Seeingyou

13/11/2022

Tussenstation

Weet je wat t is…zegt ze
Ik zit op een soort tussenstation…ik doe niet meer mee aan t leven, maar aan de ander kant willen ze me nog niet
Ik wil ook niet dood .maar het leven buiten deze deur gaat door en ik merk dat ik daar steeds minder van mee krijg.
Ja ik krijg veel bezoek…maar dat is toch anders dan deelnemen aan t leven. Ze zijn allemaal lief hoor maar uiteindelijk voelt het toch alleen
Dus ja….dan kan t maar net zo goed over zijn.
Een poosje met mw. hierover gesproken. Om uiteindelijk tot de conclusie te komen dat het leven eindig is…..het goed is dat anderen met het leven doorgaan ,maar het erg fijn is als iemand naast je blijft en je het gevoel hebt dat je t niet alleen hoeft te doen .
Dus blijf ik daar even gewoon zitten terwijl zij vermoeid haar ogen sluit en wat in slaap dommelt…

15/08/2022

Ik zou willen dat je helemaal niet meer weg hoefde..."
Die ene opmerking van een cliënt waar zoveel achter zit.

Ik zie t aan je ogen....de wanhoop,verwarring en onzekerheid.
Zal ik even bij je blijven zitten vraag ik....
Je zegt :"Als dat zou kunnen..."
Ben je bang om alleen te zijn?
De tranen rollen over je wangen.

Een leven vol UPS en downs.
En de downs van het leven staan gegraveerd in je gezicht. En dan nu je eigen huis moeten verlaten. Je hebt niet lang meer te leven en je bent steeds meer afhankelijk van zorg.Steeds vaker merk je dat het allemaal moeilijker gaat. Overgeleverd aan onbekenden die voor je zorgen.
De pijn ....die geeft je het gevoel dat je leeft....maar ook angst voor wat nog komt.
Alleen zijn met je gedachten, geeft de angst de overhand.

Dus blijf ik naast je...totdat je het weer aan durft om even alleen te zijn

08/08/2022

Voor alle vragen rondom laatste levensfase. Persoonlijke uitleg ,advies en begeleiding . Alles aangepast naar wens

Neem vrijblijvend contact op.
Karin Jorissen
Telefoon: 06-25073341 Email: info@seeingyou.nl
www.seeingyou.nl
Want afscheid nemen van het leven, is leven tot het afscheid daar is !

08/06/2022

Het onvoorstelbare machteloze gevoel wanneer een geliefde stervende is:
Een oudere vrouw, die stilletjes in bed ligt. Af en toe drinkt ze met hulp een slokje water. Ze kan niet meer eten. Van elke beweging wordt ze misselijk en krijgt ze pijn.
Van alles wordt aangeboden m.b.t medicatie en verschillende vormen van complementaire zorg, om het haar zo comfortabel mogelijk te maken.
Mevr. accepteert dit gedeeltelijk. Zegt met regelmaat nou ja het is nou eenmaal zo.
Heeft u pijn mevr. Ja natuurlijk je voelt het……Wilt u er iets voor Mevr.? Nee ,dat is niet nodig
Mevr. had een euthanasie wens. “Als ik later zo moet liggen geef mij dan maar een spuitje”. Zij heeft dit actief met de arts besproken en zelfs de Scen arts is langs geweest en akkoord. Maar mevr. wil het nu nog niet.
Eerst nog die ene datum en dan is t goed....
Die datum …waarschijnlijk gaat ze die niet meer halen .
Familie zit elke dag liefdevol naast mevr. en zeggen tegen verpleging en arts: wat een lijdensweg! Hoe kan het dat het zo moet? Dit is precies wat ze nooit wilde! Waarom neemt ze die euthanasie nou niet? Waarom die datum…wat maakt het uit?
Zorg maar dat ze slaapt, dit is toch onmenselijk….
Dit heeft ze niet verdiend…
Machteloos en verdrietig zitten ze er naast….
In deze situatie is het voor de mensen naast het bed soms meer een lijdensweg dan voor de persoon zelf…
Het stervensproces is meestal niet mooi. Niet vrij van pijn, angst of ongemak….
Wel heel mooi en waardevol is haar eigen persoonlijke proces met liefdevolle kinderen en zorg om haar heen .
Laat naasten zien dat zij niet machteloos toe kijken. Maar door er zo liefdevol aanwezig te zijn, juist een grote bijdrage leveren aan een waardig en mooi stervensproces.

