2BeLoved

2BeLoved Lichaamsgericht traumatherapeut, GGZ-agoog en ervaringsdeskundige (C)PTSS en verlies.

Juist nu…Ook ik heb mijn vragen en begrijp vaak helemaal niks van alle dingen die mij en ons overkomen. Ook ik begrijp e...
06/10/2025

Juist nu…

Ook ik heb mijn vragen en begrijp vaak helemaal niks van alle dingen die mij en ons overkomen. Ook ik begrijp er niets van dat juist mijn allerliefste zo onverwachts werd weggenomen…
 
Juist nu ons leven, na eerst jaren van zorg en pijn door mijn traumatische verleden, weer stabiel was…
 
Juist nu ons geluk op een hoogtepunt was, we alles op orde hadden, we de meest sterke verbinding ooit hadden en ik mezelf had gevonden na jaren van instabiliteit en onveiligheid...
 
Juist nu ik na jaren van studie therapeut mag zijn, mijn praktijk vol is en ik mijn kennis en ervaring in kan zetten bij het ondersteunen van anderen…
 
Juist nu…
 
Chris was mijn thuis, mijn veilige haven. Hij heeft me geleerd wat onvoorwaardelijke liefde, steun en veiligheid is🥹Bij hem kon ik helemaal mij zijn. Echt en puur, gewoon ik. Hij zette mij in mijn kracht. Vertelde me elke dag hoeveel hij van me hield en hoe trots hij op mij was…
 
Het kan zo oneerlijk lijken😔Al zoveel meegemaakt en dan ook nog dit… Hoe dan? Waarom?
 
Vanuit mijn (kerkelijke) opvoeding leerde ik dat ik geen waarom-vragen mocht stellen en niet boos mocht zijn. Zeker niet richting God…
 
Maar, naast dat ik weet dat het goed is om God te volgen, zelfs als ik er niets van begrijp, weet ik zeker dat we juist wél met onze waarom-vragen en elke emotie bij God mogen komen.

Dat we ook boos mogen zijn. Jezus kent zelf toch ook elke emotie? Hij huilde, was boos, bang, blij en stelde zelf ook Zijn waarom vragen,“Mijn God, waarom hebt U mij verlaten?”Terwijl Hij wist dat Gods plan niet zou veranderen.

Ik geloof dat elke emotie en elke vraag er mag zijn, maar ook dat het belangrijk is wát we ermee doen. God kent ons door en door (ps. 139). Ook onze vragen en emoties kent Hij al lang… Waarom ze dan proberen te verstoppen en binnenhouden?

Uitspreken(schreeuwen mag ook😉) is juist goed! Eerlijk zijn naar God geeft mij dat ik midden in de storm van vragen, onbegrip en emoties rust en vertrouwen kan vinden aan Zijn hart.

In de psalmen komt ook elke vraag en emotie langs! En altijd weer komt na het vaak wanhopig uitroepen ervan een omkeer…

“Maar, ik prijs… ik geloof… ik hoop… ik vertrouw U!”
 
Liefs Eline🤍

‘Je bent niet meer’Als ik de was ophang en opvouw mis ik jouw kleding. Als ik koffie☕️ maak wil ik er 2 maken. Als we ga...
03/10/2025

‘Je bent niet meer’

Als ik de was ophang en opvouw mis ik jouw kleding. Als ik koffie☕️ maak wil ik er 2 maken. Als we gaan eten tel ik steeds de borden opnieuw en raak ik in de war. Als er iets gebeurt, mooi of verdrietig, wil ik jou als eerste bellen…

Steeds weer en scherper komt er naar voren. Je bent niet meer…

Steeds weer wordt er iets afgesloten wat bij jou hoort.

Je naam verdwijnt van onze bank accounts… alleen nog ik.

Je bedrijf wordt opgeheven. Je naam verdwijnt bij de KvK…

Je contracten met opdrachtgevers zijn beëindigd…

Je studie is stopgezet…

Mails en brieven bevestigen het nog eens extra. Je bent niet meer…💔

Je stappen niet meer hier, maar je voetsporen zien en voelen we nog dagelijks. En niet alleen wij.

