosheid ‘gevaarlijk’ is en vermijden het volledig, waardoor ze ook hun eigen grenzen niet meer goed voelen.

Herken je dit in je cliënten? Of misschien in jezelf?
In de tweedaagse training ‘Therapeutisch Werken met Boosheid’ (28 & 29 maart) duiken we dieper in de functie van boosheid en hoe het zich verhoudt tot andere emoties. We werken o.a. met:
*Lichaamsgerichte therapie – Waar in je lijf zit vastgezette boosheid?
*Systemisch werk – Welke patronen rond boosheid en grenzen spelen mee?
*Bio-Energetica – Hoe werk je met emotionele en lichamelijke expressie?
*Polyvagaaltheorie – Hoe helpt werken met het zenuwstelsel bij emotie-regulatie?

Door boosheid te begrijpen en te doorvoelen, ontstaat er ruimte voor álle emoties – en dus ook voor meer vreugde, vrijheid en verbinding.

Wil jij hier dieper in duiken als professional?

Tweedaagse training ‘Therapeutisch Werken met Boosheid’ 28 & 29 maart – Amsterdam
Meer info & aanmelden: info@dubbelwaard.nl

Inschrijven via www.dubbelwaard.nl/inschrijven Tweedaagse Training: Therapeuti...

16/02/2025

Op zondag 2 maart begeleid ik weer een dag vol familieopstellingen!

Er is nog plek voor een paar representanten. Mocht je eens kennis willen maken met live opstellingen, wees welkom, je hoeft geen ervaring te hebben.

Meer info vind je oa hier https://hipsy.nl/event/104398-familieopstellingen-dag-representanten-plekken

Stuur mij een bericht als je mee wilt doen.

Tevens is er nog plek voor 1 vraagsteller. Neem jij deze plek in?

20/01/2025

10 jaar MannenMiddag. Met mooie mannen die soms al 10 jaar aanwezig zijn. Het was weer duidelijk waarom dit georganiseerd moet worden: We supporten elkaar, we zijn scherp naar elkaar en alles mag er zijn en genoemd worden. Dank mannen, het was weer als vanouds! - Chiel Brand, Bas Zwiers, Jasper Vrij, Jan van der Meer, Frans Bello en Sven Tuinstra

Ook eens benieuwd? Kom binnenkort eens langs! Of.... Geef je op voor een nieuwe mannengroep die Mark de Waard organiseert.

03/10/2024

Over één maan op zondag 3 november, enkele dagen na Samhain, allerheiligen en allerzielen, met nieuwe maan, organiseren wij een systemische dag voor alle vrouwen die klaar zijn om hun plek in te nemen als heks, godin, (eigen)wijze vrouw. Het trauma en de oude pijn te helen, je voormoeders te eren en de brandstapelangst achter je te laten.

Heel jouw heksenwond - Stap in het veld van de wijze vrouw in jou!
over Heksen, (eigen)wijze vrouwen & intergenerationeel trauma

Om ons heen zien we vrouwen die zich klein houden. Die zich niet uitspreken. Die hun eigen behoeftes niet kennen en zeker niet kenbaar maken. Die zorgen voor anderen en zichzelf vergeten. Wiens levensenergie geblokkeerd is geraakt en die het contact verloren zijn met zichzelf. In een maatschappij waar focus, resultaten en presteren de norm zijn, is weinig ruimte voor ontvangen, grootse energie, je gepassioneerd uitdrukken. Teveel vrouwen onderdrukken hun potentieel, bang om weer gezien te worden. Dat kan anders, dat willen wij anders.

Wij zijn Janine van Grevenstein - van der Vorst & Wendy de Waard - Erhardt, beide o.a. systemisch coach, trainer & (familie)opsteller en beide heks, godin, bezielde (eigen)wijze vrouw, geef het een naam. Een paar honderd jaar geleden zouden we in ieder geval zijn mishandeld en verbrand, of eigenlijk zijn we dat in een vorig leven ook daadwerkelijk.

Jarenlang hebben wij last gehad van brandstapelangst, onszelf niet helemaal durven laten zien, bang om door de mand te vallen, angst om het licht in te stappen. Een onzichtbare trekkracht terug het moeras in, stiekem dansend in onze eigen schaduw, zelfs schrik om ons te omringen met veel vrouwen.

Veel persoonlijk, systemisch, trauma, regressie & schaduwwerk hebben wij de afgelopen jaren gedaan, om nu te kunnen zeggen dat we min of meer vrij van deze brandstapelangst zijn. Maar hiermee zijn we natuurlijk niet ‘klaar’. Met al onze kennis van systemisch werk en (intergenerationeel) trauma voelen wij dat wij hiermee iets te doen hebben.