19/05/2022

Persoonlijke begeleiding op maat in de laatste levensfase
Neem vrijblijvend contact op.
Karin Jorissen
Telefoon: 06-25073341 Email: info@seeingyou.nl
www.seeingyou.nl
Want afscheid nemen van het leven, is leven tot het afscheid daar is !

20/04/2022

Het is zo belangrijk : Bij aanvang palliatieve fase en/of terminale fase OOK aandacht voor mantelzorgers/ naasten.
Gelukkig zijn er vaak familie en vrienden die de zorg en regelzaken op zich nemen als er iemand niet lang meer te leven heeft.
Het wordt zelfs in de maatschappij als normaal beschouwd. Dat doe je gewoon.
Alles voor die geliefde persoon die er straks niet meer is.
Tijd om daar bij stil te staan is er vaak niet. Dat komt straks wel zeggen ze dan…
Een overlevingsmodus…
Met grote gevolgen als het zorgen/ regelen ineens niet meer hoeft:
• Mensen vallen in een “gat”.
• Enorme vermoeidheid.
• Moeite met slapen.
• Voelen zich lusteloos en soms depressief.
• Herinneren zich flarden van de laatste periode.
• Spijt en schuld gevoelens.
• Moeite met het rouwproces
Bewust tijd nemen om regelzaken, ziekteproces, gevoelens, wensen en verwachtingen te bespreken kan de laatste levensfase een mooie waardevolle periode maken, voor alle betrokkenen.
Dat kan soms best moeilijk zijn. Herkenbaar? Bel of mail gerust!
0625073341 /info@seeingyou.nl

27/02/2022

De onvoorstelbare impact van een hersentumor in een later stadium.

Het gevoel controle over je lijf en je leven te verliezen. Verlies van eigenwaarde. Problemen ervaren met denken en communiceren.

Geluiden anders waarnemen, anders dan voorheen reageren.

Voor de omgeving lijkt de persoon niet meer zichzelf.

Met als gevolg frustraties bij de patiënt en de mensen er omheen.

Bijvoorbeeld een mw. van begin 60 bij ons in zorg:

Ik hoor in de overdracht aan het begin van mijn dienst : mw. is apart……ik weet niet zo goed wat ik er mee aan moet zegt mijn collega.

Mw. heeft veel hoofdpijn en nekpijn. Mw. zegt steeds niet dood te willen. Mw. huilt hard en reageert boos en afwijzend op omgeving en lijkt daardoor ook meer pijn te krijgen.

Mw. zegt dat ze niet plat gespoten wil worden, ga allemaal weg en laat me met rust. Haal die hoofdpijn weg , help me nou enz.

Collega’s willen mw. graag helpen ,maar weten even niet hoe, omdat mw. alles afwijst en vervolgens om hulp roept en weer alles afwijst.

Als ik bij mw. binnenkom is er bezoek. Ik vraag hoe het gaat. Mw. praat hard en zegt : "ik hoor je niet wat wil je nou!" Valt achterover in bed en trekt deken over haar hoofd, grijpt naar haar hoofd en gilt dat zij pijn heeft . "GA WEG laat me met rust !" schreeuwt ze.

Mw. is duidelijk erg gevoelig voor prikkels. Teveel tegelijk kan mw. niet verwerken en geeft stress en pijn.