Van alle kanten krijgen we te horen of te lezen hoeveel je voor mensen betekende. Hoe liefdevol, geduldig, empathisch en zonder oordeel je was. De ander altijd in zijn waarde latend… hoe je altijd jezelf was.

Maar ook je kritische blik en vasthoudendheid, soms zelfs een beetje koppig…😉Wat betekende je ook veel voor collega’s en mensen met wie je samenwerkte. Wat maakten ze een geweldig boek vol herinneringen voor ons… Ontroerd en met een lach las ik hun herinneringen aan jou…

Ik zie het voor me… hoe je was…. gewoon jij, zakelijk en privé op een mooie manier verbonden. Je schuwde moeilijke gesprekken niet, durfde ook emoties te laten zien als iets je raakte.

Mijn liefste, mijn alles, hierdoor mis ik je nog meer🥹 Tegelijkertijd ervaar ik zoveel dankbaarheid en realiseer ik me dat ik een enorme bofkont ben dat juist jij mijn man was… Dan dank ik God voor jou en voor elk moment met jou… “He will hold me fast…”

Ik houd van je!

“Till we meet again allerliefste!”❤️

Liefs Eline🤍

Zo weinig woorden om te zeggen…Zoveel wat ik voel…Pijn en verdriet. Om alleen-zijn.Om wat ik mis. Om alles wat afgeslote...
01/10/2025

Zo weinig woorden om te zeggen…

Zoveel wat ik voel…
Pijn en verdriet.
Om alleen-zijn.
Om wat ik mis.
Om alles wat afgesloten wordt hier op aarde… stopgezet.

Steeds een beetje minder jij💔

Steeds méér jij in mijn hart❤️

Vandaag vooral een zucht omhoog…

“Als je bescherming zoekt bij de Allerhoogste God, ben je helemaal veilig. Ik zeg tegen de Heer: “Bij U ben ik zo veilig als in een schuilplaats, zo veilig als in een burcht. U bent mijn God. Ik vertrouw op U.”
‭‭
Psalm 91‬:‭1‬-‭2‬ ‭BB‬‬

Liefs Eline🤍

“Het is écht”Ik was daar echtDeed dit échtWe deden dit allemaal echtMet elkaar Met God Een week van afscheid nemen, de d...
25/09/2025

“Het is écht”

Ik was daar echt
Deed dit écht

We deden dit
allemaal echt

Met elkaar
Met God

Een week van afscheid nemen, de dienst en begrafenis voorbereiden en vormgeven op onze eigen manier. Jou naar je laatste plekje brengen… We deden dit met alle liefde die we in ons hebben voor jou🤍

En nu dringt steeds meer door: “Het is écht waar…”

Liefs Eline🤍

Dit gedicht is een aanvulling op mijn vorige post…😘

“En dan volgt de stilte…”Vandaag 6 weken geleden moesten we je echt loslaten en achterlaten🤍Eén van de allermoeilijkste ...
25/09/2025

“En dan volgt de stilte…”

Vandaag 6 weken geleden moesten we je echt loslaten en achterlaten🤍Eén van de allermoeilijkste dagen van mijn leven…

En al weet ik dat dit alleen je lichaam is en je ziel verder leeft, het is het lichaam van jou, de allerliefste…

Mijn grote liefde❤️… helemaal weg… voorgoed…

6 Weken zijn we verder en het dringt ineens diep tot me door dat ik dus al ruim 6 weken jouw lieve gezicht niet heb gezien. Je niet meer heb kunnen aanraken en vasthouden🫂En nog iets langer je stem niet heb gehoord en jouw warme armen om mij heen gevoeld. Jouw ogen die mij altijd liefdevol aankeken en volgden zijn voorgoed gesloten.

En dan ineens besef ik dat dit ook nooit meer terugkomt, dat dit het is… hier moet ik het mee doen. We zullen altijd zonder jou verder moeten.

