27/07/2023
Een jaar ellende met een foutieve 10-minuten diagnose van de huisarts: long covid.
Sander is niet de enige en hoewel een jaar te laat knapte hij op na de juiste diagnose en antibiotica. Maar hoeveel mensen waren niet sterk genoeg om een jaar te wachten?
Sander zijn verhaal
⬇️
Wat was er achteraf gezien nu eigenlijk écht aan de hand in ziekenhuizen tijdens de coronajaren. We kijken naar de gegevens van het CBS, het Longfonds en mijn eigen ervaring:
Longfonds
Per jaar krijgen ruim 250.000 mensen in Nederland een longontsteking. Jaarlijks worden 37.000 mensen opgenomen in het ziekenhuis met een zware longontsteking. Gemiddeld liggen mensen acht dagen in het ziekenhuis. Vaak schrijft de arts je bij een longontsteking antibiotica voor. Bij een ernstige longontsteking en/of onvoldoende werking van antibiotica word je soms opgenomen in het ziekenhuis. Herstellen van een longontsteking kan weken tot maanden duren.
Centraal Bureau voor Statistieken
In 2020 waren er 2,7 miljoen ziekenhuisopnamen, dat is 12 procent minder dan in 2019. In totaal werden 1,6 miljoen mensen een of meerdere keren in een ziekenhuis opgenomen, 228 duizend minder dan in 2019. Er waren 40 duizend ziekenhuisopnamen met hoofddiagnose COVID-19 in 2020. Dit meldt het CBS op basis van nieuwe cijfers.
Mijn eigen ervaring
Februari 2020 een week flink ziek geweest. Knapte hierna vanzelf wat op maar bleef benauwd en ontzettend moe. Om deze reden naar huisarts gegaan. Zonder enig onderzoek kreeg ik indicatie LongCovid met als enige oplossing Long-Covid revalidatie: 2x per week fysiotherapie. Dit leverde geen enkele verbetering en brak mij verder op. Na een jaar moest de revalidatie verlengt worden door een Longarts. Deze wilde niet zomaar verlengen en wilde volledig onderzoek: bloed, CT-Scan, longfunctietest en uiteindelijk MRI en Bronchoscopie. Uitslag: geen Covid antistoffen aangetroffen en meer dan een jaar met een onbehandelde bacteriële longinfectie rondgelopen. Conclusie: Griep gehad, eerst virale longinfectie waarna bacterieel. Oplossing was een Doxycycline kuur (antibiotica) waarna ik verder kon herstellen. Geen C-prikken gehad.
Huisarts ging uit van ‘automatische’ verlenging van revalidatie maar Longarts had al meerdere ‘Long-Covid’ patiënten voorbij zien komen van wie de diagnose niet klopte en was daarom terecht sceptisch. Het bizarre is dat Doxycycline (gangbaar middel bij longontsteking) niet bij Covid gegeven mocht worden. Pas na mijn negatieve antistoffen uitslag kreeg ik het voorgeschreven (zie schermafbeelding).
Angst speelde bij mijn geen rol. Toen ik na Carnaval ziek werd onderging ik het als griep (wat het uiteindelijk ook was). Het accepteren van de diagnose ‘Long-Covid’ was de enige manier om enige medisch hulp te krijgen. Dit klinkt bizar maar sommigen zijn alweer vergeten hoe krankzinnig de medische zorg vooral het eerste jaar verliep. Toen ik twee maanden na mijn griep besloot om toch maar naar de huisarts te gaan moest ik eerst (mijn enige) PCR-test plannen, wachten op het resultaat alvorens ik in de wacht kwam voor een afspraak bij de huisarts, die ik ervoor nooit gezien had. Deze had een mondkap op en eiste dit ook van mij. De diagnose stond in minder dan 10 minuten vast op basis van: Ziek tijdens ‘Corona’, daarna benauwd en vermoeid. Vervolgens heb ik een jaar lang fysiotherapie ondergaan waarbij ik, achteraf gezien logisch, helemaal stuk ging. Ik ben nogal fanatiek met sporten en dus ook in fysio-vorm. Mijn fysiotherapeut destijds raakte bij het monitoren van mijn hart en saturatie af en toe zelfs in ‘paniek’ maar zag dit als ‘het onbekende’ rond Covid complicaties. Achteraf nog met haar gesproken nadat de situatie duidelijk was. Zij schrok zich rot en voelde zich enorm schuldig. Ik heb haar excuses aanvaard omdat zij heel betrokken was en uiteindelijk ook gehouden werd aan Covid protocollen (waar zij af en toe wel van afweek op basis van haar eigen kennis) en de indicatie van een huisarts.
Samenvatting
- Vóór Corona werden jaarlijks 37.000 mensen met longinfectie in ziekenhuizen opgenomen als voorgeschreven medicatie door huisartsen niet voldoende werkte.
- Tijdens de piek van Corona werden 40.000 mensen in ziekenhuizen opgenomen met 'hoofddiagnose' Covid-19 waarbij longinfectie vaak de reden was.
- Tijdens Corona kregen mensen geen gangbare behandeling bij longinfectie (zoals Doxycycline)
- Tijdens de piek van Corona werden 3.000 mensen (+8,1%) meer mensen opgenomen met longaandoeningen. Zou dit met gebrek aan eerstelijns zorg en medicatie te maken kunnen hebben?
Ik zal de besproken bronnen hieronder delen.