31/12/2023
2023
Een jaar waarin we voor het eerst met de kids naar het buitenland gingen met de auto van mijn moeder. Op de bonnefooi. Naar mooi weer. Want ik was het weer hier zo zat en de vrijheid riep me enorm. Wat hebben we genoten. Een vakantie om nooit meer te vergeten. De kids hebben het er nog steeds over. Volgens mijn dochter ging dit jaar heel snel, omdat er zo'n mooie vakantie in zat ❤️. Wel bijna weggespoeld in Slovenië, wat echt wel spannend was. Maar wij hadden het geluk dat we werden gewaarschuwd door de luchtalarmen en richting Kroatië gingen, de veilige kant op. En na een spannend half uur langs de rivier we weer een fijne vakantie tegemoet gingen. Geluk, vrijheid en verbinding. Dat was wat ik voelde en wat ik de weken daarvoor even gemist had. Ik ben iemand die het af en toe nodig heeft weet ik nu, even niks en de vrijheid hebben om te doen wat we willen.
Een jaar waarin ik op school fulltime yoga docente was en de IK-kracht groep meerdere keren mocht draaien. Waarin ik meerdere kids mocht ontvangen voor de 1 op 1 coaching en waarbij ik ouders mocht coachen. Dat stukje coaching kom ik steeds meer achter. Waarin je kids in hun kracht ziet komen en ouders weer meer vertrouwen ziet hebben. Dat is waar ik het meest van geniet ❤️. Waar mijn hart van aangaat en mijn energie van gaat lopen.
De kinderyoga / crea liep halverwege het jaar minder. Ook de ouder-kind trok minder aan. Ik begon te twijfelen. Is dit wel iets waar ik door mee moet gaan? Heeft het genoeg aantrekkingskracht? Omdat ik het ook op school geef, was voor mij de drang ook minder. Maar ik heb een heel aantal vaste klantjes, waar ik heel erg van geniet. En zij genieten ook. Juist toen kwamen er ouders, dat hun dochter zoveel had aan de lessen. Dat hun zoon vroeg wanneer kan ik weer. Dus ook al trok het minder aan, ik besloot om door te gaan. Misschien met een iets andere vorm. Een chill crea dag. Waarop kinderen ook veel mogen doen wat ze willen. Heel veel ruimte voor creativiteit, ontspanning. En wat leuk om te zien dat waar ik zo veel zin in heb, ook aantrekt. Want de chill/ crea dag van volgende week zit vol ❤️
Een jaar waarin ik flink ziek ben geweest. Voor het eerst van mijn leven een longontsteking, samen met mijn dochter op de bank. Hele hoge koorts en benauwd. Dat was voor mijn gevoel ook een waarschuwing. Rustig aan en doen waar je hart van open gaat.
En aan het einde van dit jaar kwam Bruno. Onze labradoodle. Een wens die ik al jaren had. Nu kwam hij zomaar op ons pad. Een hond die ik misschien mee wil nemen naar school /de coaching. Maar dat moeten we nog even afwachten. De eerste 2 dagen dacht ik, waar zijn we aan begonnen 😅 super leuk en gezellig. En ik was goed voorbereid. Maar het continu opletten, 100x naar buiten. Midden in de nacht in storm Gerrit buiten staan met een hondje die bijna weg waaide en vervolgens binnen plaste. Het is ook best intens! Gister was er al meer rust. Mijn dochter had ik zelden zo ontspannen gezien. Precies de reden dat ik een hond wilde. Voor mij om meer te aarden. Naar buiten, wandelen, de hond aaien, een hond die je in het moment haalt. Voor mijn dochter om te ontspannen al aaiend en knuffelend. Voor mijn zoon om lekker buiten mee een balletje te gooien en los te laten. En gister ging dat precies zo. Na het avondeten zaten we aan tafel nog even te kletsen met z'n vieren. Heel gezellig. Bruno in de bench. De kat bij de kachel. En daar kwamen ze. Tranen, van geluk. We hebben het goed, met elkaar. Wat een mooie afsluiter van dit jaar. Ik ben dankbaar ❤️
