Alles over leven met dementie

27/09/2025

“De brutaliteit!” schreeuwt mevrouw tegen een medebewoonster. Deze keek haar alleen strak aan. Ze zei niks. “Kijk naar jezelf, ga toch weg!” haar stem nog harder. Een andere mevrouw zit naast mevrouw. Zij kijkt mij aan en zegt beschaamd “ik zeg er niks van hoor”. Ik moet iets om escalatie verder te voorkomen. De 2 dames waar het over gaat zitten in elkaars allergie zoals we dat noemen. Ze triggeren elkaar door er alleen maar te zijn. De mevrouw die alleen maar kijkt nodig ik uit om de soep te komen keuren. “Ik laat me niks opleggen” zegt mevrouw. “Dat snap ik, omdat ik uw mening graag hoor zou ik het fijn vinden wanneer u de soep goedkeurt” zeg ik. Ze loopt met me mee en ik vul de soepkop. Ze kijkt en knikt goedkeurend. “Lekker, ik lust wel iets”. Mevrouw gaat buiten gezichtsveld van de andere mevrouw zitten en ik laat haar even haar soep eten. Dan ga ik naar de andere tafel. “Wij willen ook soep” zegt mevrouw. Ik neem de pan en zet deze op een server. De soep koppen erbij. Dan vul ik voor hen ook een kop. Andere bewoners komen ook aangelopen. De rust is weder gekeerd. Na 10 minuten klinkt er alleen een goedkeurend “mmm lekker”

26/09/2025

“Zo Koosje, ik zie dat er veel was ligt, zullen we die samen opruimen?”
“He nee, ik heb geen zin” hoor ik achter me terwijl ik de wasmand al vast had.
Ik denk dat ik toch maar eens ga beginnen, meestal volgt de ander dan wel. Ik zoek naar de strijkbout en de strijkplank en zet deze naast de tafel waar Koosje zit. Terwijl ik de was strijk klets ik wat over de prachtige orchideeën in de vensterbank. Koosje reageert trots. Ze verteld hoe ze deze verzorgd zodat ze steeds mooi bloeien. En dan pakt ze wat handdoeken en gaat spontaan vouwen. “Gezellig zo hè” zegt Koosje. “Ja, vind ik ook en met z’n tweeën is het sneller gedaan” zeg ik.

Foto AI

26/09/2025

Sept 2019

“Ik mag niet naar binnen” zegt ze. Mevrouw zit zichtbaar geïrriteerd in het zitje op de gang. Ik zie dat de deur van de huiskamer dicht is. Uit voorzorg begrijp ik want ik hoor de huishoudelijk medewerker flink in de weer om de vloer schoon te krijgen. “Nou, ze is de vloer aan het schrobben zodat u het niet hoeft te doen” zeg ik. “En omdat het dan glad is heeft ze de deur dichtgedaan zodat u niet kan vallen”. Ik zie een frons op haar gezicht. “Ow dan wacht ik maar” zegt mevrouw. “Ik vind het fijn als het schoon is”.

24/09/2025

Waarom werkte je in de zorg?

Deze vraag krijg ik vaak. De meeste kunnen zich er weinig bij voorstellen. Dagelijks genoot ik van een warme glimlach van een bewoner, of een verdrietige bewoner die ik kon troosten. Gewoon door er te zijn voor hem of haar.

Zomaar een dag op de pg afdeling. Het is half 8 in de ochtend en nog donker buiten. Op haar kamer brand een lampje boven de wastafel. Ze zit op de rand van haar bed en is aan het rommelen met haar ballendeken. Mevr. komt slecht uit haar woorden, ze heeft afasie. Ik zeg niks en ga naast haar op bed zitten. Ik leg mijn hand op haar been. Ze kijkt me aan en glimlacht. Ik lach terug en zeg: “hallo”. Ze pakt mijn hand en haar ogen kijken me gericht aan. Ze zegt: ”Ow warm” en lacht. Ze ziet me. Nu heb ik contact en ik sta op en pak mevr. bij haar hand en nodig haar door deze beweging uit om met mij mee te komen. Terwijl ze naast me staat kust ze me op mijn wang. Mijn dag begint goed!

Daarom dus!

21/09/2025

Mijn collega’s zijn koffie drinken, we wisselen de pauze af zodat er altijd collega’s op de afdeling zijn. Ik pak een stoel aan een tafel. ‘Wie wil er een kerkdienst zien op tv?’ vraag ik. ‘Nou nee, ik heb al genoeg gezever gehoord’ zegt meneer in een rolstoel. ‘Meneer pastoor is niet zo aardig’ zegt mevrouw. ‘Ow, vertel eens’ zeg ik. ‘Nou iedere maand kwam hij kijken of we nog een broertje of zusje kregen, mijn moeder werd er gek van’ zei ze. De andere meneer vertelt dat hij in een klooster gewoond heeft. Zijn moeder was jong overleden en hij en zijn zusjes werden opgevangen bij de zusters. Mijn zusje was 5 jaar en werd door een non opgesloten in de bezemkast omdat ze stout was. Mijn zusje huilde heel hard, de zuster sloeg op de deur en riep dat ze stil moest zijn. Maar mijn zusje bleef huilen. De non deed de deur open en op de grond lag het pinkje van mijn zusje’. Hij kijkt nu nog boos bij die gedachte. ‘Krengen waren het, op 1 na, zij was heel lief’ zegt hij. Later toen ik groot was wilde ik de lieve non opzoeken, ik vroeg of dat mocht. En toen hoorde ik dat ze de dag ervoor was overleden’. Hij kreeg tranen in zijn ogen. ‘Ik denk daar nog veel aan’ zegt hij.
Herinneringen delen op een zondag morgen, mooie gesprekken.