In het vrouwenveld, het heksenveld, het voormoederveld komt de brandstapelangst steeds duidelijker naar boven. Het is dus tijd, tijd dat de vrouwen die dit voelen hun plek weer durven in te nemen, de wijze vrouwen, de bezielde vrouwen, de hexen.

Is zo’n dag nou nodig? Ja! Dit trauma, deze vrouwen vervolging, heeft nog steeds diepe impact op vrouwen nu, op hoe zij worden gezien en hoe zij zichzelf zien.
Intergenerationeel trauma dat geheeld moet worden opdat volgende generaties niet meer zo angstig hoeven te zijn. Want die brandstapelangst dragen nog veel vrouwen (bewust en onbewust) in zich mee.

Er zijn nog 4 plekken op 3 november. Reserveer snel je plek.

www.vrouwentrauma.nl

24/07/2024

Nog eentje dan!

Tien jaar geleden deed ik het voor het eerst, een BTC, een be the change workshop. Nadat het televisieprogramma ‘Over de Streep’ mij erg had aangegrepen onderzocht ik of ik vrijwilliger kon worden voor Challenge Day. Challenge day is een workshop op middelbare scholen waarmee pesten, ongelijkheid en haat de school uit wordt geholpen door jongeren een spiegel voor te houden. Een concept dat reeds in 1987 is ontwikkeld door Rich & Yvonne in Amerika. Deze Amerikaanse trainers komen sinds 2012 enkele keren per jaar naar Nederland om de trainingen voor volwassenen, Be the Change & Living the Change te geven.

Mijn eerste BTC in 2014 dus. Een jaar daarvoor rondde ik een belangrijk deel van mijn leven af, het eerste deel van volwassen zijn. Terugkijkend kan ik zeggen dat ik mij op dat moment bevond tussen mijn ‘oude’ en mijn ‘nieuwe’ leven. Ik was nog aan het afscheid nemen van een rijk leven met een goedlopend bedrijf, een fijne relatie en een geweldig huis, waar ik allemaal net te weinig van genoten had. En zat op dat moment in onderhuur, met een niet zo fijne relatie en zonder vervullende baan. Ik zat niet lekker in mijn vel, was onzeker, redelijk angstig, verstopte mij weer eens in eten en dronk ook net ietsje te vaak.

Als je me echt zou kennen…, een zin die mijn leven zou veranderen. Met ruim 50 mensen in een kring in een gymzaal. Ik dacht dat ik een scholing/training ging doen, dus zat voorbereid met pen en papier op schoot. Vanaf moment één doken we met de hele groep onder de waterlijn, en na 3 dagen was ik meer mezelf dan ik ooit was geweest. Ik liep de deur uit, voelde mij zekerder dan ooit, had vrienden gemaakt voor het leven en wilde meer van dit.

Een LTC (living the change) en Vrouwen training volgde. En eind 2015 leerde ik Mark kennen, ook hij had al meerdere trainingen gedaan en via die weg kwamen we in contact. Vier maanden later woonden we samen, binnen een jaar was ik zwanger en na ruim anderhalf jaar waren we getrouwd, hadden we een huis gekocht en kwam Lena ter wereld. Ook werkte ik in die tijd een half jaar op kantoor bij Challenge day, en later ook nog eens bijna 3 jaar voor Be the Change. Tientallen trainingen heb ik gedaan met Rich & Yvonne, in Nederland, België en Amerika.

Nadat wij moesten stoppen met werken voor de Nederlandse Be The Change stichting was het nodig dat ik een tijdje afstand nam van de organisatie. Als een jong volwassenen, net geen puber meer, die het ouderlijk huis uit moest, en deze verliet met de nodige strubbelingen.

Dankbaar ben ik Be the Change, Rich & Yvonne, Challenge Day, Over de Streep. Dankbaar voor alle lessen die ik heb geleerd, dankbaar dat ik mijzelf heb gevonden, dankbaar voor alle kennis die ik heb opgedaan, dankbaar voor de basis onder onze (woede)workshops, dankbaar voor de vrienden of eigenlijk familie die ik daar heb gevonden en vooral dankbaar voor Mark, ons leven samen en dankbaar voor onze heerlijke kinderen!

Dit weekend doe ik er nog eentje, 5 jaar na mijn laatste workshop ga ik een living the change workshop doen. Al ken ik het programma grotendeels nog uit mijn hoofd, ik weet dat ik ook dit keer weer lessen ga leren én mooie mensen ga ontmoeten. En ook ga ik afscheid nemen, afscheid van 10 jaar Be the Change, en afscheid van Rich & Yvonne, daar de kans klein is dat ze na dit weekend nog vaak in NL zullen komen. Maar ik heb vooral heel veel zin om te spelen!

