22/11/2024
Lees hoe je groeit door ondersteuning van regels die niet knellen.
RAVOTTEN EN REGELS , LAAT MEDEWERKERS SPELEN BINNEN DE KADERS
Voor mij voelde scouting als een plek waar ik me lekker kon uitleven. Daar waar ik thuis me keurig gedroeg, kon ik hier eens flink ravotten, schreeuwen en als een kip zonder kop rondrennen. Heerlijk! Misschien niet direct wat jullie bij scouting zouden bedenken, zeker niet na mijn laatste blog. Dus dit is een goed voorbeeld van autonomie met kaders. Precies zoals je zou kunnen werken in jouw mondzorgpraktijk.
VERTALING
Okay, even een vertaling. Autonomie betekent dat je de vrijheid hebt om keuzes te maken en om jezelf te zijn, terwijl kaders zorgen voor richting en veiligheid. Dit concept werkte perfect bij scouting: we hadden de vrijheid om te ontdekken, spelen en grenzen te verkennen, maar altijd binnen de structuur van activiteiten, regels en begeleiding. Het voelde totaal niet strak waardoor mijn creativiteit hoogtij kon vieren.
GROEIEN
Op deze foto zie je mij op de schouders van de hoofdleider. Ik herinner mij hoe ik me op dat moment echt fantastisch voelde terwijl ik een paar seconden daarvoor nog heel onzeker voelde. Ik stond hier namelijk bij een open raam van de keuken. Ik had enorme dorst, maar durfde het niet te vragen. Ik wilde het netjes vragen maar ik werd niet gehoord met mijn zachte stem en ook nog eens te klein was om boven het raam uit te piepen. De hoofdleider zag mij stuntelen en zette mij op zijn schouders en riep: “Deze belangrijke dame wil iets vragen!” Ik voelde me letterlijk en figuurlijk gehoord en gezien. Nog steeds kon ik het op mijn eigen manier beleefd vragen waar ik behoefte aan had en bovendien kwam het geheel humoristisch en vrij over. Net zoals de hoofdleider me destijds op zijn schouders tilde en mij letterlijk en figuurlijk de ruimte gaf, kun je in je praktijk een cultuur creëren waarin iedereen zich gehoord voelt en de vrijheid krijgt om te groeien.
SPELEN IN DE MONDZORG
In een mondzorgpraktijk kun je ditzelfde principe toepassen. Autonomie kan betekenen dat je je teamleden ruimte geeft om zelfstandig beslissingen te nemen binnen hun expertisegebied. Bijvoorbeeld, een mondhygiënist kan zelf bep***n hoe zij een preventieplan opstelt, zolang dit aansluit bij de richtlijnen zoals WIP of de paro-richtlijn. Afwijken mag natuurlijk ook, zolang er een goed doordachte reden achter zit en deze afstemt met het team. Je mondhygiënist krijgt daarnaast ook de ruimte om eens buiten de muren van de praktijk kwaliteiten in te zetten. Bijvoorbeeld door goede relaties op te bouwen met potentiële verwijzers of patienten (zoals Kidsfabriek waar de grote foto van deze pagina is gemaakt). Een ander succesverhaal is een praktijk waarvan de medewerkers de wachtkamer totaal anders inrichtte dan normaal. De patienten vonden het fantastisch en maakten foto’s, het kwam in de krant en de praktijk won zelfs een prijs. De vrijheid om creatief te zijn binnen duidelijke kaders leidde tot een onverwacht succes dat de praktijk als geheel sterker maakte.
LEIDERS ZIJN CONTEXTMAKERS
De kaders zorgen ervoor dat iedereen weet wat er verwacht wordt, waardoor de kwaliteit en samenwerking gewaarborgd blijven. Een uitgesproken visie of context zorgt ervoor dat een preventieassistent bijvoorbeeld niet te complexe patiënten gaat behandelen, een tandarts niet met een vork gaat declareren of een mondhygiënist niet alleen maar onder Mcodes behandeld.
HOE DOE JE DAT?
Denk bijvoorbeeld aan:
1. Helder beleid en protocollen: Dit zijn de spelregels die duidelijk maken hoe de zorg moet worden verleend.
2. Vrijheid binnen expertise: Geef je team de ruimte om hun kennis en vaardigheden in te zetten op een manier die past bij hun persoonlijke stijl en inzichten.
3. Constructieve feedback: Zorg ervoor dat autonomie geen chaos wordt door regelmatig samen te evalueren.
VANGNET
Net zoals bij scouting ontstaat er balans: vrijheid om te groeien, maar altijd met de zekerheid dat er een vangnet is. Dat vangnet, dat is de praktijkhouder of leidinggevende. En het is helemaal mooi als het hele team een vangnet vormt. Want bij scouting ben je allemaal gelijkwaardig en wordt het zeker gepikt als je elkaar corrigeert of complimenteert. Je bent nu eenmaal een team en je blijft een team. Je bent er voor elkaar. Dat voelt super veilig waardoor iedereen zijn zegje kan doen of per ongeluk iets stoms kan doen zonder vervolgens uit de groep te liggen. Elke vorm van input wordt gewaardeerd als het team er van kan groeien. Een vangnet betekent niet alleen opvangen als er iets fout gaat, maar ook samenwerken om elkaar sterker te maken.
NOU JIJ
Maar nu ben ik benieuwd: hoe creëer jij autonomie met kaders in jouw praktijk? Welke uitdagingen kom je tegen bij het loslaten van controle, en hoe gaat jouw team daarmee om? Deel je ervaring hieronder!