15/07/2025
Hartenwens💚
JAN OP DE CAMPING
‘Jan, wat zoude gij nou het liefst van alles nog eens over willen doen’, vroegen Astrid en Erika van het Ussenhuis een tijdje terug aan ons pap. Hij had veul om uit te kiezen, zei hij, maar eentje stak er bovenuit. ‘Wè zuk nog graag unne keer op de camping staan in Oisterwijk’, antwoordde ons pap. En zo geschiedde, in grote lijnen, op zaterdag 12 juli.
De camping heette de Reebok en wij kampeerden er als gezin in de late jaren 60 en vroege jaren 70 elk weekend in het seizoen plus de hele zalige zomervakantie. Ons pap reed een volkswagenbusje, dat sneller ging (dachten wij kinderen) als we hard tegen het tussenschot duwden. Dat ons pap stiekem het pedaal ietsje dieper in drukte, hadden we niet door.
Het gezin van ome Lambert (zijn collega en vriend) stond naast ons. Later volgde ons pap z’n zus Annie met haar gezin. De bungalowtenten hadden een houten vloer en een waterdichte tweede huid van plastic. Een afgedekt g*t in de grond diende als koelkast. We hadden het altijd al fijn, maar wat waren we gelukkig met z’n allen op de Reebok.
De camping ligt er nog, maar omdat de rit naar Oisterwijk net even te ver voor hem was, toverden Astrid en Erika de parkeerplaats bij het Ussenhuis om in een mini-Reebok, compleet met (party)tent, bontgekleurde campingstoelen, een oud Volkswagenbusje en een sliert familie. Want in Oisterwijk kwamen ze nogal eens op de klep vallen. Ons mam verbrak er haar record koffie zetten meer dan eens.
Ons pap schuifelde om 11.00 uur nietsvermoedend naar buiten, waar hem de verrassing van zijn leven wachtte. Zijn gezicht sprak boekdelen. En dat allemaal voor hem. Na de campingkoffie met cake zong de familie hem toe met een zelfgemaakt lied over het Busje van Jan. Daarna maakte hij samen met Astrid, dochter Wilma en ondergetekende een korte tour in de prachtig opgeknapte Volkswagenbus van chauffeuse Jill (kleindochter van medebewoonster.)
We reden langs plekken waar hij ooit woonde in de Vlietstraat, de Oijenseweg en de Pater Bleijstraat. Aan verhalen van zijn kant was geen gebrek onderweg.
Terug op de ‘camping’ trakteerden Astrid en Erika jong en oud op friet en snackjes. Voor ons pap werd speciaal een heerlijke biefstuk gebakken.
Mooier en fijner dan afgelopen zaterdag wordt het niet in het leven van een 94-jarige. Met heel, heel veel dank aan Camping Het Ussenhuis.
Marco (Willemse)
Waar een simpele vraaq al niet toe kan leiden.