KlankPraktijk George Mensink

26/08/2025

Al jaren geef ik DrumCirkels en ik merk steeds meer en meer dat deze steeds sterker worden. De laatste anderhalf jaar drummen we zonder pauze onafgebroken bijna anderhalf uur nonstop. Op deze manier gaat het ritme leven en raak ik als deelnemer diep in het ritme. Mijn geest is onderdeel van het ritme en het ritme is het ritme van de groep.
Ik ben zo dankbaar dat ik dit mee mag maken en dat ik tijdens deze DrumCirkels wordt bijgestaan door een mooi groepje mensen. Soms zijn het er veel soms een paar, vanavond waren we met zijn drieën. Al was het clubje klein, het ritme leed er geen slag onder. Luister maar naar deze opname, dan merk je en beleef je de magische kracht van deze avond. Meer dan 75 minuten waren wij één met elkaar en met het ritme. Het ritme zoog ons diep in de vortex van geluid. Van luid tot subtiel. Intiem. Heel intiem. Geen plan, geen afspraken, alles ging vanzelf, zonder te praten, gewoon luisteren en voelen. En drummen...

Zo mooi
Zo krachtig
Over vier weken weer...

En tot die tijd luister ik naar deze opname

Dank André en Rob voor deze mooie avond

2 track album

28/10/2024

Gisteren een reis verzorgd. Door het DodenWiel en het Wiel van de Grote Groene Moeder. Frau Holle en de Nornen als haar personificaties en de gidsen door deze werelden/wielen heen.
Dood en leven kruisen elkaar in het Goddelijke en gaan dan elk weer hun weg. In het Goddelijke is er even niets. Niets behalve dan dat overweldigende gevoel van een totale verbondenheid in vrede.

Het DodenWiel werd tijdens deze reis ook gebruikt als een metafoor om door je eigen verleden en herinnering te reizen, om duidelijk te maken wie je was, wie je denkt te zijn, wie je wil te zijn en om duidelijk te krijgen wie je werkelijk bent. De Grote Groene Moeder en uiteindelijk je voorouders hielpen hierbij. De Grote Groene Moeder hielp ook om je angsten, spoken en trauma's te zuiveren met vergiffenis en liefde.

Er gebeurde veel tijdens deze reis. De reis ging ook diep. Diep door de innerlijke diepe gronden van de geest, om uiteindelijk terug te keren middels de Nornen in het Wiel van de Grote Groene Moeder in het hier en nu. Het werd een boeiende reis, een emotionele reis, een verhelderende reis.

Dank aan alle deelnemers die mede deze mooie reis mogelijk maakten.

Dank ook aan terra sol sanctuary voor het beschikbaar stellen van de inderdaad heilige ruimte

En dank aan Susan en Carl voor de sfeervolle foto's

23/10/2024

tonight the first of the YslashY activities Wilmington 2024

Tranquil Grounds Cafe 23 oct 18.00h-19.00h
Sound Journey Meditation from the Netherlands YSlashY

terra sol sanctuary 27 oct 19.30h-21.00h
Inner Journey Meditation

Elemental Grove november 1st 18.00h
GreenMother DrumCircle

Photo by xzi_xzi photography

21/10/2024

Don't forget:

YslashY activities Wilmington 2024

Tranquil Grounds Cafe 23 oct 18.00h-19.00h
Guided soundmeditation

terra sol sanctuary 27 oct 19.30h-21.00h
Journey into the Innerself

Elemental Grove november 1st 18.00h
GreenMother DrumCircle

18/10/2024

TRUST AND SEE

Dit werd het motto van mijn aankomende boek the Wheel of the Great Green Mother en werd tevens tijdens onze vakantie in Suriname het motto van Rachel en mij. Onze lijfspreuk zeg maar.

Nu zijn we in de USA en weer gaat wegens ingrijpende omstandigheden een event niet door. De orkaan Helene heeft het prachtige magische stadje Asheville verwoest. Onze trip en ons optreden aldaar kan geen doorgang vinden. Helaas.

Een onverwacht spontaan event diende zich kort na aankomst al aan. De geleide klankmeditatie voor het Kamala Harris campagne team.

We wandelen ook graag en zo kwamen we op een plek die ons spontaan vroeg of we aldaar iets konden doen, dus volgende week woensdag gaan we aldaar een geleide klankmeditatie geven.
We werden ook gevraagd om een DrumCirkel te gaan leiden, dit op de eerste van november.

