07/08/2025
Marco neemt afscheid op zijn eigen manier.
Het is zaterdagavond, rond zes uur, wanneer ik word gebeld door een familielid van Marco. Een jaar geleden had ik een voorgesprek met hem. Hij had toen een zorgwekkende diagnose gekregen en wist niet hoe lang hij nog te leven zou hebben. Daarom wilde hij zijn wensen alvast vastleggen. Zo’n gesprek is altijd bijzonder.
In korte tijd komt iemands leven voorbij en de manier waarop iemand afscheid wil nemen. Marco’s wensen waren helder: een roze kist, met daarover een regenboogvlag. Roze kaarsen bij de ceremonie. Een roze rouwauto, het liefst zelfs met roze rouwvlaggen.
Tijdens zijn leven is zijn geaardheid nooit echt naar buiten gekomen. Juist daarom wilde hij zich bij zijn afscheid helemaal laten zien. Open, kleurrijk en vol eigenheid.
Marco lag de afgelopen dagen in het hospice. Zijn zus was mijn contactpersoon.
Inmiddels heb ik van haar gehoord dat Marco vanochtend, in alle rust, is overleden. Ik voel bewondering voor zijn familie, die zo betrokken zijn geweest tijdens het hele proces. De afgelopen drie dagen hebben ze dag en nacht gewaakt. Ze waren erbij toen hij aan zijn reis begon.
Lieve Marco, wat bewonder ik je moed. Dat je op deze manier, helemaal op jouw manier, afscheid neemt van deze wereld. Ik wens je een mooie reis en ik zal zorgen voor het afscheid dat je voor ogen had!🩷🏳️🌈
