29/05/2025
• TWENTSE WEEK •
𝒟𝒶𝑔 3
Wat wil het lot? Regen. Wéér. Maar dat kon de pret absoluut niet drukken, want om 10 uur zat iedereen alweer warm, droog en goedgehumeurd in onze sfeervol aangeklede Twentse tent. 🏕️
De dag begon eenvoudig maar vertrouwd. Een beschuitje met kaas bij de koffie. Soms heb je niet meer nodig om het Twentse geluk te voelen dan een warme mok en een krokantje met een plakje geel goud. 🧀
En toen… In de verte hoorden we het gekletter van hoeven. De Vossenspan kwam het erf op rijden, met een imposante vrachtwagen en een prachtige huifkar erachteraan. Twee paarden stonden in een mum van tijd voor de wagen en voor we het wisten, zat de helft van onze boeren en boerinnen stevig ingepakt in de kar. Een versnapering in de hand, en hop.. daar gingen ze, de regen in, alsof het niks was. Twents bloed is niet van suiker, zeggen we dan. ☔️
Voor wie niet mee ging, was er geen reden tot verveling. In de tent werd fanatiek gekruisjast alsof er een kampioenschap op het spel stond met op de achtergrond de vrolijke klanken van onze eigen Miranda. Ze zong de sterren van de hemel en kreeg zowat de hele tent aan het meezingen. 🎶
Rond de middag kwamen de huifkar-avonturiers weer terug. Enigzins verwaaid maar glunderend van oor tot oor. Net op tijd want de geur van gebakken hamburgers had zich al een weg gebaand door de tent. Met opgemaakte salade erbij kon er weer flink gesmuld worden. 🥗
Na een verdiende rustpauze voor mens én paard was het tijd voor ronde twee: de rest van de groep klom aan boord van de huifkar voor een middagrit. De regen was inmiddels bijna vergeten. Twente op z’n best: nuchter, gemoedelijk en met de modder aan de laarzen.
Maar toen… de avond. De grote finale. De familieavond! Iedereen was welkom. Broers, zussen, kinderen, kleinkinderen, neven, nichten, schoonfamilie. De tent zat tot de nok toe vol met gezelligheid. Shantykoor De Schuytenvaerders trapte af en zette de toon. De mannen zongen alsof ze een vloot naar huis moesten zingen, en het publiek deed vrolijk mee. Het dak ging er letterlijk bijna af. 👨🏼
Ondertussen stond de barbecue al te roken. Hamburgers, worstjes, saté. Niks bleef liggen. De geur van geroosterd vlees mengde zich met zangen gelach. 🍗
En zo vierden we de afsluiting van een fantastische Twentse week. Nog één keer met z’n allen, volle buik, vol hart, en een hoofd vol herinneringen. 🥰
Vandaag is het Hemelvaart en gaan we genieten van een welverdiend beetje rust. Erve Tijhuis keert langzaam weer terug naar zijn vertrouwde staat: rustig, ongedwongen en... heeeeerlijk op z’n gemakje. Gewoon, zoals ’t heurt. Lekker Twents. 🚩