Leoniek van der Maarel/Het Nieuwe Rouwen/Academie voor Verlies

21/11/2025

19/11/2025

Op 29 november komt er weer zo’n dag waarvan je voelt: die gaat me goed doen.
Een dag om samen te zijn met mensen die ook een groot verlies hebben meegemaakt. Waar je niet hoeft uit te leggen waarom iets je raakt — omdat iedereen het herkent.

We duiken in gesprek met elkaar, precies op het tempo dat klopt.
We doen een ademsessie, omdat we steeds meer weten over hoe belangrijk de adem is en soms is je adem het enige is dat je weer even laat landen.

We delen wat ons bezighoudt, wat zwaar is, wat licht mag worden.
En we zoeken samen naar dat kleine beetje houvast in de woelige zee van rouw.

Wil je erbij zijn op 29 november?
Je bent welkom.
En als je merkt dat één dag niet genoeg is: er is een optie om er een extra dag aan vast te plakken voor nog meer verdieping en rust.

Je kunt meer informatie aanvragen en je opgeven via: www.rouwretraite.nl.
Rouw - The Circle Of Life. ByMellanie Mellanie Dekkers en ik kijken er naar uit.

18/11/2025

𝗣𝗲𝗿𝗶𝗻𝗮𝘁𝗮𝗮𝗹 𝘃𝗲𝗿𝗹𝗶𝗲𝘀 - 𝗯𝗮𝗹𝗮𝗻𝗰𝗲𝗿𝗲𝗻 𝘁𝘂𝘀𝘀𝗲𝗻 𝗿𝗼𝘂𝘄 𝗲𝗻 𝗻𝗶𝗲𝘂𝘄 𝗹𝗲𝘃𝗲𝗻.

Op 2 december organiseert SCEM een bijzonder symposium over een onderwerp dat me enorm na aan het hart ligt: verlies in de verloskunde.

Samen met Claire Stramrood , gynaecoloog en trainer, en Simone van Leipsig-Beekman GZ-psycholoog en eigenaar van Psynataal, duiken we de diepte in van dit complexe thema.

We nemen je mee in de wereld van rouw na perinataal verlies. Hoe begeleid je ouders die tussen hoop en verdriet zweven? Wat hebben zij nodig van jou als professional? Claire deelt haar medische expertise en Simone haar psychologische kennis over perinataal psychisch welzijn.

Dit symposium is er voor , , , , , en . Maar ook als je op een andere manier betrokken bent bij dit thema: je bent van harte welkom.

We kunnen er niet omheen: perinataal verlies is enorm ontwrichtend. Ouders staan letterlijk tussen leven en dood, tussen rouw om wat verloren is en soms ook de vreugde van nieuw leven. Als professional wil je hen zo goed mogelijk begeleiden, maar hoe doe je dat? Wat zeg je wel en wat vooral niet? Hoe geef je ruimte aan het verdriet terwijl er misschien ook een levend kindje is?

Daar gaan we het over hebben. Praktisch, echt en met respect voor de complexiteit van dit thema.

Wil je erbij zijn? Ik hoop je te zien op 2 december.
https://www.scemtricht.nl/blog/event/verlies-in-de-verloskunde/

Laat me weten als je vragen hebt of als je twijfelt of dit symposium iets voor jou is.

15/11/2025

Voor het geval je het (nog) niet wist:

Psychologen bestuderen dit onderwerp al tientallen jaren. Het Gottman Institute volgde duizenden stellen meer dan veertig jaar lang en ontdekte dat ze echtscheidingen met meer dan 90% nauwkeurigheid konden voorspellen. En het waren niet passie of loyaliteit die bepaalden welke stellen samenbleven en welke niet.

Tegelijkertijd liet de Harvard Study of Adult Development – het langstlopende onderzoek naar menselijk geluk (al meer dan 85 jaar) – zien dat de sterkste voorspeller van levensvoldoening op 80-jarige leeftijd niet geld, roem of zelfs gezondheid was, maar de kwaliteit van hechte relaties.

