De Denkmee-er

28/09/2025

Het nieuwe initiatief van de Denkmee`er voelt goed!!

𝑺`𝑨𝒗𝒐𝒏𝒅𝒔 𝒏𝒂 𝒉𝒆𝒕 𝒆𝒕𝒆𝒏 𝒘𝒊𝒍 𝒊𝒌 𝒆𝒊𝒈𝒆𝒏𝒍𝒊𝒋𝒌 𝒂𝒍𝒕𝒊𝒋𝒅 𝒏𝒐𝒈 𝒊𝒆𝒕𝒔 𝒅𝒐𝒆𝒏 𝒎𝒂𝒂𝒓..

De eerste reactie op ons initiatief Neuro-nest was heel positief. Het voelt goed dat we dit initiatief gestart zijn.!! Lees hieronder de reactie van de eerste deelneemster;

**“Dit is zó fijn!
’s Avonds na het eten wil ik eigenlijk altijd nog iets doen, maar ik kom gewoon niet op gang. Dan beland ik op de bank, staar naar de tv en ga naar bed met het gevoel: ‘wéér niets gedaan…’

Maar nu ga ik naar bed met ‘Yes!’ — ik ben lekker bezig geweest met mijn collage, die al zó lang ligt te wachten.

Het was gezellig, en ik vond het bijzonder hoe makkelijk het praten ging met mensen die ik nog niet kende.

En wat ook echt fijn is: ik hoef mijn spullen niet elke week mee te slepen — ik kan ze gewoon hier laten. Dat geeft zoveel rust.

Echt… dit werkt voor mij.”**

22/09/2025

NVA verzorgt een ABC in Drachten. Miranda Schoot-Poeze en Mooi Lifecoaching Autismecoach voor ouders met autisme zijn het ABC circuit. Het is een goede manier om zelf te ervaren en daardoor meer te begrijpen hoe het misschien is om een anders werkend brein te hebben.

16/09/2025

de Denkmee`er is uitgebreid met een creatieve tak, Neuro-Nest. Dit is een creatieve broedplaats voor neurodivergente ( bijvoorbeeld ASS/ADHD/TOS/ADD) en iedereen die zich niet altijd fijn voelt in deze maatschappij. Wij bieden de mogelijkheid om te ervaren hoe fijn het kan zijn in een groep mensen waar je gewoon mag zijn wie je bent. Waar iedereen lekker bezig is met dingen maken. Naast creatieve workshops bieden we ook persoonlijk ontwikkel trainingen. Meer rust en minder stress bv, of hoe communiceer je beter waardoor je meer verbinding voelt met de ander, of is grenzen aangeven iets wat nog lastig gaat?

03/09/2025

𝐎𝐧𝐠𝐞𝐦𝐚𝐤𝐤𝐞𝐥𝐢𝐣𝐤𝐞 𝐥𝐮𝐱𝐞

Van non-stop in bed liggen, depressief en vol wantrouwen…

Naar 32 uur werken in een passende HBO-functie.

Hij had tijd nodig. Heel veel tijd.

Nu werken we samen aan het behouden van dit succes.

Zijn anker?

Een simpel appje sturen wanneer hij zich bedreigd voelt of onrecht ervaart.

Die ene actie helpt hem om afstand te nemen van een gevoel dat niet past bij de situatie.

Het gevoel mag er zijn – maar bepaalt niet langer zijn keuzes.

Hij noemt het een ongemakkelijke luxe.

Altijd geleerd: “stel je niet aan, vraag niet zoveel aandacht.”

Dus niets meer durven vragen en denken dat hij alles alleen moest doen.

En nu… gewoon ff appen.

Zo simpel.

Zo ongemakkelijk.

Zo’n enorme luxe.

Kan jij steun te vragen op de momenten dat je het nodig hebt?

