Wat zijn de openingstijden?

Maandag 09:00 - 17:00 19:00 - 21:00 Dinsdag 09:00 - 17:00 19:00 - 21:00 Woensdag 09:00 - 17:00 19:00 - 21:00 Donderdag 09:00 - 17:00 19:00 - 21:00 Vrijdag 09:00 - 17:00

CarlaBruins

Leef vanuit je hart en intuïtie in plaats vanuit verwachtingen en illusies ❤️. Durf eigenwijs te zijn. Coach voor (hoog) sensitieve vrouwen.

22/09/2025

Durf jij ‘imperfect’ te zijn?
Een hele uitdaging maar zó bevrijdend…

Onderzoek de verwachtingen eens die je hebt over jezelf. Voelen deze niet vaker als flinke eisen (die jij jezelf stelt)?

Zijn ze wel reëel?!
Want je kúnt nou eenmaal niet alles ‘goed’ doen, er zál heel vaak iemand teleurgesteld zijn in wat je doet of zegt en soms héb je nou eenmaal geen tijd of energie.
En dat is ok…

Waarom is t toch zo lastig om dat toe te geven aan jezelf?

15/09/2025

Ja Frits, ik heb jou ook gemist…😉

Afgelopen weekend was ik weer bij de training van over voorouderlijk trauma. Hóeveel invloed dat nog kan hebben in ons huidige leven.

Mits t ongezien blijft…

Ongelofelijk zoveel inzichten dit geeft. Wat een voorrecht deze training te kunnen volgen en hiermee aan t werk te gaan in mn praktijk.

Frits heeft me gemist, dat is duidelijk😊 Waar ik ga, is hij 🥰
Ik vertel ‘m nog maar niet dat dit vaker gaat gebeuren…😉

11/09/2025

“Ik vraag écht niet om hulp!” zegt ze boos “ik red mezelf prima, altijd gedaan, dus nu ook!” Maar feit is; ze redt het op dit moment niet écht…

Op haar gezicht tekent zich behalve boosheid, ook teleurstelling en frustratie af. Maar vooral…angst.

Wanneer je als kind ooit bent afgewezen in je hulpvraag, kun je diep van binnen besluiten dit nóóit meer te doen. Dus regel je alles zelf, al moet je je in duizend bochten wringen om de pijn die deze afwijzing veroorzaakte nimmer meer te hoeven voelen.

Dit kan een tijd goed gaan, maar dan kom je ineens in een situatie terecht waarin je het in je eentje niet meer redt. Het enige dat je nog kunt doen is uitreiken naar je omgeving.

Maar diep van binnen zit nog steeds dat gekwetste kind, dat jou maar al te graag herinnert aan die oude pijn door je niet mis te verstane emoties voor te spiegelen om jou zo te overtuigen dat je zeker wéér gekwetst gaat worden. De onzekerheid, soms zelfs paniek, slaat toe…

We kennen het allemaal: de angst om gekwetst, afgewezen te worden. Soms resulteert dat in een soort van ongenaakbaarheid; ‘ik red het zelf wel’. Maar je kúnt nu eenmaal niet alles…

Het is belangrijk je te realiseren dat het antwoord op jouw hulpvraag ‘nee’ kan zijn en dat dit niets te maken heeft met jou als persoon, maar met je vraag op dat moment.
Dus niet jij, maar je vraag krijgt een ‘nee’.

Besef je dit niet, dan kunnen zich oude emoties aandienen die te maken hebben met (kleine) trauma’s uit je jeugd en je kunt wel blijven wijzen naar je verleden, maar zo blijf je hangen in een slachtofferrol, waarmee je als het ware de macht uit handen geeft. De invloed die je wel degelijk hebt, op jezelf, op dít moment, laat je op die manier door je handen glijden.

Je kunt blijven hopen op een beter verleden, maar dat verandert natuurlijk nooit. Hoe je daar in het ‘nu’ mee omgaat, is volledig aan jou.

