04/09/2025
DE AFRONDING
(channeling soundhealing Crystal Heart 30 augustus)
Lieve jij
Wat een turbulentie in de tijd die achter je ligt. Chaos in deze afgelopen bloeitijd van de zomer. En enorme zonnekracht die dagenlang, wekenlang alles leek te overheersen. En het vuur zo voelbaar in je hele systeem.
Soms leek het wel alsof alles zich tegelijkertijd aandiende. Werd je uitgenodigd om je een pad te banen temidden van alle reuring.
En was er elke keer maar één echt rustpunt in je dagelijkse leven. En dat rustpunt zat in jou.
Soms verscholen. Soms meer aan de oppervlakte. Je emoties konden zich opeens onaangekondigd laten voelen. Je wilde zo graag weten waar het allemaal vandaan kwam. Maar antwoorden bleven vaak uit.
Oude lagen die losgelaten wilden worden. Nu weer eens verbonden aan mensen om je heen, die door hun gedrag of soms alleen maar die ene blik herinneringen wakker maakten en daardoor oude emoties bij je triggerden. En dan weer emoties zomaar voelbaar vanuit het niets.
En elke keer opnieuw weer die uitnodiging om te voelen en los te laten.
Terwijl je dacht dat je al zo goed bezig was. En dat was je ook lieve ziel. En ben je nog steeds. Een turbulentie aan emoties voelen, betekent niet dat je nog niet voldoende geleerd hebt. En heeft helemaal niets met falen te maken.
Alleen is het een verandering waar je mee te maken hebt. Een verandering in beleving. Een verandering in ervaring. Een verandering in hoe dingen zich manifesteren aan je en hoe je ermee om kunt gaan.
Meer en meer word je uitgenodigd om je hoofd te laten zwijgen, of in ieder geval het gebabbel te laten voor wat het is. En het voelen helemaal toe te laten. Het voelen dat er alleen maar is in het NU. En deze keer zonder dat je wist en weet wat eronder lag. Waartoe het diende.
Je gebruikelijke manieren die je ontwikkeld hebt om ermee te dealen, om enigszins de illusie van controle te krijgen, werken niet meer.
Werken niet meer omdat er een lange omwenteling gaande is. Traag en krakend als enorme wielen van een heel groot rad in ons kosmisch bewustzijn. We zijn allen onderweg om meer en meer afscheid te nemen van de grote plek die onze ratio, onze mind, al zoveel eeuwen lang heeft ingenomen in ons leven.
Meer en meer wordt duidelijk dat de allerhoogste plek die onze ratio in ons bewustzijn heeft ingenomen, niet meer zo groot kan zijn. Willen we ons meer verbinden met ons gevoel, met onze oorsprong, met waar wij ooit vandaan gekomen zijn, dan is het een onomkeerbaar proces om onze ratio steeds meer los te laten. En meer en meer plek te maken voor wat er gevoeld wil worden.
De mind is niet meer langer in de lead maar wordt meer en meer dienstbaar aan ons gevoel. Aan ons hart. Aan onze diepere verlangens en wensen. Die hun basis niet in ons verstand vinden maar in verbinding staan met ons bekkengebied.
En precies daar op die plek, in je eigen bekkengebied, mag je je laten zakken. Daar waar voor even geen woorden meer zijn. Daar waar je eigen veilige bedding is. Daar waar je thuis komt. Wees maar stil. Voor nu. Zak er maar helemaal in. Toe maar. Het is veilig. Voor de buitenwereld wordt gezorgd en daarin ben je ontzorgd. Ben je er al?
Vanuit die plek, vanuit die stilte, mag je gewoon laten ontstaan wat wil ontstaan. Mag je terugkijken naar de afgelopen periode. Nog steeds verbonden met de veilige energie van je eigen thuis, kijk je nu naar jezelf. Naar jijzelf op aarde. Naar de afgelopen paar maanden.
Kijk maar goed. Naar wat nu ècht overblijft voor je en naar wat je met je mee wilt nemen naar de nabije toekomst. Naar wat ècht belangrijk voor je is.
En kijk maar naar wat je achter je wilt laten. Wat niet meer mee hoeft omdat het je niet meer dient. Zo zonder woorden of misschien zijn het wat spaarzame woorden die zich laten horen of zien.
Laat maar gaan. Laat maar los.
En kijk nog eens heel goed naar wat nu nog resteert. Naar dat wat je meeneemt. En laat dat zakken in het woord en gevoel van VERTROUWEN.
Dat wat overblijft en waar je voor wilt gaan, dat is hetgeen waar je voor gaat zorgen. Voor gaat zorgen met hart en ziel.
En schroom niet maar vraag om hulp en ondersteuning van je spirits hierin. Je weet het nog hè? Niets maar dan ook echt helemaal niets hoef je alleen te doen. Leun maar achterover, laat je maar dragen. Dragen door ons. Het mag en kan. Voel maar onze steun. Als een onzichtbare hand. Zo subtiel voelbaar in je rug, als je ervoor durft te openen en te ontvangen.
Jij bent een mens van licht en liefde en daarin ben je van immens groot belang. Ook voor ons. We zien je, we horen je en we voelen je.
In liefde voor eeuwig verbonden.
Ireen Bisschops
In liefde doorgekregen van mijn gidsen