20/09/2025

Vergeet mij niet ❤️. Dit gedicht deel ik namens alle mensen met dementie, vandaag op . Vergeet mij niet ❤️.

20/09/2025

Zo waar!

Je bent er altijd.
Je regelt, je zorgt, je geeft.
En soms voelt het alsof alles van jou afhangt.

Juist daarom is het goed om stil te staan bij wat jij nodig hebt.
Niet alleen doorgaan, maar ook durven pauzeren.
Want ook jij verdient momenten van rust. ♥️

20/09/2025

Cor: “Dit was het moeilijkste moment van mijn leven. Vandaag heb ik Marianne naar een zorgtehuis gebracht. Het moment dat ik moest zeggen dat ik wegging, was zo zwaar!

Marianne heeft de ziekte van Alzheimer en heeft 3 jaar geleden nog meegedaan aan het programma Restaurant Misverstand.

De laatste maanden waren erg moeilijk. Omdat Marianne opeens erg achteruit ging, was ze op de spoedlijst van een zorgtehuis geplaatst. Dan weet je: het kan nog een half jaar duren, maar het kan ook dat ik opeens een telefoontje krijg dat er plek is. Ze leek ook opeens weer wat stabieler en begreep bepaalde dingen nog. Maar ik wist dat ik toch zou moeten doorzetten.

Ik blijf voor haar zorgen. Soms is ze verdrietig omdat ze door de alzheimer niet meer goed kan verwoorden wat ze wil zeggen. Dan troost ik haar, met haar hoofd op mijn schouder. En ik probeer met een grapje haar mooie lach weer terug te brengen. Vooral de schuine grapjes werken goed. Ik weet precies wat ik moet zeggen, maar dat mag ook wel na 44 jaar samen te zijn.

Ik wil mijn verdriet niet bij Marianne laten zien. Ze heeft het zelf al moeilijk genoeg. Maar ondertussen zit ik vol frustratie en ben ik een gebroken man, met een hart dat huilt.” 😢

19/09/2025

Ze hield van “Spaanse” ham
Ze hield van een sneetje brood met op ieder kwart stukje een ander beleg.
Ze hield van zoals ze zelf altijd zei “een lekkere vent”
Ze hield van muziek en een dansje
Ze woonde 3 1/2 jaar bij ons en drukte onbewust haar positieve stempel op deze huiskamer.
En ineens is ze er niet meer……

Ieder woord, iedere gedachte,
elke keer dat wij samen lachten.
Er is een schakel,
die de dood niet kan verbreken.
Liefde en herinnering,
leven altijd voort.

18/09/2025

Zo is het!

Saar

Lekker in haar stoel en tevreden.
Rondkijken, glimlachend soms in slaap.
Genietend van wat anderen deden.

Saar verlangt niet naar meer.
Het is goed zoals het is.
Er is werkelijk niets mis.

Wie zijn wij dan om Saar te blijven stimuleren tot activiteit?
Doen we dat voor Saar?
Of is het een verlangen naar onze tevredenheid?

18/09/2025

Het is weer donderdag en ik ga naar Koosje en Jan. Ik loop achterom en zie de twee in een heftige discussie. Een beetje vervelend vind ik het wel maar misschien kan ik het in goede banen leiden. Jan schrikt als hij me ziet. “Ze wil niet naar het toilet” zegt hij. “Wat denk je wel, ik ben geen baby die je maar alles kan zeggen” klinkt het terug. Bijna als een schreeuw. Koosje is erg overstuur. Ik sla een arm om haar heen en zeg “kom maar”. We lopen naar de bank en ik ga naast Koosje zitten. Ik geef Jan een klein knikje zodat hij weet dat ik het overneem van hem.
Jan loopt naar de keuken en ik hoor wat gerommel. Een minuut of 10 later komt hij terug met een pot thee en een paar mokken.
Koosje blijft wat onrustig en verward. Ze is de discussie vergeten maar het gevoel blijft nog even door sudderen. “Ik wil het goed doen maar meestal krijg ik de deksel op de neus” zegt Jan. “Het is moeilijk wanneer je 24 uur per dag elkaar bent en dat je ook nog alles moet doen”. Ik vertel Jan dat ik wel wat tips voor hem heb. “Maar eerst ga je lekker naar de mannen om te biljarten”. zeg ik.
Jan gaat, wij drinken onze thee. Daarna haal ik de tas tevoorschijn met de breiwerkjes van Koosje. We babbelen wat en ik zet een nieuw werkje op voor haar. Dan zegt Koosje “Ik ga maar eens naar de wc”.

Foto AI

17/09/2025

Zou mooi zijn!

“Wat nooit had mogen verdwijnen, brengen we in moderne vorm terug.”

Staatssecretaris van Volksgezondheid Nicki Pouw-Verweij (BBB) kondigt vandaag de terugkeer aan van het verzorgingshuis, in een vernieuwde vorm die aansluit bij de wensen en behoeften van ouderen. 👇🏼

https://boerburgerbeweging.nl/fractienieuws/bbb-levert-verzorgingshuizen-voor-ouderen-keren-terug/