En ergens voelt het toch nog steeds niet echt waar…

Nooit meer jou zien, horen, voelen en ruiken. Nog maar 6 weken… Het begin van ‘veel langer’… En dat doet letterlijk pijn in mijn hart. Hartenpijn…💔ik zou niet weten hoe ik hier woorden aan kan geven…

“Hoe dan? Hoe kan het nu mam, hoe kan papa nu ineens weg zijn? Ik snap er niks van. Nu kan ik nooit meer papa zeggen,” zei gisteren één van de kinderen🥹 En dan kan ik alleen maar vasthouden, meehuilen en bidden.

“Houd me dichtbij U…”

Het onwerkelijke, ongelofelijke, onbevattelijke wordt steeds een beetje meer écht waar. Het gemis steeds meer zichtbaar en de pijn dieper…

We proberen dag voor dag verder te gaan, op ons eigen tempo, elkaar vasthoudend en vasthoudend aan een toekomst vol van Hoop🙌🏼 Dé toekomst waarin we elkaar gaan weerzien!

Liefs Eline🤍

Foto:

Lieverds!Als eerste wil ik jullie, jou lieve jij, nogmaals bedanken voor alle meeleven en gebeden. Het doet zo ontzetten...
22/09/2025

Lieverds!

Als eerste wil ik jullie, jou lieve jij, nogmaals bedanken voor alle meeleven en gebeden. Het doet zo ontzettend goed dat jullie, ook nu het leven weer ‘gewoon’ verder gaat, nog steeds laten weten aan mij en ons te denken, door een hartje❤️knuffel of andere ‘emoticon’ te geven of via een (persoonlijk) berichtje🙏🏻

Vandaag neem ik je even mee in mijn gedachten. Ik heb door de jaren heen, maar zeker de afgelopen weken al vaak de vraag gekregen of ik een boek📕heb geschreven of dat er een boek komt met schrijfsels van mijn hand. Ook de vraag naar kaarten en kalenders is al vaak voorbij gekomen. Ik word vaak aangemoedigd om iets te doen met mijn schrijfsels… En…eerlijk? Chris heeft ook al vaak gezegd dat ik toch echt maar eens een boek moet gaan schrijven🥹Hij was altijd mijn grootste supporter, stond altijd achter me…

Door het overlijden van Chris💔is mijn praktijk voor onbepaalde tijd gesloten. Momenteel ben ik niet in staat om als therapeut mijn werk te doen, zoals nodig zou zijn😌En ik weet niet of ik mijn werk als zelfstandig traumatherapeut in de toekomst nog kan doen in de vorm zoals deze was.

Ik ben nu vooral thuis om er voor de kinderen te zijn, om alle nodige zaken te regelen en te leren omgaan met het verlies van mijn allerliefste. Op deze manier kunnen we met elkaar ons rouwproces op ons eigen tempo en onze eigen manier vormgeven.

Dan komt ook de vraag; maar wat kan eventueel wel wat mogelijk minder energie vraagt? Wat vraagt God van mij? Moet er idd een boek komen? En in welke vorm?

Afgelopen weekend heb ik wat ‘gespeeld’ met een nieuw ontwerp om evt. mijn gedichten te delen in een andere vorm dan ik eerst deed. Vandaag wil ik er graag een aantal met jullie delen die ik heb geschreven in de eerste weken na het overlijden van Chris. Ik zal ook zeker nog foto’s en plaatjes blijven delen, maar wellicht is deze vorm rustiger en makkelijker lees- en deelbaar?

Heel benieuwd wat jij er van vindt! Laat me eerlijk weten😍

➡️Wat vind jij van het ontwerp en welk gedicht spreekt jou aan? Ik zou het heel fijn vinden als je een reactie wil geven in de comments.

