
25/06/2025
Waar zijn de Vrouwen?
Ik kijk of lees weinig tot geen nieuws, kranten, journaals, dat soort nieuws.
En toch kan ik niet laten om elke dag even vlugvlug door de ‘headlines’ te scrollen.
A.I. gegenereerd of niet.
Zeker nu de ronkende helicopters 24 uur per dag boven mijn hoofd cirkelen.
Dus, ik scroll vlugvlug door het ‘nieuws’.
Zodat ik een beetje kan volgen hoe de verhaallijnen lopen.
De fairy tales. De avonturenboeken.
Ik zie vooral veel plaatjes. Echt of niet echt.
Nu zie ik vooral veel ‘lachende’ mannen in pakken, waarvan een paar prominent aanwezig.
Donkerblauw is hun favoriete kleur, met een vleugje rood.
Ze zijn blij.
Ze gaan meer wapens produceren.
Dat hebben ze samen afgesproken.
Want dát houdt de mensheid veilig.
Dat houdt ‘ons’ veilig.
Dus: hoera!
Goed gedaan Mark.
Goed gedaan Donald.
Goed gedaan Dikkie.
Goed gedaan. High five!
En even lachen voor de camera.
Dan gaan we vanavond lekker feestvieren bij Willem. In het Paleis.
Pyjama party!
Ok, Max mag ook komen. Voor deze ene keer.
En ze vertellen ons dat het zo Goed is.
Dat het nodig is.
Dat het allemaal nodig is.
Voor onze veiligheid.
Ik voel mij niet ‘veilig’(-er)?
Niet door of met jullie in ‘mijn’ achtertuin.
Niet met de wetenschap dat we straks tot “onze tanden bewapend” zijn.
En, ik vraag mij ook ineens af:
Waar zijn de Vrouwen in dit verhaal?
Geen hoofdrollen.
Soms een bijrolletje?
Als escort…
En die vraag stel ik ook mijzelf, als vrouw, als moeder, als dochter: waar ben ik?
Waarom zwijg ik? En sta ik niet te schreeuwen op een dak ofzo?
Waarom blijf ik gewoon doen wat ik te doen heb? Of waarvan ik denk dat ik dat te doen heb.
Kijk ik alleen op de achtergrond, of van boven, of van onder wat zich afspeelt?
Doe ik alsof ik een struisvogel ben?
Ik voel: ik kan en wil mij er niet mee verbinden, met dit verhaal.
Ik vind het een verdrietig verhaal. Een eindeloze herhaling van vele oude verhalen.
Het is niet mijn verhaal. En ik denk zomaar ook niet dat van jou.
Ik schrijf zó graag een ander verhaal.
Waar alle Kinderen van de Aarde gewoon veilig ZIJN.
Thuis. In onszelf. Met elkaar.
Schrijf je mee, aan een Nieuw Verhaal?
Het begint hier…