18/11/2025
❤️ Trauma laat altijd sporen na...
Ook als je denkt dat jij ‘gewoon doorgaat’ en het niet veel impact had.
Vandaag gaf ik een training over Trauma. Op een mooi landelijk stukje in het midden van het land. Bij het uitstappen rook ik de koeienpoep. Mijn Zeeuwse hart maakte een sprongetje ;).
Een dag vol mooie opstellingen. Eén van de deelnemers vertelde zichzelf vele jaren dat ze “sterk” moest zijn. Ze hield zich groot, werkte door, zorgde, regelde, en liet nooit iets merken. Stoppen met al deze taken betekende dat ze de pijn uit het verleden weer zou voelen en dus bleef ze destijds rennen, presteren en vermijden, precies zoals ze het als kind had geleerd. Het was de enige manier om overeind te blijven.
In de systemische oefening met de innerlijke delen zette ze het poppetje neer dat haar beschermde. Het bleek een zwaar belast deel dat teveel droeg. Een deel dat altijd alert was en nooit mocht instorten. Op het moment dat ze haar kleine, gekwetste kind neerzette werd zo duidelijk dat er een onbalans was.
Dit kindje wilde gezien worden, vastgehouden worden, zich geliefd voelen, maar het beschermende deel stond er als een muur voor. Uitgeput en overbelast. Toen ze dat vele jaren geleden doorkreeg kwam er inzicht. Ze wist het heus wel, maar dit beeld kwam vandaag alsnog weer even hard binnen.
Dit is waarom trauma-werk zo krachtig is: je ontdekt wat je al die jaren hebt weggeduwd, je ziet welke delen jou overeind houden. Iedere dag zie ik in mijn praktijk de gevolgen van trauma’s (klein en groot) op mensen. Alles wat er gedaan is/wordy om niet te hoeven voelen en de pijn en het verdriet niet aan te gaan.
Inzicht en bewustwording zijn de eerste stappen naar herstel...❤️