29/07/2025
Ik laat een lichtje branden voor jou,
We komen thuis, donderdag 10 juli 2025, de dag dat onze mama en Oemie het leven los heeft gelaten.
Ineens slaat er in een stop door, het licht op Pien haar kamer is uit….
Ik zet de knop in de meterkast weer omhoog, er is weer licht!
half uurtje later, Ik loop naar boven, Pien is in de badkamer.
“Het licht doet echt raar mam” zegt ze
Het knippert , gaat weer aan
En dan,
Helemaal uit!
Niet door de stop dit keer, wel op plekken waar dit nooit eerder gebeurde, in 12 jaar tijd
We kijken elkaar aan
“Is het oma”❤️
Dat willen we graag,
dat ze bij ons is,
Ons een teken geeft,
Dat de dood niet het einde is
Dit soort dingen gebeuren best vaak
Deze verhalen
Als mensen dan vragen:
“Geloof jij dat”
Dan zeg ik wat ik nu zelf ook voel:
“Alles wat ons troost biedt, wat iemand bij ons houdt, de verbinding die we zo graag willen voelen, dat is waar het om gaat, dat geloof ik, in welke vorm dat ook zal zijn”
Ik begrijp ook dat iedereen daar op zijn of haar eigen manier naar kijkt, dat is goed.
Geloof in iets of iemand moet hoop en kracht en liefde bieden,
Een vlinder of vogel, de sterren aan de hemel, een prachtige engel of de hemel zelf…..
Mama❤️Oemie,
Weet dat ons lichtje altijd brandt voor jou……
En dat jij bepaalt wanneer het knippert of uitgaat✨🦋👼🕯️🌤️
We mis you to The moon and back🌕🌎