08/09/2025

Vandaag mocht ik een workshop geven voor een grote groep vrijwilligers van t hospice over familie lijnen. Hoe belangrijk het is deze te onderzoeken omdat traumatische ervaringen van voorouders nog zóveel invloed kunnen hebben in huidige levens en wat een familie opstelling daarin kan betekenen.T waren 2 geweldige groepen, er ontstonden kwetsbare uitwisselingen en mooie gesprekken… Dankbaar dat ik dit heb mogen doen 🙏🏼 In t filmpje was t nog even ‘stilte voor de storm’, want heel eerlijk? Ik vond t ook best spannend. Maar je kompas volgen is niet alleen maar doen wat gemakkelijk voelt ❤️

04/09/2025

Het wordt je vaak verteld: ‘denk positief’, ‘tel je zegeningen’, ‘het is nu toch wel eens klaar?!’, ‘rug recht hoor!’, of ‘gelukkig ben jij zo sterk!’.

Ook zo’n bizarre: ‘echte mannen huilen niet’ (inmiddels ‘echte vrouwen’ ook niet meer).

Ondertussen ben je gaan geloven dat het zo werkt en bedenk je allerlei strategieën om met pijn, verdriet, teleurstelling om te kunnen gaan. Waarbij de meest gebruikte tactiek is: zoveel mogelijk negeren en wegduwen. Meestal door afleiding te zoeken.

Hoewel deze aanpak op dát moment verzachtend lijkt te zijn, is het op den duur schadelijk.

Volgens een wet die de oude Grieken al hadden ontdekt (met de mooie naam Enantiodromia), zal een kracht die het hoogtepunt heeft bereikt in het tegendeel veranderen.
Met andere woorden: in de kern van het ‘gif’ ligt de remedie.
Want door de weg te vinden naar het centrum van je pijn transformeert het, waardoor je het uiteindelijk kunt loslaten.
Maar dat vraagt er wel om álles toe te laten wat erbij hoort.

Wanneer je dat niet doet en je emoties probeert te negeren, het keer op keer terug duwt, sluit je de pijn als het ware op in je systeem, waar het zich vastzet.

Zo zal het uiteindelijk een etterende bron worden die zich keer op keer zal roeren zodra er ook maar iéts van emotie in de buurt komt. Steeds duidelijker, steeds scherper, op den duur knetterhard.
Net zolang tot je het niet langer kunt negeren.
Dit kost óngelooflijk veel energie…
En op den duur kan het zelfs leiden tot allerlei mentale en zelfs lichamelijke klachten.

Waarom zijn we toch zo bang voor emoties…?
Waarschijnlijk omdat ze je zo enorm kunnen overvallen.
Je er op dát moment weinig invloed op lijkt te hebben.
Ze zich meestal op de meest ongelegen momenten aandienen.
Ergens in je achterhoofd de angst speelt wat je omgeving ervan vindt?! Want heel eerlijk: iedereen zégt vaak wel dat je je emoties mag laten zien, maar niemand geeft het goede voorbeeld…

Toch bevatten emoties héle belangrijke boodschappen, die steeds hardnekkiger worden als je ze negeert. De uitdaging is álles omhoog te laten komen en te doorvoelen, zónder oordeel.
Vooral dat laatste is lastig, want de hardnekkigste overtuigingen nemen op die momenten bezit van je en daarbij ben je zélf je allergrootste criticus.

`Pas na het verteren van het ‘gif’ komt de bevrijding´ las ik laatst in een boek.
Práchtige metafoor en zó waar…

02/09/2025

Durf je angsten te omarmen, dat werkt enorm bevrijdend.
Door het weg te duwen blijft het aan je ‘hangen’. Maar door de emoties en álles wat daarbij hoort te laten zijn, krijgt het uiteindelijk ruimte om weer te stromen.

Zo wordt je diepste angst vaak je allergrootste kracht.