Als je deze onderzoeken samenneemt, weten we dit:

1. Respect > romantiek.

Het gaat er niet om conflicten te vermijden, maar minachting te vermijden. Oogrollen, sarcasme en neerbuigendheid zijn de sterkste voorspellers van een scheiding. Respect beschermt de passie.

2. Kleine momenten = groot effect.

Stellen die reageren op elkaars kleine pogingen tot contact – een zucht, een grapje, een blik – bouwen vertrouwen op dat tientallen jaren standhoudt. Als je die momenten vaak mist, brokkelt de band langzaam af.

3. Herstel snel.

Elk stel ruziet weleens. Het verschil zit in hoe snel ze het goedmaken. Een zacht woord, een aanraking of een verontschuldiging binnen 24 uur kan een conflict ombuigen tot verbinding.

4. Houd de vriendschap levend.

Langdurig verlangen blijft niet bestaan op romantiek alleen. Het bloeit wanneer partners elkaars innerlijke wereld kennen – hun hoop, angsten, grappige verhalen en dromen.

5. Gedeelde betekenis verankert de liefde.

Stellen die rituelen creëren (een wekelijkse wandeling, een dagelijks gesprek) of waarden en doelen delen, kunnen externe stress veel beter aan dan stellen die langzaam uit elkaar drijven.

De waarheid: Liefde en trouw zijn niet genoeg. Zonder respect, herstel en gedeelde betekenis breken zelfs de sterkste huwelijken. Mét die elementen kunnen gewone stellen een leven lang samen blijven.

Vooral die minachting vermijden vind ik heel herkenbaar. Wat maakt dat veel kapot als je minachtend reageert op je partner!

Doe er je voordeel mee (en begin vanavond al).

13/11/2025

Er is zo veel moois om iemand die je dierbaar is mee te herdenken. Zo kwam ik, alweer een hele tijd geleden, op het pad van de Memory Stones van de Heer. Stevige keramieken objecten ter herinnering aan iemand die je dierbaar was of ter herinnering aan een belangrijke gebeurtenis.

Er zitten twee verborgen openingen in waarin je een beetje as kunt bewaren.

En ze heeft meer. Zeker de moeite waard haar website te bezoeken.

Zegt het voort!

www.marjokedeheer.com

11/11/2025

𝗚𝗼𝗲𝗱 𝗮𝗳𝘀𝗰𝗵𝗲𝗶𝗱 𝗻𝗲𝗺𝗲𝗻 𝗶𝘀 𝗲𝗲𝗻 𝗺𝘂𝘀𝘁.
Helaas zijn er genoeg momenten dat het niet kan.
Sowieso ligt afscheid nemen voor iedereen die te maken heeft gehad met een groot verlies, gevoelig. Het doet pijn. Telkens weer.

Daarom is het van belang dat je aandacht geeft aan het afscheid. Of dat nou is omdat je van baan verandert, of omdat je cliënt 'klaar' is, of, zoals in mijn geval, de cursisten klaar zijn met de training Vakkundig Begeleiden bij Verlies.

Zij hadden dat goed begrepen tijdens de training. Ik kreeg een mooie pot met het bekende beeld van hoe rouw uiteindelijk kan worden in je lijf. En in die pot allemaal kleine balletjes. Om goed afscheid te nemen.
Vandaag opende ik het eerste balletje en dit plaatje kwam er uit. Een lach op mijn gezicht en de fijne herinnering aan Marjolein Colenbrander en Monique Kappert die veel tijd hebben gestoken in dit kunstwerk.