15/08/2025

Voor mijn contacten in Friesland, wil ik graag deze groep onder jullie aandacht brengen. Suppertgroep neurodivergenten Smallingerland. Een actieve groep die naast support op allerlei manieren ook de mogelijkheid biedt om nieuwe mensen te leren kennen, samen activiteiten te ondernemen of 1:1 activiteiten zoals wandelen. Wil je wel maar durf je niet, tja laat het de groep weten middels een chat of een app. Als ze het niet weten dan kunnen ze je ook niet supporten. Dit is de enige neurodivergente groep in heel Friesland die actief is. Sluit je aan!

https://www.facebook.com/groups/1318969629351783

13/08/2025

Ik deel van ://eenbeetjebijzonder.nl/
een blog over autistische burnout waarin zij beschrijft wat haar heeft geholpen en geeft ze tips waar je misschien wat aan hebt.

https://eenbeetjebijzonder.nl/tipsvoorwanneerjeineenautistischeburnoutzit/?fbclid=IwY2xjawMJYEZleHRuA2FlbQIxMABicmlkETBVUzQ3Yktwd2EwOHI0MWdoAR6Kf1MrAD9H2ofgqy_C2O3Q_YVSV4YVV1-uGxByCv3psDOivlaLBAcY9SwKtg_aem_7oetIcO6Mm5Ddj0ge50qtw

13/08/2025

Ik wil graag een blog van een collega coach ( https://autimindnl.) onder jullie aandacht brengen.
Ik en vele andere hebben het wel eens over neuro typische mensen. Maarten noemt het allisme en heeft uiteen gezet hoe je deze allisten kan herkennen. Met een knipoog naar autisme natuurlijk.

https://autimindnl.wordpress.com/2024/12/17/allismespectrumstoornis/

05/08/2025

Als jobcoach maak je toch wel bijzondere dingen mee hoor. En dan weet ik ook niet wat nou het beste advies zou zijn.
Je kan dit lezen in mijn blog.

https://denkmeeer.blogspot.com/2025/08/blog-post.html

30/07/2025

𝐀𝐮𝐭𝐢𝐬𝐦𝐞 𝐞𝐧 𝐬𝐨𝐥𝐥𝐢𝐜𝐢𝐭𝐚𝐭𝐢𝐞𝐬: 𝐰𝐢𝐣𝐬 𝐨𝐦 𝐞𝐫 𝐨𝐩𝐞𝐧 𝐨𝐯𝐞𝐫 𝐭𝐞 𝐳𝐢𝐣𝐧?
lees het in mijn blog

https://denkmeeer.blogspot.com/2025/07/het-is-een-bekend-dilemma-waar-veel.html

25/07/2025

Met Auticomm. autisme & communicatie – Ik ben zojuist erkend als een van de topfans! 🎉

25/07/2025

𝗧𝘄𝗲𝗲 𝗺𝗲𝗻𝘀𝗲𝗻, 𝘁𝘄𝗲𝗲 𝗿𝗮𝗺𝗲𝗻
𝐼𝑘 𝑘𝑟𝑒𝑒𝑔 𝑑𝑒 𝑜𝑝𝑑𝑟𝑎𝑐ℎ𝑡 𝑜𝑚 𝑡𝑒 𝑎𝑐ℎ𝑡𝑒𝑟ℎ𝑎𝑙𝑒𝑛 𝑤𝑎𝑡 𝑒𝑟 𝑛𝑜𝑢 𝑚𝑖𝑠𝑔𝑖𝑛𝑔 𝑖𝑛 𝑑𝑒 𝑠𝑎𝑚𝑒𝑛𝑤𝑒𝑟𝑘𝑖𝑛𝑔.
Sjieuwke en Oetsen werken samen in een project bij een adviesbureau. Sjieuwke is communicatief sterk, voelt situaties goed aan. Oetsen is analytisch, precies, en denkt vanuit structuur. In de samenwerking lopen ze vast.
Sjieuwke voelt zich genegeerd. “Hij is afstandelijk. Soms zegt hij ineens iets wat bot overkomt. Hij voelt de sfeer gewoon niet aan.”
Oetsen voelt zich verloren. “Zij zegt dingen die ik niet begrijp. Verwacht dat ik aanvoel wat ze bedoelt, maar dat kan ik niet ruiken. En dan ben ik ineens bot?
Beiden kijken uit hun eigen raam. Wat ze zien, is voor hen volkomen logisch. Maar wat ze niet zien: hun eigen raam heeft een kader.
Sjieuwke is overtuigd dat ze blind kan varen op haar sociale intuïtie, ze voelt het altijd 100% goed aan. Ze heeft geen gezonde twijfel , geen zelfreflectie op dit gebied.
Oetsen spreekt in directe conclusies, zonder de context te delen die eraan voorafging, en vraagt zich niet af hoe dat voor de ander klinkt.
Ik stel alleen vragen.
“Sjieuwke, hoe weet je zeker dat je hem goed aanvoelt?”
“Oetsen, denk je dat de ander begrijpt hoe jij tot je conclusie komt?”
Er komt beweging. Geen grote doorbraak, maar net genoeg ruimte voor twijfel – aan de eigen vanzelfsprekendheden.
En dat is de start.

