06/03/2024
𝗔𝗹𝘀 𝗼𝘂𝗱𝗲𝗿 𝗽𝗿𝗼𝗷𝗲𝗰𝘁𝗲𝗲𝗿 𝗷𝗲 𝗷𝗼𝘂𝘄 𝗲𝗶𝗴𝗲𝗻 𝗼𝗻𝘇𝗲𝗸𝗲𝗿𝗵𝗲𝗶𝗱 𝗼𝗻𝗯𝗲𝗱𝗼𝗲𝗹𝗱 𝗼𝗽 𝗷𝗲 𝗸𝗶𝗱𝘀.
Je herkent het vast; je zoon probeert wat nieuws uit klimt over zijn bed heen. Je begint bijna automatisch te roepen kijk uit, ga daar vanaf! Maar aan de andere kant ben je best trots dat hij dit probeert want dit is toch een overwinning hé!
Vraag jezelf eens af waarom je bij het minste geringste al begint te roepen; pas op, kijk uit, doe niet. Dan hoor ik vaak ik wil niet dat hij valt. Maar goed probeer eens wat dieper dan dit te graven. Waar kom je dan uit? Dan hoor ik vaak dit hoorde ik van mijn ouders ook altijd of ik voel me niet zeker genoeg dat hij dat kan.
Nu vraag ik je is dat wel eerlijk? Hoezo vraag je je vast af? Nou, is het wel eerlijk dat jij jouw twijfels projecteert op je zoon? Wat als je hem zijn klim af laat maken? Lukt het hem of niet dat is de vraag. Hoe trots zou het je maken wanneer hij zijn eigen grenzen overstijgt? Wat als je hem hierbij kan helpen door hem te begeleiden in plaats van te roepen doe niet, daar ben je nog te klein voor, dit kan je nog niet?
Zo zijn ik en mijn dochter een muur gaan schilderden. Knoeide we? Ja zeker was dat af en toe vervelend? Ja zeker. Maar was het gaaf om samen te doen? Nou en of! We hebben er beide van genoten!
Hoe zou het zijn als je jouw onzekerheid meer los kan laten? Laat mij je hierbij helpen en plan een gratis sessie met mij in! Stuur me een mail via info@sjoom.nl of via mijn website link staat in mijn bio.
•
•
•
•