
18/09/2025
๐๐น๐น๐ฒ๐ฒ๐ป ๐ถ๐ป ๐ฑ๐ฒ ๐ฏ๐ฒ๐ฟ๐ด๐ฒ๐ป ๐๐ฎ๐ป ๐๐ฒ๐ฟ๐น๐ฎ๐ป๐ฑ
De moeder van het veulen was overleden. Het veulen bleef achter in de bergen, klein en verloren.
De eigenaar was oud en zat vol verdriet door het verlies van zijn paard. Hij kon het veulen alleen nog maar eten geven, verder niets. Geen aanraking, geen aandacht. Het veulen was altijd alleen.
Toen hij drie jaar was, ging hij naar Nederland.
Bij zijn nieuwe eigenaar wende hij snel aan de aandacht. Maar รฉรฉn ding bleef een probleem: straatgeluiden en alles wat vreemd was buiten de stal maakten hem bang. Lopen op straat, het verkeer, het rumoerโฆ het was te veel.
Zijn nieuwe eigenaar schakelde mij in.
Samen bekeken we zijn verleden en lieten we hem voelen dat het okรฉ was, dat hij veilig was. Dat hij niet alleen stond in deze wereld vol nieuwe indrukken.
Langzaam durfde hij te ontspannen op straat.
Hij begon rond te kijken, te ontdekken en te genieten, zonder paniek en zonder stress.
Het veulen dat ooit alleen, bang en onzeker was, werd een groot paard dat vertrouwen heeft in zichzelf en in zijn omgeving