Want als je allebei uit je eigen raam blijft kijken, zie je de ander wel, maar je begrijpt hem niet.
De echte ontmoeting begint pas als je even de kamer uitloopt, en bij de ander naar buiten kijkt.

Mooi werk toch; Jobcoach!


https://denkmeeer.blogspot.com/2025/07/blog-post.html

22/07/2025

𝗗𝗲 𝗽𝗼𝗼𝗿𝘁𝘄𝗮𝗰𝗵𝘁𝗲𝗿 𝗶𝗻 𝗱𝗲 𝘀𝘁𝗼𝗿𝗺(𝗔𝗖𝗧 m𝗲𝘁𝗮𝗳𝗼𝗿𝗲) – 𝗼𝘃𝗲𝗿 𝗯𝗲𝘃𝗿𝗶𝗲𝘇𝗲𝗻, 𝗿𝘂𝗶𝗺𝘁𝗲 𝗲𝗻 𝗸𝗶𝗲𝘇𝗲𝗻.

In een coachingsgesprek kwam mijn ACT-opleiding die ik bij Marieke Wubs & Rianne Jansen heb gevolgd, prachtig van pas. Vooral het werken met metaforen.

Mijn coachee vertelde hoe ze op haar werk regelmatig overvallen wordt door een zwaar gevoel — "alsof het mijn hele lijf overneemt’
Ze verstijft, letterlijk. Haar hoofd vult zich met chaos en schreeuwende gedachten:
“Wat moet ik nou?” “Ik weet het niet.”
En dan zegt ze maar op alles ja, terwijl ze er niet meer echt bij is. Een automatische reactie om er vanaf te zijn.
Om haar te laten zien dat er vlak vóór die freeze een keuze mogelijk is, gebruikte ik deze metafoor:
𝑆𝑡𝑒𝑙 𝑗𝑒 𝑣𝑜𝑜𝑟 𝑑𝑎𝑡 𝑗𝑒 𝑖𝑛 𝑒𝑒𝑛 𝑡𝑜𝑟𝑒𝑛 𝑤𝑜𝑜𝑛𝑡, 𝑚𝑒𝑡 𝑑𝑖𝑘𝑘𝑒 𝑚𝑢𝑟𝑒𝑛. 𝐵𝑢𝑖𝑡𝑒𝑛 𝑟𝑎𝑎𝑠𝑡 𝑒𝑒𝑛 𝑠𝑡𝑜𝑟𝑚 𝑣𝑎𝑛 𝑣𝑒𝑟𝑤𝑎𝑐ℎ𝑡𝑖𝑛𝑔𝑒𝑛. 𝐽𝑒 ℎ𝑜𝑜𝑟𝑡 ℎ𝑒𝑡 𝑛𝑎𝑑𝑒𝑟𝑒𝑛. 𝐷𝑒 𝑝𝑜𝑜𝑟𝑡 𝑡𝑟𝑖𝑙𝑡. 𝑀𝑎𝑎𝑟 𝑖𝑛 𝑑𝑒 𝑡𝑜𝑟𝑒𝑛 𝑠𝑡𝑎𝑎𝑡 𝑒𝑒𝑛 𝑝𝑜𝑜𝑟𝑡𝑤𝑎𝑐ℎ𝑡𝑒𝑟. 𝐷𝑎𝑡 𝑏𝑒𝑛 𝑗𝑖𝑗. 𝐸𝑛 𝑝𝑟𝑒𝑐𝑖𝑒𝑠 𝑣𝑜́𝑜́𝑟 𝑗𝑒 𝑎𝑢𝑡𝑜𝑚𝑎𝑡𝑖𝑠𝑐ℎ 𝑑𝑒 𝑝𝑜𝑜𝑟𝑡 𝑜𝑝𝑒𝑛𝑔𝑜𝑜𝑖𝑡 𝑒𝑛 𝑎𝑙𝑙𝑒𝑠 𝑏𝑖𝑛𝑛𝑒𝑛𝑙𝑎𝑎𝑡, 𝑖𝑠 𝑒𝑟 𝑒́𝑒́𝑛 𝑎𝑑𝑒𝑚𝑟𝑢𝑖𝑚𝑡𝑒. 𝐼𝑛 𝑑𝑖𝑒 𝑡𝑒𝑙 𝑘𝑢𝑛 𝑗𝑒 𝑧𝑒𝑔𝑔𝑒𝑛: “𝑊𝑎𝑐ℎ𝑡 𝑒𝑣𝑒𝑛. 𝐼𝑘 ℎ𝑜𝑒𝑓 𝑛𝑜𝑔 𝑛𝑖𝑒𝑡𝑠.” 𝐽𝑖𝑗 𝑏𝑒𝑠𝑙𝑖𝑠𝑡: 𝑙𝑎𝑎𝑡 𝑖𝑘 𝑑𝑖𝑡 𝑡𝑜𝑒, 𝑤𝑎𝑐ℎ𝑡 𝑖𝑘, 𝑜𝑓 𝑣𝑟𝑎𝑎𝑔 𝑖𝑘 𝑒𝑒𝑟𝑠𝑡 𝑜𝑚 ℎ𝑢𝑙𝑝? 𝐷𝑎𝑡 𝑘𝑙𝑒𝑖𝑛𝑒 𝑚𝑜𝑚𝑒𝑛𝑡 𝑖𝑠 𝑗𝑜𝑢𝑤 𝑖𝑛𝑣𝑙𝑜𝑒𝑑. 𝐽𝑜𝑢𝑤 𝑘𝑒𝑢𝑧𝑒.

Dat beeld raakte haar. Ze besefte: ik ben niet machteloos.
Samen onderzochten we ook haar lichamelijke ervaring. Al jaren zei ze: “Alsof het mijn lijf overneemt’ Maar toen we in detail gingen onderzoeken, ontdekte ze dat het eigenlijk vooral in haar keel en borst zat. Die ene nuance gaf direct wat ruimte. Want als het niet je hele lijf overneemt is, kun je misschien toch nog een stap zetten.
𝗗𝗲 𝘄𝗼𝗼𝗿𝗱𝗲𝗻 𝗱𝗶𝗲 𝗷𝗲 𝘁𝗲𝗴𝗲𝗻 𝗷𝗲𝘇𝗲𝗹𝗳 𝘇𝗲𝗴𝘁, 𝗸𝗹𝗲𝘂𝗿𝗲𝗻 𝗷𝗲 𝗵𝗲𝗹𝗲 𝗯𝗲𝗹𝗲𝘃𝗶𝗻𝗴.
Een vaste waarheid kan een gevangenis worden. Een kleine verschuiving in taal opent soms een deur.
Dankbaar voor hoe ACT en het werken met metaforen zo’n diep verschil kunnen maken.
Dank aan Marieke Wubs en Rianne Jansen – dit is waarom deze opleiding blijft doorwerken.
hashtag hashtag hashtag hashtag hashtag hashtag hashtag hashtag hashtag hashtag hashtag