20/03/2025
“Oh kom maar met je problemen, die kan ik wel hebben” 💪🏻
Dat was wat mijn cliënte vandaag letterlijk dacht toen we een oefening deden om haar grenzen aan te voelen en ik naar haar toe liep. En ik mocht dus ook bijna op haar bovenlip staan, want ze was het al zo lang gewend om andermans problemen op te lossen, dat ze helemaal vergat om ook nog een lijntje met zichzelf te houden 😌
Ze had geen flauw benul hoe dat eigenlijk voor háár was, dat iedereen maar ‘op haar bovenlip’ mocht staan. Die signalen van haar lijf registreerde ze helemaal niet meer. Terwijl ze er later in de oefening achter kwam dat die er wel degelijk waren 😌😊 Benauwd, strakke benen, kaken op elkaar, schouders hoog…
Ze ging die signalen weer voelen. En daar naar handelen. En dan blijkt “Ik blijf lekker staan, doe jij maar een stap achteruit en los je eigen s**t op” eigenlijk best wel een opgelucht gevoel te geven!!
Zo mooi hoe elke keer weer onze patronen naar boven komen in zo’n simpele oefening. Daar kan je over blijven praten tot je een ons weegt, maar één zo’n ervaring blijft je glashelder bij. Én hoe je dan ook kan ervaren hoe anders je het kan gaan doen en hoeveel beter dat voelt!
