
30/07/2025
Man zijn.
Lang dacht ik dat ik leefde. Dat ik vrij was. Maar ik functioneerde slechts. Mijn ademhaling was oppervlakkig, mijn lijf gespannen, mijn be**en ver weg.
Ik stemde me voortdurend af op de ander. De pleaser, de helper, de onzichtbare. Mijn hart sloeg open voor iedereen behalve voor mijzelf. Mijn lichaam kende geen rust. Mijn zenuwstelsel stond altijd aan.
Tot ik vijf jaar geleden het diepe in ging. Een reis naar de bron van mijn man-zijn. Mijn be**en, mijn grond, mijn oerkracht. Daar begon het ontwaken. Ik voelde mijn adem dieper worden. Mijn ogen durfden eindelijk echt te kijken. Mijn seksualiteit begon te aarden in mijn hart.
Wat ik ontdekte was rauw en heilig. De moederwond. De angst voor het vrouwelijke. Schaamte. Trauma. Maar ook: levenskracht, verbinding, veiligheid. Een thuiskomen in mijn lichaam. Mijn essentie.
Sindsdien neem ik, als daar ruimte voor is, het be**engebied mee in mijn sessies. Want het is daar waar zoveel ligt opgeslagen. Onveiligheid. Vroege hechting. Schuld. Verlangen. En het is ook daar dat je terug kunt keren. In je kracht. In je bedding. In je waarheid.
Vanaf november open ik weer mijn praktijk voor 1-op-1 sessies. En ik nodig in het bijzonder mannen uit.
Want als je een mannenwond wilt helen, heb je een man nodig die het pad belichaamt. Die met je blijft. Die niet wegkijkt.
Je bent welkom. Volledig.
**enwerk