Alvast dank je wel!🙏🏻

Liefs Eline🤍

Ik heb het koud…Heel koud… Letterlijk en figuurlijk. Van binnen en buiten🥶Ik voel me heel verdrietig vandaag…Ik mis Chri...
13/09/2025

Ik heb het koud…

Heel koud… Letterlijk en figuurlijk. Van binnen en buiten🥶Ik voel me heel verdrietig vandaag…

Ik mis Chris zo erg; zijn stem, pianospel🎹, warmte, liefde, zijn woorden “Ik hou van je, ik ben trots op je, je bent mooi…” Ik mis onze gesprekken en ons samen lachen. Ik mis zelfs zijn rommel😉Hij kon er best een zootje van maken soms…

Ik mis zijn armen om me heen die ik, zeker als ik het koud had (ik ben een enorme koukleum🫣), vaker opzocht om vastgehouden en verwarmd te worden. Mijn koude voeten blijven nu nog langer koud. Ik trek nu maar zijn sokken aan…

Ik heb het koud door de kou in de wereld🌍 Door het overlijden van Charlie. Hij was een mens! Een partner, vader, zoon, vriend, familielid… en niemand heeft het recht het leven van een ander mens af te nemen!

Ik heb het koud door de immense pijn die zijn vrouw nu moet doorstaan. De shock en het ontzettende verdriet. Hun kleine kinderen die nu zonder papa opgroeien.

De foto’s die ik zie raken me zo diep… ze lijken zoveel op… De liefde, het ongeloof, het afscheid moeten nemen… Het raakt ook diep aan waar ik zelf doorheen ga💔 Ik voel intens mee in hun enorme pijn…

Ik heb het koud door de haat die er is in de wereld. Haat naar mensen die eerlijk durven zijn. Naar mensen die bijbelse waarden willen naleven; zonder deze op te leggen…

Waar is de liefde gebleven? Het geduld met elkaar en respect voor elkaars mening. Mensen voelen zich tegenwoordig zo ongelofelijk snel persoonlijk afgewezen… Haat lijkt steeds meer gevoed te worden en het lijkt zo waar dat “de liefde van veel mensen zal verkoelen.”(Matt 24:12)

Ik zie en hoor ook de hoop en het vertrouwen dat Erika heeft. In onze God. De kracht die ze krijgt. En ook dat de media veel knipt in wat werkelijk allemaal gezegd is…

Lieverds, we hoeven het niet altijd met elkaar eens te zijn om van elkaar te houden, toch?🥹

Ik geloof dat Charlie en Chris elkaar al ontmoet hebben… Bij hun hemelse Vader…🙌🏼

“De liefde vergaat nooit!”(1 Kor.13:8)

Liefs Eline🤍

‘De wereld draait door…’Maar ik draai helemaal niet mee… Vandaag ging ik voor het eerst weg met de auto, ‘zijn’ auto. Ze...
09/09/2025

‘De wereld draait door…’

Maar ik draai helemaal niet mee…

Vandaag ging ik voor het eerst weg met de auto, ‘zijn’ auto. Zelfs dat voelt vreemd. Alles ziet er zo helemaal anders uit door ‘die bril van rouw.’🕶️

Eén van onze meiden moest vandaag naar de ortho🦷En als moeder wilde ik daar bij zijn. Er voor haar zijn. Naast haar zitten, ook al konden we niet praten met elkaar. En ook daar draait alles gewoon door. Natuurlijk heel logisch… maar niet voor ons, voor mij…

Het voelt gek om te beseffen dat ik met een groot gat💔in mijn hart rondloop waar veel mensen die je tegenkomt in de wandelgangen niet vanaf weten.

“Wat doe ik hier eigenlijk?” Een gedachte die door mijn hoofd ging. Ik voelde een zware druk op mijn borst en een wat paniekerig gevoel. Kreeg zelfs even de neiging om weg te rennen🫣Gelukkig heb ik genoeg tools waarmee ik uit de voeten kan om de rust te bewaren. Voeten op de grond, ademhaling😮‍💨5-4-3-2-1-oefening, bidden. Zo kon ik de focus in het hier en nu en op onze dochter houden. En wat was ze dapper. Zij deed het toch ook maar, een uur lang!💪🏻

Op de terugweg bespraken we hoe het voor haar was. En hoe bijzonder was het om te merken dat we hetzelfde dachten🥹“Wat doe ik hier eigenlijk?…” Veel lijkt zo onbelangrijk geworden, zo nutteloos soms. Alles is zo anders door het grote verlies dat we dragen. Niet alleen voor mij, ook voor de kinderen.