Het werd op de Japanse manier gegeven. Want de Japanners snappen het: met twee handen en met aandacht.
🙏

08/11/2025

𝗔𝗹𝘀 𝗷𝗲 𝗰𝗹𝗶ë𝗻𝘁 𝘇𝗶𝗰𝗵 𝘀𝗰𝗵𝘂𝗹𝗱𝗶𝗴 𝘃𝗼𝗲𝗹𝘁 𝗼𝗺𝗱𝗮𝘁 𝗵𝗲𝘁 𝗯𝗲𝘁𝗲𝗿 𝗴𝗮𝗮𝘁

Gisteren in mijn mentorgesprek met een cursist:

"Leoniek, mijn cliënt had vorige week zo'n fijne dag. Ze was naar haar kleinzoon geweest, ze had gelachen, ze voelde zich even licht. En nu zit ze bij mij en zegt: 'Ik schaam me dood. Wat voor moeder ben ik dat ik kan lachen terwijl mijn zoon dood is?'" Ik kan toch niet zomaar 'verder gaan'?

Mijn cursist vroeg: "Het liefst wil ik zeggen dat het zo fijn is voor haar om dat weer te kunnen voelen, maar doe ik daar goed aan?"

Herkenbaar?

Die momenten waarop je cliënt zich beter voelt, en daar vervolgens compleet van in de war raakt?

In mijn podcast praat ik over:

→ Waarom die eerste goede dag zo hard kan aankomen

→ Wat er gebeurt als rouwenden denken dat verdriet = liefde

→ Hoe je als hulpverlener niet in de valkuil trapt van "zie je wel, het gaat al beter"

→ Praktische dingen die je kunt zeggen als je cliënt zich schuldig voelt

→ Het verschil tussen verder gaan en doorgaan.

Want laten we eerlijk zijn: dit is lastig.

Je wilt blij zijn dat je cliënt vooruitgaat. Maar je ziet ook het schuldgevoel. De verwarring. De angst dat ze hun dierbare vergeten.

En dan moet je iets zeggen. Iets wat helpt. Niet iets wat het erger maakt.

🎧 Beluister de podcast op spotify "Vakkundig Begeleiden bij Verlies"

Heb jij dit ook wel eens meegemaakt? Ik ben benieuwd. Stuur me een DM!

06/11/2025

Uit de -playlist: Rise Up – Andra Day

Soms voelt rouw als een berg die je niet kunt beklimmen. Echt waar. Been there, done it. "Het wordt nooit meer wat". Een lijfspreuk (helaas) van vele mensen in rouw.

Rise Up is zo’n lied dat gaat over wel 1000 keer weer opstaan. Vertrouwen houden. je bent sterker dan je denkt.

Het gaat over doorzetten, jezelf ruimte geven en weer het licht vinden, ook als alles zwaar voelt.

Laat dit nummer je een moment van hoop geven, een reminder dat de zon uiteindelijk weer zal schijnen. Deel het met eenieder waarvan jij denkt dat dit het geschikte moment is om ook zo'n moment van hoop te ervaren!

https://bit.ly/48YViwB

06/11/2025

Vol enthousiasme startten ze als groep in april bij de Academie voor Verlies.

Gister hebben we met een feestelijk etentje hun afronding van de training "Vakkundig Begeleiden bij Verlies" gevierd. Ze hebben 9 mentorgesprekken gehad en vier masterclasses en heel veel zelfstudie gedaan.

Wat een mooie reflecties heb ik gehoord.
Marjolein Colenbrander, Monique Kappert, Charissa Smit, Ilse Aelbrecht, Jacqueline Houterman, Jet Radema, Karima Choukod, Manon Vasterd, Desiree Bloemen, heel veel succes.

En dank voor jullie vertrouwen!

04/11/2025

Gaat de zon op of onder?

Ik zag dit plaatje en moest meteen denken aan mijn rouwende cliënten.
Stel: je laat dit plaatje zien aan jouw cliënt. Wat zegt hij? "De zon gaat op" of "de zon gaat onder"?

Denk je nu: wat maakt dat uit? Maar het kan misschien wel veel zeggen.

Zegt het iets over waar de cliënt 'zit'?

Want misschien resoneert dit ook bij jou: als je cliënt zegt "de zon gaat onder", dan zou het zomaar kunnen (ik zeg het voorzichtig) dat hij naar de donkere kant kijkt, en zit hij waarschijnlijk nog midden in de duisternis. Dan voelt het alsof het licht verdwijnt. Alsof er alleen maar donkere tijden aankomen en is er meer focus naar dat het niet echt veel beter gaat. (?)

