30/03/2025
"Mijn lichaam heeft een label gekregen.
Maar mijn geest? Die is onverzettelijk."
"Jij ziet er niet ziek uit "
Dat heeft een dubbele lading.
Ik werd zaterdagochtend weer wakker met een bloeding onder mijn linkeroog. Ik had het al eens meegemaakt, namelijk 10 maanden geleden. Toen heb ik een hele dag onderzoeken gehad in het ziekenhuis, nu weet ik wat ik heb, kijk ik in de spiegel en denk sh*t..balen..
Het heeft een dubbele lading.
Raar genoeg was ik blij met de diagnose. Blij dat iemand naar me luisterde. Want ik heb al 10 jaar (!) steeds 'iets'. En steeds kwam mijn huisarts met een ander 'iets'. 10 Jaar lang denk ik: nee dat klopt niet wat je zegt.
Maar je bent ondernemer en je moet door.
Dat heeft een dubbele lading.
10 Jaar geleden ben ik ook met mijn onderneming begonnen. Dagen van 13-14 uur waren normaal toen - het zal wel de vermoeidheid zijn. Je moest ten slotte iets opbouwen. Maar dan blijkt maar weer hoe veerkrachtig het lichaam is.
Dat heeft een dubbele lading.
Ik zie er niet ziek uit. Maar ik ben hyperbewust van mijn energie, rust, voeding en met mate beweging. Ik heb mezelf enorm leren kennen. Ondanks mijn dagelijkse portie chemo blijf ik op zoek gaan naar een leven zonder medicijnen. Dat gaat mij lukken!
Mijn kracht? Die innerlijke overtuiging en dat doorzettingsvermogen. Ik laat mezelf niet definiëren door een diagnose, maar door de wil om te groeien en te helen. En dat heeft impact. Op mijzelf, op mijn omgeving, en zeker ook op hoe ik onderneem. Ik onderneem alleen nog uit essentie - kijk wat mij energie geeft en waar ik blij van wordt. Mensen helpen word ik echt heel blij van.
Mijn ziekte heeft een dubbele lading.
Ik ontken niet wat er is, maar ik geloof in wat mogelijk is.
Elke dag leer ik. Voel ik. Leef ik.
Ik onderneem niet ondanks mijn ziekte,
ik onderneem ermee — en daardoor misschien wel krachtiger dan ooit.
