
18/04/2025
SCHAMEN
Ik schaamde mij vorige week.
En dat was weer even zo intens aanwezig, dat ik er helemaal van blokkeerde. Ik wilde oefenen met iemand voor het mediumschap. Zo'n diepgewortelde overtuiging kwam omhoog van: 'Wat denk jij nou te kunnen??!! Dát mag niet! Dit kan niet!! Je bent nog lang niet zover.'
Dit mechanisme en de bijbehorende patronen ben ik inmiddels gewent. Ik noem het nu het bewegen in de donkerte. Mijn schaduwkant. De donkerte voor mij is het gevoel van schaamte, angst, vluchten. De donkerte is eigenlijk mn comfortzone geworden omdat ik dit al zo lang ervaar en 'doe'.
Ik las in het boek 'Geven wat je krijgt' van Rosita Belkadi. En dit stuk wat ze hierin schrijft: '...Zie het licht dan als het lichaam als in het leven hier en nu.' raakte mij. Het liet me beseffen dat mijn donkerte zorgt voor disconnectie met het moment; dat ik uit verbinding raak met mijn lichaam met alle gevolgen van dien. Schaamte/Angst als een constante onderstroom aanwezig in de dingen die ik doe. Soms als een rivier in alle heftigheid en soms als een bijna niet op te merken kabbelend beekje.
'...bang om anders te zijn, om niet begrepen te worden. Want ja je bent anders, je voelt je anders.' schrijft Rosita.
Het onderwerp was Dolende Zielen. Mensen met bijv. alzheimer en ook degenen '..die het licht even kwijt zijn. Kwijtgeraakt of wellicht uitgeschakeld omdat het trauma te groot was.'
Ik heb mezelf dus een mechanisme aangemeten om er niet volledig te zijn, om niet mezelf te mogen zijn. Wat daar dan ook de oorzaak van moge zijn, ik ben me hier nu van bewust: dat ik dus 'uit mn lichaam ga' als ik wordt getriggerd. Dit is heeel fijn te weten want nu kan ik het ombuigen.
Wat voor mij helpt, en jou mischien dus ook als je dit herkent, is vertellen dat ik oke ben. Dat ik veilig ben. Dat die gevoelens en die schaamte niet van nu zijn. En vervolgens Herhalen herhalen.. Het verhaal herschrijven. Voelen waar het zit in mn lichaam en met aandacht erbij blijven. Het helpt echt. Oefenen, en heb ik al herhalen gezegt 😉, is echt belangrijk in deze taaie kwestie.
Belichaming is in het Nu zijn. Dít is het licht waar we het zo vaak over hebben. Belichaming is het accepteren van alle facetten van wie we ZIJN. Dán gaan we stralen. En dit kan alleen als óók mijn schaduw er mag zijn. Geen angst daarvoor hebben maar integreren.
We hebben ons lichaam nodig als ziel zijnde. Het is ons voertuig en ons magisch instrument hier op aarde.
We zijn als mens tot zoveel moois en tot zoveel liefde in staat.
(Ik heb bovenstaande tekst al zovaak veranderd.. en het werd een steeds vager verhaal. Als eerst voor mezelf geschreven dus maak t niet uit dat t vaag is.. maar ik wil het zo graag delen omdat ik denk dat mensen het herkennen en er misschien ook wat aan hebben.)