En natuurlijk is er nog het event bij terra sol sanctuary , de reis door het DodenWiel.

Onze vakantie gaat totaal anders als plan, maar gaat zo fijn en zo vanzelf, dat je voelt dat ons motto ons leven gaat worden.

TRUST AND SEE

Ja Grote Groene Moeder, we luisteren, kijken en vertrouwen...

07/10/2024

Ik zal op 9 november hier aanwezig zijn en zal die avond doorlopend een stilte meditatie geven, met momenten van een gesproken bezinning. In deze momenten zal ik de aanwezigen meevoeren naar de bron, de oorsprong, het niets en het alles, daar waar alle zielen uiteindelijk terechtkomen en vanuit waar alle zielen ontspringen.

Ik zie jullie daar...

02/10/2024

Tijd vliegt. Vandaag ben ik 57 jaar geworden. Officieel nu een senior in het ziekenhuis wezen. Ik heb de eerste stap op weg naar de uitgang van het verplicht werken bereikt. Vanaf 57 hoef ik geen nachtdiensten meer te draaien, of ik hier als uitzendkracht en het huidige personeelstekort gebruik van kan maken zal de toekomst laten blijken.

Het afgelopen jaar was een jaar van confrontatie, hard werken, bezinning en nieuwe mijlpalen. Dit jaar begonnen er echt serieus mensen om mij heen te sterven of door ziekte arbeidsongeschikt te raken. Mensen van mijn leeftijd en die ik goed kende. Ik werk momenteel op een afdeling waar ook de patiënten meer en meer van mijn leeftijd, iets ouder of zelfs iets jonger zijn. Mensen die regelmatig zo zijn aangedaan dat ze niet meer zelfstandig kunnen leven. Ik zie meer en meer dat gezond en zelfstandig oud worden niet iedereen gegund is, als je al oud mag worden. Dat laat de vraag rijzen: Wat doe ik met die laatste 10 jaar van mijn verplicht werkzame leven?

Ik heb dit jaar weer eens ontdekt dat ik nog immer hard kan werken. Ik merk dat het werken in de zorg steeds zwaarder wordt. De patiënten worden letterlijke en figuurlijk zwaarder, de ligduur is korter en daarbij merk ik meer en meer dat steeds minder mensen in de zorg willen werken of dit vol houden. En als ik soms zie hoe zwaar het werk is, vraag ik me soms ook af hoe ik het volhoud. Twee weken terug een patiënt van 150kg opgetild met twee jonge verpleegkundigen. Ik het bovenlichaam, zij de benen. Trots dat ik dat nog kan, maar hoe lang houd ik dit vol? Ik merk ook dat ik het leed steeds meer binnen laat komen. Nog immer ben ik heel professioneel en als ik het pak uittrek, laat ik het achter, maar steeds vaker komt het voor dat ik bijna, of gewoon met de patiënt en familie meehuil. Het werk is niet niets. Zoals jullie kunnen lezen in mijn boek ‘Als het licht uitgaat’

Als ik de vraag anders stel: Wat zou ik willen doen? Dan is het simpel. Vooral gaan schrijven, lezingen en workshops geven en natuurlijk heel veel met klank werken. Ik heb dit jaar twee boeken geschreven en ben bezig met een derde. ‘Journey through the Wheel of Death’ is al een feit en te bestellen bij de uitgever (of bij mij voor mensen in NL), ‘Als het licht uit gaat’ zal in Oktober uit komen en te bestellen zijn bij Amazon.nl en ‘the Wheel of the Great Green Mother’ is in ontwikkeling. Er zijn ook diverse online klank releases uit gekomen, zowel van mij als van YslashY. In die zin gaat het zeker goed en eigenlijk wil ik daar veel meer van, echter zoals ik nu leef houd ik dat niet vol. Ik ga dus volgend jaar minderen met werken. Hoe ik dat financieel ga doen, dat ga ik ontdekken (koop vooral mijn boek en bezoek onze concerten/meditaties-dan gaat dat al een stuk eenvoudiger). Was mijn 56ste levensjaar een jaar van bezinning en het bereiken van nieuwe mijlpalen, mijn 57ste levensjaar moet in het leven staan van verandering.

