10/04/2025
Een cliënt van ons gaat al meer dan een jaar door een diep dal van onzekerheid, pijn en verdriet in het gezin. Een enorme rouw en mantelzorgtaak is op haar schouders terechtgekomen, terwijl dit niet op een te verwachten moment in het leven komt. Het gezin is, in onze beleving, te jong. Hoe deze cliënt hiermee om kan gaan en dit verdriet kan dragen, wordt haar veel gevraagd. Terwijl ze vertelt, huilt ze. ‘Ik kan niet anders dan mijn tranen maar gewoon te laten lopen. Ik kan het niet binnenhouden, de stress en het verdriet zijn te veel’. Als de massagetherapeut ernaar vraagt, kan ze feilloos benoemen waar het verdriet voelbaar is in haar lijf en tegelijkertijd zegt ze dat het delen ervan ventileert en het gevoel verlicht. De levenslessen zijn enorm in deze periode. De ontstane emoties benut en doorvoelt zij en dit zorgt voor een goede verwerking ervan. Hoewel ze eerder best wat lichamelijke klachten had, reageert haar lichaam prachtig in dit proces. Het is soepel, buigzaam en de fysieke last heel beperkt. De focus in de sessie is dan om bij een gedachte te blijven, niet te bagatelliseren of te laten overmeesteren door een andere (positievere of negatievere) gedachte. De cliënt: ‘Ook voor anderen, is het soms lastig in te schatten wanneer zij -goed bedoeld- de meest erge dingen relativeren, terwijl zij soms beter even stil kunnen en bij mijn verdriet kunnen blijven. Deze massagetherapiesessie is hierin echt helend, zegt ze.’ Een mooie les: door niet in de weerstand te schieten in zo’n moeilijke situatie en juist mee te bewegen en het verdriet te doorvoelen, kan het lijf ook soepel meebewegen. Het voorkomt een hoop bijkomende ellende en de energie kan voornamelijk naar de mentale last gaan. Echt puur leven!’
