20/11/2025
๐๐๐ง๐ ๐ณ๐๐ฅ ๐ณ๐ ๐ฅ๐๐ฏ๐๐ง ๐
Soms lopen verdriet en vreugde op รฉรฉn dag dwars door elkaar heen.
Vorige maand overleed een oma plotseling, en haar kinderen zaten nog midden in de schok toen ze bij mij kwamen om de uitvaart te regelen. Pas later ontdekten ze dat de dag van het afscheid precies samenviel met de verjaardag van haar kleindochter Jalou. Zeven jaar zou ze worden.
Jalou begreep het allemaal bijzonder goed voor haar leeftijd. Haar ouders hadden die ochtend toch geprobeerd haar even in het zonnetje te zetten, hoe ingewikkeld de dag ook was. Toen ze bij ons binnenkwamen en vertelden dat ze jarig was, overviel het mij ook. Ik vroeg haar of er al voor haar gezongen was. Dat was niet zo. Meteen daarna liep ik naar haar moeder om even te overleggen of we na de dienst misschien met zโn allen voor haar mochten zingen. Dat mocht.
Tijdens de dienst liet ik stiekem een klein cadeautje inpakken, een lichtje met bloemetjes en vlindertjes. Na afloop, terwijl iedereen een gebakje at, zette ik de muziek uit. โ๐
๐๐ก๐ค๐ช, ๐ ๐ค๐ข ๐๐๐ฃ๐จ ๐๐๐๐ง.โ
Ze klom op een stoel, een beetje verlegen. En toen zongen we met zโn allen: Lang zal ze leven. Er waren zelfgemaakte slingers ๐ (die hingen al om de kist van oma), er was taart ๐ฐ, een cadeautje ๐, en alle mensen die van haar houden waren erbij. Midden in een verdrietige dag was ze toch heel even รฉcht jarig. En nog steeds met oma in haar midden. ๐๐ผ