Ik wil meer tijd hebben om te schrijven en thema avonden te geven, tevens wil ik meer tijd hebben om samen met Rachel met YslashY op pad te gaan. We hebben zo’n enorme ontwikkeling doorgemaakt die ik graag met anderen wil delen. Het leven is mooi en ik wil het nog mooier maken. Vandaag is de eerste dag van mijn nieuwe jaar. Het gaat een goed jaar worden...

28/09/2024

Wat wij doen is niet voor iedereen. Dat bleek wel na de twee gongbaden die we hebben gedaan de afgelopen week. Het thema was: afreizen naar de bron, het donker omarmen, stil staan bij de komende dood van dit jaar, diep in jezelf keren.
Dit hebben wij gedaan met onze tamtam's, instrumenten, gongs, die een geluid hebben wat naar binnenkeert. Zelf bespelen we elk één tamtam, zodat we hiermee een diepe verbintenis voelen. Het is een trancereis per gong en de continuiteit van het geluid is een pré.
Twee avonden, twee verschillende ambiences, wat gelijk bleef was onze ervaring, dat we één waren met tamtam en geluid. Ik voelde werkelijk een cirkel van geluid. Een cirkel waar het moeilijk uit komen was, het duurde minutenlang voordat ik de cirkel kon verbreken. Het ene geluid vroeg om het ander en ik zat daar tussen in. Ik voelde de energie dwars door mij heen gaan.
En de ervaring van de deelnemers. Het werd ervaren als overweldigend, sommige noemden het duister, een enkeling vond het eng. Het was een ervaring waarin er geen ontsnappen was aan het geluid. Een diepe trance die je niet kon ontwijken. Als een drug. Controle moest je wel loslaten, de trillingen gingen dwars door je heen. Wat losmoest komen, kwam los.
Voor sommige deelnemers kwam dit als een verrassing. Die hadden een ontspannen concert gelijk een klankschaal concert verwacht, maar dat is dit niet. Ik moet ook zeggen dat als we windgongs gebruiken we ook meer in het licht zitten. Die sturen je het lichtin, het universum. Wijds en open.
Dit is de eerste keer dat we alleen onze tamtams gebruiken. Die gaan naar binnen. Je moet jezelf onder ogen komen. Er is geen licht alleen de duistenis van je eigen ik diep in jezelf. Het enige wat schijnt is het licht van je ziel. En hier zie je hoe fel die schijnt.

We hebben ontdekt dat dit hele krachtige middelen zijn om naar binnen te reizen. En dat dat niet voor iedereen is. We zullen de omschrijving van de Gongbaden aanpassen. Dit is een trip voor mensen die zichzelf willen zuiveren, die hun demonen/ansten onder ogen willen komen om ze zo een gezicht te geven en ze te kunnen verjagen. Dit is een trip voor mensen die hun ziel willen schoontrillen.

Tevens hebben we ook de kracht van woorden weer leren kennen. Woorden doen ertoe. Woorden maken de beelden bij de trilling. Wat we deze avonden gedaan hebben was pure magie. Puur sjamanisme door echte geluidssjamanen. Ja ik durf dat te zeggen. We gingen tot het gaatje en dan er doorheen.

Op naar de volgende keer
Wie durft?

26/09/2024

Het is af. Ik moet nog wel wat feedback verwerken, maar de verhalen staan erin. Meer dan 50 verhalen over sterven en rouw, vanuit mijn carrière als verpleegkundige als uit de ervaringen die ik privé heb opgedaan. Het is een persoonlijk boek geworden, met een aardige inkijk in mijn gevoelsleven. Dit had ik niet verwacht toen ik aan het schrijven ervan begon. Het begon als een bundel met wat oude blogs, het is nu een bundel geworden met vooral nieuwe verhalen. Verhalen uit mijn 31jarige loopbaan als verpleegkundige. Verhalen uit mijn 57 jarige leven als mens.

Ik weet nog goed, dat ergens een jaar of 12 geleden ik een moment had, dat ik dacht aan al die mensen die ik had zien sterven. Dat zijn er veel. Soms elke dag één. Soms twee op een dag. Soms ook periodes niet. Al die gesprekken die ik heb gevoerd met familie en ook met de patiënten zelf. Met dat ik dit denk, komen er nog enkele momenten bovendrijven. Ja, ik zou zo nog zo'n boek kunnen schrijven.

Ook voor dit boek geldt het motto van de Great Green Mother, Trust and See. Ik begon eraan en het ging vanzelf. Sommige vehalen brachten diepe emoties terug en het einde kwam ook nog eens vanzelf.

