18/10/2024
π«πππ πππ₯ππ£πππππ£ππ₯ππ ππππ βππ₯π£π πππ ππππ£ ππ π π£π π¦πππ£πππππ π¨πππ€πππππ« Deel 2:
Nu geen ontmoeting en verwerking met mijn moeder maar met mijn overgrootmoeder.
Het was vorige week na een mooie co-creatie voor een lieve moeder en zielenkindje in mijn praktijk, ik fietste naar huis nog in een heerlijke superhigh en extase van de mooie behandeling en ik stopte om naar de sterrenhemel te kijken. Plots werd ik overspoeld door een enorme hoestbui (tot kokhalzend toe) en een vlaag van leegte en verdriet. Deze ervaring bracht me plots terug naar een moment tijdens de praktijkdagen van de Womb & Fertility Massage Therapy training, een specifiek onderdeel waar ik veel pijn, woede en verdriet uit mijn systeem mocht gooien die ik toen nog onbewust meedroeg van mijn lieve Oma (moeder van mijn vader). Het was voor mij duidelijk dat een voorouder van mijn vader me wat duidelijk wilde maken. Al huilend en hoestend ging ik zitten op het gras en vroeg in de leegte van de nacht al kijkend naar de sterren βwie van jullie wilt me nu wat vertellen!β Tja soms moet je gewoon duidelijkheid vragen π. Ik ontving de woorden βovergrootmoederβ en ik realiseerde me dat ik resoneerde met een emotie en gedachte patroon die voortkwam van haar (natuurlijk niet toevallig zo 2 dagen voor de familie reΓΌnie van mijn vaders kant π) Het had te maken met een diepe emotionele wond die nooit was uitgesproken. Ik zocht in mezelf waarom ik resoneerde, want ik weet dat ik de verantwoordelijkheid heb over mezelf en de emotie die er mee verbonden is, βWat mag ik van mezelf niet uitspreken?β, βWat weerhoud me om mijn verdriet te verwoorden?β, βBij wie mag ik dit verwoorden?β, βWaar voel ik leegte en verdriet voor?β, βwaarom durf ik wederom weer niet volledig voor mezelf te staan?β. In een keer stopte het hoesten en het overweldigende gevoel van emotie. Ik bedankte mijn overgrootmoeder, de sterren en de gidsen en stapte weer op de fiets. Thuis aangekomen wist ik wat me te doen stond.
De dag erna hing er in eens weer een klein kuchje in mijn systeem en wat moeheid, ik ben aan de slag gegaan met de to-do lijst en het meest belangrijke gedaan, want ik wist dat ik ook tijd voor mezelf mocht nemen. Ik heb mijn hoofd bedekt om mijn kruin te beschermen en tijd genomen om te bewegen en te dansen en de emotie in mijn lijf de ruimte te geven. Dat resulteerde in een harde gilbui in een kussen, daarna kon ik de ruimte nemen voor een meditatie en kreeg helderheid op mijn vragen. Niet toevallig dat mijn oom me later die dag nog een bericht stuurde en zijn teleurstelling uitte over iemand in de familie. Ik gaf hem terug dat ik het waardeerde dat hij me vertrouwde, maar dat ook hij zichzelf mocht verwoorden over de situatie, maar ook de gevoelens van anderen bij hun mocht laten. De dag erna werd ik opgewekt wakker, zelfverzekerd en klaar om de gekkigheid van de familie dynamieken in te gaan. In de auto kregen we voor het einde een bezoek van een mooie witte spin (jaja de mooie wever van het web van het leven en creatie) die de aandacht vroeg en naar buiten wilde, dit resulteerde in een omweg omdat mijn vader de afslag miste door de situatie. Niet toevallig dat dat ons bracht op een weg die we een aantal jaren eerder hadden gereden voor een andere familie gelegenheid en mijn vader een mooie verhaal vertelde over zijn herinneringen van die omgeving. Aangekomen op de locatie voor de reΓΌnie werd me gelijk duidelijk waarom ik alles had mogen ervaren de dagen ervoor. Oe lalala, wat was dat een cocktail aan energieΓ«n en onuitgesproken zaken die heerste tussen sommige familieleden. Ik ben na de lunch gaan wandelen om te verbinden met de natuur en de mooie herfst landschappen, ik ben gaan spelen met de kinderen om balans in het geheel te zetten en besloot wederom dat het niet mijn taak was om de emotie en taken van andere op me te nemen. Ik had mijn deel al in respect gedaan en ging er actief mee aan de slag. Ik was na die dag kapot voelde me ziekig worden op de reis naar huis. Ik had door, dat in de energie al veel was hersteld in mezelf, alleen moest mijn lijf het nog even verwerken. En dat resulteerde in een lekkere ziekte nasleep, behoorlijke sinus infectie, met flinke hoofdpijnen, balans weg, koorts, hoesten, etc. Ik ging de verzachting in en gaf mezelf ruimte voor rust, ik vroeg om hulp van mijn partner en ging de dagen erna de gesprekken aan om me te uiten aan de desbetreffende personen, waaronder ook mijn lieftallige partner. Ik maakte verbinding met fijne kruiden om te stomen, mijn sinussen reinigen maar ook het Yoni stomen om verbinding te maken met mijn be**en en baarmoeder. Wat ben ik dankbaar voor deze momenten. Ze geven me weer bewustzijn om elke keer nog meer voor mezelf te gaan staan en te vertrouwen op mijn vrouwelijke CREATIEkracht de verbinding in te gaan met de wijsheden in mezelf en te vertrouwen dat ik altijd geleid wordt met elke stap die ik maak.