Wil je deze kans ook nog grijpen? Er zijn nog een paar plekken, en ik mag je korting geven. Dus ben je dit weekend niet op vakantie en heb je niks belangrijkers te doen dan jezelf (nog) een stuk beter te leren kennen? Kom dan gewoon mee!

12/06/2024

Op zaterdag 6 juli en zondag 7 juli geven Janine Van Grevenstein en ik een workshop op vrouwenfestival Lorelei. Een systemische workshop waarbij we een breed gedragen intergenerationeel (vrouwen) trauma gaan bekijken.

De heksenwond, brandstapelangst, de angst van de vrouw om jezelf helemaal te laten zien, de angst om door de mand te vallen, de angst om je waarheid te spreken, je kop boven het maaiveld uit te steken. Allemaal bang om afgemaakt te worden. Want er zijn honderdduizenden vrouwen mishandeld, vermoord, omdat ze slim waren, onafhankelijk en vooral vrouw. De pijn en angst van onze (voor)moeders dragen wij nog dagelijks mee.

Op Lorelei geven wij tweemaal een introductieworkshop. Er zijn voor beide dagen nog een aantal kaarten te koop.

Weet je nu al dat je meer wil? op 3 november organiseren wij een uitgebreide systemische themadag. www.vrouwentrauma.nl

04/06/2024

Je bent 5 en moet naar de schooldokter. Uitkleden op de gang en met alleen een onderbroek aan zit je te wachten tot je aan de b***t bent. Het voelt niet fijn, maar wat kun je doen. Iedereen doet het.
Je bent 6 en moet op visite altijd iedereen een zoen geven. Ook die oom die naar alcohol stinkt en die tante die prikt. Je wil niet, maar het moet want het hoort.
Je bent 7 en gaat naar school, je mag maar 1x in de ochtend en 1x in de middag naar het toilet. Dat zijn de regels. Je gaat steeds minder drinken, want wat kun je anders doen.
Je bent 10 en zit in de laatste klas van de basisschool, je bent je heel bewust van je veranderende lijf. Je moet na de gym verplicht douchen, in een groepsdouche. Het moet van school, je handdoek wordt later gecontroleerd of deze nat is.
Je bent 12 en moet voor controle naar het ziekenhuis, je borst moet ontbloot, er is een stagiaire bij. Dat wordt je niet gevraagd, het is een opleidingsziekenhuis, het hoort zo.
Je bent 13 en krijgt je eerste vriendje. Je wil helemaal niet zoenen, handje vasthouden is al spannend genoeg. De hele groep joelt ‘zoenen, zoenen’, je geneert je, voelt niet fijn, maar doet het toch.
Je bent 17 en gaat op ski-vakantie in een groep. Je vraagt speciaal om een kleine kamer. Die kleine kamer krijg je, met de grootste groep mensen 10 personen in 1 groot stapelbed waarvan 7 volwassen mannen. En er is geen optie om te ruilen, dus je moet daar slapen.

Grenzen. Dit is maar een greep uit de situaties die ik mij zo even snel kan herinneren. En ik heb het vroeger goed gehad, weinig mensen die over mijn grenzen gingen. Maar van deze kan ik nu nog goed voelen dat ik daar mijn grens over moest stappen, of dat er over mijn grenzen is gegaan. In veel situaties ‘omdat het zo hoort, omdat het nu eenmaal zo is, omdat we dat zo doen’. Ik kan er met terugwerkende kracht boos om worden, maar toen niet, toen kende ik mijn grenzen nog niet, of kon ik ze niet aangeven.

En wat we in die leeftijd aangeleerd krijgen (niet geleerd, of zelfs afgeleerd) blijven we heel lang doen. Hoe vaak geef jij iemand uit beleefdheid toch die drie zoenen? Of geef je in een ziekenhuis aan dat je er geen 3e persoon bij wilt hebben? Hoe vaak zeg je Ja als je eigenlijk Nee zou willen zeggen?

Boosheid geeft grenzen aan. Als jij niet boos kunt worden is er grote kans dat je je grenzen niet (goed) kent, niet goed kunt aanvoelen en aangeven. Pas als iemand of jijzelf er te ver overheen is, dan explodeer (of implodeer) je.

Aankomende zondag geven Dorian en ik een woedeworkshop voor vrouwen, waarbij we ingaan op het thema grenzen. Is jouw grens bereikt? Is het nu tijd om hier iets mee te doen? Er zijn nog 2 plekken www.dubbelwaard.nl/inschrijven