Ik ga de komende week aan de slag met de verbeteringen en aanpassingen en dan hoop ik het voor mijn vakantie te kunnen uploaden. Ik houd jullie allemaal op de hoogte.

En ik zal jullie zeker vertellen wanneer jullie het kunnen bestellen. Mijn doel is om er praatjes en workshops en lessen mee te kunnen geven. Dus als jullie me willen boeken voor een lezing/les of mensen of instanties weten die een plekje voor iemand zoals ik hebben: laat het me weten.

Nu ga ik tevreden een cacaodrankje maken. Dat heb ik verdiend.

17/09/2024

Ik ben een bevoorrecht mens. Heel bevoorrecht. Al 12 jaar verzorg ik DrumCirkels en nog immer word ik regelmatig verrast door de intensiteit van een DrumCirkel. Door de magie. Zo ook vanavond. Het was een strakke DrumCirkel, die bijzonder begon. In het begin leek een ieder zijn eigen ritme te spelen en vonden we elkaar in iedere cyclus in twee slagen en gingen we daarna weer verder met ons eigen ritme, totdat er een strak en vast ritme ontstond. Soms snel, soms traag, vaak zacht, maar soms ook hard. Veel improvisatie, veel extra magische percussie, maar vooral diep en diep en diep en diep met elkaar verbonden. Eén van de deelnemers voelde dat zijn voeten verbonden waren met het binnenste van de aarde, een ander zei: ik hoef het niet te zeggen, want we voelen het allemaal. En zo was het. We voelden het. Alle spanning alle stress alle beslommeringen drumden we weg. Een totale ontspanning kwam over ons. Er werd gegeeuwd. We waren gewoon lekker moe. Zo'n behoefte aan een lekker dekentje om er vertrouwd in te kruipen en dan heerlijke ontspannen te gaan slapen. We voelden het allemaal. Dit was een DrumCirkel in hoofdletters. Een DRUMCIRKEL!

Zo mooi. Zo mooi. Zo mooi.
Dank je wel voor deze ervaring. Hier kan ik wel even op teren. Dank aan alle deelnemers. Het was bovennatuurlijk magisch mooi.

16/09/2024

Vanavond kwam aan de eerste reeks lesavonden over het Dodenwiel een eind. Het was een bijzondere reis. Veel diepe gesprekken, uitwisseling van ervaringen, verstillende meditaties, indringende trancereizen. Ook ik heb veel geleerd. Opmerkingen en vragen die me aan het denken zetten, nieuwe inzichten, andere invalshoeken. Zaken die ik zeker zal verwerken in het vervolg The Wheel of the Great Green Mother. Op de tweede foto zie je boek één met het logo van boek 2: De afbeelding van the Great Green Mother zoals dat in Suriname tot ons kwam.

Vanavond zijn de deelnemers meegenomen in twee geleide meditaties. De eerste nam hen mee naar de schepping, de tweede nam hen mee op een reis door de werelden van het Dodewiel. Tijdens de tweede namen de deelnemers ook tijdelijk afscheid van hun lichaam en reisde de ziel op de laatste uitademing op het ritme van mijn drum door het Dodenwiel.

Vanavond ook besloten met thema avonden verder te gaan. De eerste zal in november zijn, waarschijnlijk de 11de, een symbolische datum in meerdere opzichten. Een avond in het teken van herdenking en troost.

Vanavond was een magische afsluiting. Ik zal deze avonden missen. Maar op naar de volgende reeks... we gaan het zien. Trust and See. Zoals de Groene Moeder mij leerde...

12/09/2024

voor hen die nieuwsgierig zijn naar het gesprek wat Gail en ik gisterenavond hadden voor haar kanaal GAEA Soul Wisdom, hier is de video. Neem er de tijd voor. Je kan hem ook in tweek eer 50 minuten kijken, daar er rond de 50 minuten even een muzikale pauze is waarin ondergetekende even een stukje fluit speelt....

Verwacht een gesprek wat gaat over de Grote Groene Moeder, Zielenwerk en over Dood en Leven...en nog diverse andere onderwerpen...

Veel kijk plezier...

Welcome Dear Fellow Travelers!In deze episode van The Soul Train gaan we in gesprek met de Zielenman himself over zijn Zielenwerk, Dood/Leven en het Pad van ...