26/08/2025

Onderzoek met aandacht gevoelens en emoties zónder ze te veroordelen: adem rustig door en voel…wat vertellen ze je? Het gaat namelijk áltijd over jezelf.

Bezie regelmatig je woorden en je daden; wát maakt dat je dit zegt en/of doet?

Luister naar je gedachtes; zijn ze werkelijk waar? En zo ja; hoe weet je dat zo zeker?! Wat brengt t je door ze te geloven?
Iets positiefs… of juist niet.

Zo ontdek je jouw onbewuste patronen. Dienen ze jou niet langer: stap eruit. Ze zijn ergens, óóit ontstaan uit zelfbescherming. Maar tis tijd om ze los te laten zodra je merkt dat ze in de weg staan. Soms heb je zelfs wat dieper te graven omdat ze al doorgegeven zijn vanuit je familie systeem. Maar ook dát is mogelijk.

Door je antenne naar binnen te richten en eerlijk te onderzoeken in jezelf ontstaat er ruimte voor iets nieuws. Wat beter bij jou past.

19/08/2025

Iets over zichzelf vertellen is onmogelijk, zegt ze.
“Ik bevries als ik m’n gevoel wil delen”.

In het gezin waarin ze is opgegroeid was geen ruimte voor haar, er was alleen maar plek voor zonen. Het werd niet met zoveel woorden gezegd, maar dat hoefde ook niet; het was voelbaar in alles. Dus zwijgt ze…want nóg meer afwijzing, door letterlijk aan te moeten horen dat haar gevoel er niet toe doet, kan ze niet aan.

Tot ze in de opstelling ziet waarom haar vader ‘liever’ zoons wilde. Ze ziet zijn pijn, zijn angst, je kunt bijna zeggen ‘de demonen’ vanuit zijn familielijn, waardoor ze eindelijk inziet dat het niets met haar te maken heeft. Daardoor voelt ze beetje bij beetje de ruimte ontstaan om zich alsnóg uit te spreken.

Familie: er wordt vaak gezegd dat ‘je vrienden uitzoekt en familie krijgt’. Maar stel dat dit niet zo is?
Stel dat jouw ziel een verlangen heeft om iets te leren en jij voordat je geboren wordt de familie uitzoekt die de ideale bron vormt voor die les? Een interessante gedachte.

Misschien denk je nu: ‘ohh écht niet! Want ik zou héle andere familie hebben gekozen!’. Omdat je keihard tegen bepaalde dingen bent aangelopen. Maar stel dat dit juist de bedoeling is? Omdat je alleen op déze manier wordt uitgedaagd om over vertrouwde grenzen heen te stappen, ‘uit je comfortzone’ zoals dit vaak wordt genoemd. Want alleen dáár kun je iets leren. Wat zich daarbinnen bevindt, dat ken én kun je al.

Stel jij kiest een familie uit waarin bepaalde thema’s spelen. Zoals zich lastig uit kunnen spreken, of waar het spreekwoord ‘als je voor een dubbeltje geboren bent bereik je nooit een kwartje’ al generaties lang enorme invloed heeft. Je komt als hooggevoelig mens in een gezin dat alles rationeel verklaarbaar wil zien… Of in een chaotische familie, terwijl jij hunkert naar harmonie.

Dat kan behoorlijk pijnlijk zijn, dus moét je wel in beweging komen.
Door je familielijnen te onderzoeken doe je vaak verrassende ontdekkingen. Zie je ineens verbanden die je tot dat moment over het hoofd hebt gezien.