We realiseren ons tegelijkertijd dat we verder moeten, maar voor ons op dit moment wel op een lager tempo🐌Dag voor dag en stap voor stap… zonder teveel móeten, want dat roept veel stress op.

Zonder ons al zorgen te maken over morgen of volgende week of nog verder weg… “In het hier en nu blijven” of “Bij de dag leven”… Dat gaat het beste.

Eigenlijk gewoon zoals staat in Matteüs 6:34 (BB):

“Maak je geen zorgen over de volgende dag. Want de volgende dag zal weer zijn eigen zorgen met zich meebrengen. Elke dag heeft genoeg aan zijn eigen problemen.”

Liefs Eline🤍

De ‘rouwe’ werkelijkheidAfgelopen week kreeg ik bericht van de fotograaf dat de foto’s klaar zijn. Ik kon niet wachten o...
07/09/2025

De ‘rouwe’ werkelijkheid

Afgelopen week kreeg ik bericht van de fotograaf dat de foto’s klaar zijn. Ik kon niet wachten om ze te zien…

Vanaf dat Chris, na de obductie, opgebaard thuis kwam, het laatste afscheid bij het sluiten van de kist, zijn laatste afscheid van ons (t)huis, de dankdienst en begrafenis… Alles opnieuw beleven en bewust stilstaan bij die momenten… Veel tranen💦vloeiden afgelopen week.

Wat zijn ze mooi, maar wat is het ook confronterend. Hebben we dit écht allemaal moeten doen?😢Stonden en zaten we daar écht? Liepen we écht achter de rouwauto naar zijn laatste rustplekje? Moesten we hem, zijn lichaam, daar écht achterlaten? Het voelde alsof ik hem in de steek liet, terwijl ik weet dat zijn ziel daar niet is.

Wat is het tegelijkertijd ook bijzonder mooi om te zien hoe ontzettend veel mensen er waren. De lange stoet met al die lieve mensen in lichte kleding met witte bloemen🥹Als een teken van hoop. Wat ontvingen en ontvangen we ongelofelijk veel steun, troost, bemoediging en liefde!❤️

Dankbaar voor deze dierbare, zichtbare herinneringen die het tegelijkertijd steeds meer zo echt waar maken. Want wat voelt het nog steeds onwerkelijk, ongelofelijk en zo ongrijpbaar allemaal…

En steeds als ik opnieuw de foto’s zie en de dankdienst bekijk (dat kan trouwens nog steeds via de link in mijn bio, voel je vrij🙏🏻) realiseer ik me een stukje meer dat er een leven vóór en na die ene dag is…

6 augustus💔… de dag dat jij ons op aarde voorgoed verliet, maar ook zoveel achterliet om dankbaar voor te zijn!

We blijven met een grote leegte en immens verdriet achter, maar we weten ook dat alle tranen en pijn eens voorgoed voorbij zullen zijn🙌🏼

“Tot op díe dag, allerliefste!”

Liefs Eline🤍

Adres

Morlodestraat 28
Krabbendijke
4413AR

Openingstijden

Maandag 10:00 - 17:00
Dinsdag 10:00 - 17:00
Donderdag 10:00 - 17:00

Telefoon

+31643956116

Website

https://2beloved.nl/belangrijke-informatie/tarieven/, https://2beloved.nl/aanbod/

Meldingen

Wees de eerste die het weet en laat ons u een e-mail sturen wanneer 2BeLoved nieuws en promoties plaatst. Uw e-mailadres wordt niet voor andere doeleinden gebruikt en u kunt zich op elk gewenst moment afmelden.

Contact De Praktijk

Stuur een bericht naar 2BeLoved:

Delen

Share on Facebook Share on Twitter Share on LinkedIn
Share on Pinterest Share on Reddit Share via Email
Share on WhatsApp Share on Instagram Share on Telegram