28/04/2025
Waarom besteden we in schoolprogramma’s wél structureel aandacht aan pesten, maar niet aan huiselijk geweld en kindermishandeling?
Laat ik voorop stellen dat ik enorme voorstander ben van anti-pestprogramma’s en dat ik de aandacht hiervoor terecht en noodzakelijk vind.
We besteden dus terecht veel aandacht aan pesten op scholen. Maar waarom is er zo weinig structurele aandacht voor kinderen die thuis onveilig opgroeien?
Laten we de cijfers eens naast elkaar zetten:
🚫 Pesten: In elke basisschoolklas worden gemiddeld 4 kinderen gepest.
❌ Seksueel misbruik: In elke klas zitten gemiddeld 2 kinderen die seksueel misbruik meemaken.
🚫Onveilig opgroeien: 1 op de 5 kinderen groeit op in een thuissituatie waar onveiligheid, verwaarlozing of geweld een rol speelt (Verwey-Jonker Instituut).
❌ Kindermishandeling: Jaarlijks zijn naar schatting 119.000 kinderen in Nederland slachtoffer van kindermishandeling.
Ondanks deze schokkende cijfers is structurele preventie en bespreekbaarheid van onveilig opgroeien in het onderwijs nog niet vanzelfsprekend.
Waarom wel structureel aandacht voor pesten, maar niet voor veilig opgroeien?
Kunnen scholen niet dé plek zijn waar we álle vormen van onveiligheid bespreekbaar maken?
Ik ben benieuwd naar jullie visie.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Om mijn post af te maken wil ik jullie graag nog wijzen op Schildje.
Een praktische, laagdrempelige methodiek die (jonge) kinderen helpt om in een veilige omgeving te praten over hun thuissituatie, gevoelens en ervaringen.
Want elk kind heeft recht op een veilige jeugd — en elke professional verdient concrete handvatten om hieraan bij te dragen.
Het is tijd voor structurele aandacht voor veilig opgroeien, niet alleen voor pesten.
Willen jullie als beleidsmakers, bestuurders en onderwijsprofessionals samen met ons deze beweging maken?