Voor de training die ik nu volg, kregen we deze opdracht.
Een zoektocht, want er is bijna niemand aan wie ik nog dingen kan vragen of verhalen verifiëren die ooit verteld zijn. Dacht ik… Maar tot m’n verbazing en vreugde lijkt t voorouderlijk veld zich te openen zodra je er met wérkelijke aandacht mee bezig bent. Het neemt tijd in beslag, maar de nieuwe ontdekkingen geven veel inzicht, alsook de verhalen die ik destijds als ´feit´ heb aangenomen, ineens een andere dimensie krijgen, nu ik met meer compassie kan voelen wat dit voor mijn (voor)ouders betekende. Een prachtig proces…

"Je voorouders vergeten is een stroom zijn zonder bron,
een boom zonder wortels"
(Chinees spreekwoord)

13/08/2025

Niet gemaakte keuzes…
Ken je dat gevoel?
Je wikt en weegt, meestal een ‘gevecht’ tussen gevoel en verstand. Soms zelfs tussen wat voor jou t beste voelt maar minder voor de ander…

Uiteindelijk hak je ‘de knoop’ door. ‘Zo, niet meer over nadenken’ zeg je dan tegen jezelf.

Maar maak je té vaak eenzijdige keuzes, dan komt de kant die telkens NIET gekozen is uiteindelijk in opstand.

Dan ontstaat er een innerlijk stemmetje die je belaagt, vooral in de vorm van projectie op anderen.
Dat kan soms flink verwarrend zijn, waarbij emoties je ‘zo maar’ kunnen overspoelen.

Want niet gemaakte keuzes verdwijnen misschien naar de achtergrond maar zijn daardoor niet verdwenen.

Ergens in je onbewuste verzamelen ze zich en worden uiteindelijk té sterk om nog langer te negeren.

09/08/2025

Schuld- en schaamtegevoelens
komen voort uit het idee dat je het ‘niet goed’ hebt gedaan.
Zelfreflectie is waardevol, maar wanneer je daarin blijft hangen vormt t in werkelijkheid dikke tralies: een gevangenis die uitsluitend in jouw hoofd zit.

Terugkijken naar wat je anders had kunnen doen is prima.
Misschien zóu dat ‘beter’ zijn geweest. Maar dat zul je nooit zeker weten. Besef dat je het op dát moment hebt gedaan met alle kennis en overtuigingen die je toen had.

Je kunt het nooit volledig goed doen voor IEDEREEN, dus laat dat streven los. Kijk naar jezelf met mededogen. Wees trots op wat goed ging. Haal de les uit wat ‘verkeerd’ ging en ga door met leven.

Precies dat laatste is bij onmogelijk wanneer je gevangen zit in schuld en/of schaamte.
De enige die deze tralies kan openbreken ben jij zélf.

04/08/2025

Gevaar, onrust, leugens…sensitieve, intuïtieve mensen zijn de eersten die dit aanvoelen. Alsof er van binnen iets omhoog ‘plopt’ dat niet te negeren valt.

Voor mezelf kan ik t het beste omschrijven als een bepaalde onrust, een innerlijke alarmbel waarvan ik vaak nog niet precies weet wat t me te vertellen heeft, maar die wel degelijk serieus genomen dient te worden.

Vroeger dacht ik dat iedereen dit aanvoelde. Maar dat blijkt niet zo te zijn, waardoor ik lang heb getwijfeld aan mn intuïtie.
Tot steeds vaker bleek dat ik wel degelijk goed had aangevoeld dat iets (of iemand) niet klopte.

Er klopt momenteel veel niet aan deze wereld. Nog steeds kijkt mn omgeving me vaak aan met een blik van verwarring of ongeloof wanneer ik iets benoem.

Maar dat raakt me steeds minder, ondanks dat ik niet direct alle antwoorden heb op de vragen die dan meestal op me worden ‘afgeschoten’. Vroeger voelde ik dan heel ongemakkelijk, tegenwoordig niet meer.

Ik blijf mn intuïtie volgen en ik blijf onderzoeken…want natuurlijk ben ik ook op zoek naar antwoorden en bewijs, maar mn intuïtie is en blijft mijn wegwijzer.

28/07/2025

Heb de moed om anders te kijken.

Je ziet de wereld, jouw omgeving en dat wat er gebeurt, door jouw eigen ‘filters’. Deze zijn gevormd door overtuigingen, ontstaan door wat je hebt meegemaakt, soms zelfs vanuit je familie systeem.