Maar als je cliënt zegt "de zon komt op", dan kan hij juist naar de lichtere kant kijken en is er wellicht iets verschoven. Dan is er ruimte voor hoop. Voor de gedachte dat het misschien, ooit, weer beter kan worden. (?)

Een soort 'is het glas halfvol of halfleeg'.

Ik ben benieuwd hoe jij hiernaar kijkt.

En buiten dit ‘raadseltje’, als we uberhaupt kijken naar het rouwproces, wat gebeurt er als die zon daadwerkelijk weer begint te schijnen? Als je cliënt een goede dag heeft? Als hij lacht, geniet van een kopje koffie, of even niet huilt?

Dan kan het schuldgevoel keihard toeslaan.

"Hoe kán ik lachen terwijl hij er niet meer is?"

"Mag ik me wel goed voelen?"

"Ben ik hem aan het vergeten?"

Beter voelen in rouw kan verwarrend zijn. Voor de rouwende, maar soms ook voor ons als hulpverleners. Want betekent het dat het goed gaat? Of juist dat ze het verlies aan het vermijden zijn?

Ik heb er een blog over geschreven (https://www.academievoorverlies.nl/blog/beter-voelen-in-rouw/). Over waarom de rouwende van die eerste (en tweede, derde, etc) goede dag zo kan schrikken. Over loyaliteit aan het verdriet. En vooral: hoe jij als professional hiermee om kunt gaan.

Want die zon mag schijnen en dat zal hij ook zeer waarschijnlijk weer gaan doen.

Wat zie jij: gaat de zon op of onder? (ps: ik zal je geen glas halfvol of halfleeg toeschrijven, ik ben 'gewoon' benieuwd).

01/11/2025

Uit de playlist, om bij weg te zwijmelen. Gewoon, omdat het vrijdag is.

Omdat ik maandag de week begon met 'partir c'est mourir un peu'.

Dit nummer past er wel mooi bij:

𝗗𝗶𝘁 𝗶𝘀 𝗵𝗲𝘁 𝗹𝗮𝗮𝘁𝘀𝘁𝗲 𝗺𝗼𝗺𝗲𝗻𝘁 (Ruth Jacott)

https://bit.ly/3Jn4C2W

Welk nummer zou voor jou in de Lutografie playlist mogen? (Check even of hij er niet al in staat 😉 )

30/10/2025

Ruimte voor rouw. Ruimte voor jezelf.

Rouw - The Circle Of Life. ByMellanie (Mellanie Dekkers) en ik nodigen je uit voor een rouwretraite op 29 en 30 november. Twee dagen weg uit je dagelijkse leven. Twee dagen in een prachtige omgeving waar je even niet hoeft te functioneren, maar gewoon mag zijn. Naar keuze kun je ook alleen 29 november komen.

Voor mensen die een groot verlies hebben meegemaakt en merken dat ze toe zijn aan iets anders dan 'gewoon doorgaan'. Die behoefte hebben aan rust, aan erkenning, aan verbinding met anderen die begrijpen hoe het voelt.

Geen stappenplan. Geen 'zo moet het'. Wel ruimte om te voelen wat er is. Om stil te staan bij wat je hebt verloren en wie je nu bent. Met begeleiding die aansluit bij waar jij staat. En een prachtige en ademsessie, die zo veel los kan maken en (adem)ruimte weer kan geven.

Soms heb je gewoon even afstand nodig van alles wat van je vraagt. Om te laden. Om te voelen. Om te ontdekken dat je niet de enige bent die voelt wat hij/zij voelt.

Mellanie en ik zorgen voor een veilige plek waar rouw mag zijn zoals het is. Waar jij mag zijn zoals je bent. In een kleine intieme groep.

P.s. op dit moment hebben wij nog plek voor drie mensen.