20/10/2018
Ook ik kan me nog steeds verbazen over de kracht van paarden.
Vandaag Kregen we bezoek van een prachtige meid die de afgelopen jaren een angst opgebouwd had voor paarden. Je kunt en mag niet verwachten dat dit in 1x om te gooien is.
maar daar waar onze grote paarden normaal gezien graag het voortouw nemen, dringend en duwend bij het hek om een stukje aandacht. bleven zij vandaag op grote afstand.
Zelf bij het roepen van de grote dieren, wisten zij beter dan ik in te schatten dat het nog niet het juiste moment was!
Onze kleine knuffel pony Rens was op dit moment genoeg. Hij was het die het ijs moest proberen te breken.
Ook als er zichtbaar voedsel in het spel kwam, was er vanuit de grote paarden in onze kudde geen interesse of intense om zich te komen voorstellen.
Ik had dit werkelijk nog nooit mee gemaakt! Dit moest ook heel even bij mij landen voor ik echt in de gaten had wat er nu gebeurde.... hoe wonderlijk is het als ze aanvoelen dat hun aanwezigheid op dat moment voor haar nog te veel was.
Deze prachtige meid, die bij binnenkomst in de stal bij de ontmoeting van onze twee kleintjes, emotie voelde omdat haar angst het even overnam. Heeft al haar krachten bij elkaar geschraapt toen Rens haar vertrouwen wist te winnen en heeft Rens gepoetst! En vroeg zelf hem terug te mogen zetten nadat hij helemaal blinkend schoon was. Zeker weten een trots momentje voor haar en voor onze kleine Rens.
Maar dan? wat er dan gebeurt blijft voor mij zo bijzonder. Haar angst is doorbroken, zal niet direct weg zijn, maar het ijs is gebroken. En hoe bijzonder.... haar energie stond het toe om benaderd te worden en de grote paarden voelde direct een verschil. Nu kunnen ook wij rustig kennis komen maken. Niet allemaal tegelijk natuurlijk (zoals gewoonlijk wel gebeurt) maar 1 per keer is meer dan genoeg..... ❤️