Deze kunnen diep verankerd aanwezig zijn zonder dat je je er werkelijk bewust van bent.
Je merkt ze alleen op wanneer ze je weer eens flink in de weg zitten…

Als jij bijvoorbeeld diep gelooft dat niémand ziet hoe ontzettend jij je best doet: grote kans dat die overtuiging zó sterk is dat je de signalen die iets anders vertellen, niet eens meer kunt zien.

Waardoor jouw overtuiging keer op keer bevestigd lijkt te worden.

Maar stel...je zou die overtuiging los kunnen laten? Waardoor er ruimte ontstaat, je meer en meer kunt kijken naar wat er wél is.
Wat zou er dan veranderen?!

Transformatie begint altijd met zelfkennis. Inzicht in wat jou niet langer dient. En de moed om andere keuzes te maken❤️

Adres

Stroomwal 25
Heemskerk
1967JK

Openingstijden

Maandag	09:00 - 17:00
	19:00 - 21:00
Dinsdag	09:00 - 17:00
	19:00 - 21:00
Woensdag	09:00 - 17:00
	19:00 - 21:00
Donderdag	09:00 - 17:00
	19:00 - 21:00
Vrijdag	09:00 - 17:00

Telefoon

+31620198865

Website

http://www.carlabruins.nl/

Meldingen

Wees de eerste die het weet en laat ons u een e-mail sturen wanneer CarlaBruins nieuws en promoties plaatst. Uw e-mailadres wordt niet voor andere doeleinden gebruikt en u kunt zich op elk gewenst moment afmelden.

Contact De Praktijk

Stuur een bericht naar CarlaBruins:

Snelkoppelingen

Adres
Telefoon
Openingstijden
Meldingen
Contact De Praktijk
Claim of vermeld de vermelding

Wilt u dat uw praktijk hét hoogst genoteerde Kliniek in Heemskerk wordt?

Type

Geestelijke-gezondheidsdienst

Levenscoach voor vrouwen.

Op welk moment in je leven ben jij jezelf voorbij gelopen? Heb je jouw eigen wensen en doelen ergens onderweg verloren, omdat je vanuit liefde en verantwoording altijd éérst zorgt voor de mensen van wie je houdt. Pas wanneer iedereen gelukkig zou zijn en in volle harmonie met elkaar, dán zou het tijd zijn voor jouw verlangens: wat jij verder nog wilt in het leven. Alleen realiseer je je zo langzaam aan dat er altijd wel iemand of iets is wat niet helemaal in harmonie lijkt te zijn en voel je van binnen een soort ‘onrust'. Want het lijkt wel heel normaal voor je omgeving dat jij altijd zo ontzettend je best doet. Soms voel je je net een soort ‘vuilnisvat’ waar iedereen z'n narigheid in gooit en vervolgens weer vrolijk verder gaat, terwijl jij nog tijd nodig hebt om het te verwerken. Je voelt je totaal niet gezien. Je zou graag vaker en sneller je grenzen willen stellen maar er lijkt wel een ‘automatische piloot’ in je te zitten die al ‘ja’ heeft gezegd voordat je jezelf eerst hebt afgevraagd of je misschien liever iets anders had willen doen. Je probéért het wel, maar merkt dat je het best nog lastig vindt om voor jezelf die ruimte in te nemen... en te voelen waar jouw verlangen nog ligt. Vraag jezelf eens af hoe lang je dit nog denkt vol te kunnen houden?! Wil je weer voelen wat jij wérkelijk nodig hebt, met zelfvertrouwen betere keuzes maken, rust en ruimte ervaren zowel in je hoofd als in je agenda? Leven vanuit jouw eigen-wijsheid?! Lijkt het je fijn om hier een aantal praktische tips voor te ontvangen waar je direct al mee aan de slag kunt? Spreek af voor een gratis sessie van 20 minuten, waarin ik je al direct 1-2 bewezen tips geef! Stuur een mailtje naar: contact@carlabruins.nl