Mw. met rust gelaten. Bezoek is even gebleven in stilte met het licht uit..... Mw. is in slaap gevallen.

Nadat mw. even geslapen had, langsgegaan om medicatie die is voorgeschreven aan te bieden.

Omdat mw. achterdochtig reageert en duidelijk graag controle wil behouden ,rustig 1 voor 1 uitgelegd wat zij krijgt en waarom. Haar de keus gelaten om het wel of niet te nemen. Niet te veel woorden gebruikt . Medicatie nam mw. direct in zonder iets te zeggen.

Gezegd dat ik haar even met rust laat en zo weer terug kom. Mw. kijkt me aan en haar ogen schieten vol tranen. Ze zegt niets. Ik vraag mw. of ze liever heeft dat ik even bij haar blijf ?Mw. knikt ja

Stoel bijgeschoven en even gewoon in stilte gezeten. Even mw. laten huilen en daarna gevraagd of ze bang is.

Mw. knikt weer ja

Gevraagd bang voor hoe je dood gaat? Of voor wat er na komt?

mw. zegt allebei….en begint te praten……

Door te luisteren en af en toe een vraag te stellen verteld zij over haar zorgen en haar angsten. Zodra zij emotioneel wordt in het gesprek, krijgt mw. hoofdpijn. Het helpt om gewoon haar zonder woorden te troosten en af en toe te wijzen op rustig ademhalen. De hoofdpijn zakt en mw. verteld weer verder

Het verwerken ,accepteren van je ziekte en het binnenkort overlijden is voor niemand makkelijk. Zeker niet als een hersentumor het denken en communiceren nog moeilijker maakt.

De aandacht en gewoon luisteren is vaak belangrijker dan het innemen van medicijnen, wassen ,aankleden ,eten ,drinken, enz.

06/02/2022

Nabijheid ,aandacht, ‘op je handen zitten’, luisteren ,niet invullen ,open vragen, dat zou naar mijn mening voorop moeten staan in de zorg voor palliatieve en terminale mensen.
Neem niet alles uit handen. Laat iemand zijn of haar eigen keuzes maken . Goed of fout.

Stap alsjeblieft soms even achteruit . Vraag gewoon hoe het voor iemand is om te moeten leven met idee dat je dood gaat.
Stop even met zorgen, ga zitten en luister!

26/01/2022

Gisteren dacht ik...was ik maar wat eerder gebeld...
Ik kreeg een aanvraag voor spoed . Na dit gesprek zit ik in mijn auto en ik ben eigenlijk heel verbaasd.
Hoe kan het dat in een palliatieve/terminale fase mensen aan hun lot worden overgelaten ?
Ernstig zieke en plotseling volledig afhankelijke man ( en corona), wordt zonder begeleiding naar huis gestuurd. Als ik het goed heb begrepen is er geen thuiszorg beschikbaar. In het ziekenhuis blijven kan niet.
Dus jammer maar helaas….
Ik geloof best dat het van niemand de bedoeling was. Misschien is er wel iets van begeleiding aangeboden, maar in ieder geval heeft de familie het niet bewust meegekregen.
Familie heeft van te voren natuurlijk ook niet bedacht wat het betekent om iemand volledig te verzorgen….want ja … wie weet dat nu eigenlijk wel?
Je gaat t gewoon doen…

Hoe kan t dat er dan niemand even komt voor wat advies. ?Al is t praktisch.
Hoe kan t dat er zo weinig aandacht is voor de impact op familie?

In deze situatie ging dat in ieder geval helemaal mis……
Familie blijft na overlijden achter met een traumatische ervaring , twijfel, boosheid en daarnaast verdriet om het verlies.

Ik hoop dat ik het leed een beetje heb kunnen verzachten.
Verlies van een naaste is al erg genoeg…..
Zorg voor hulp! Al is t een gesprekje/ hulplijn/wat dan ook!
Of bel mij.....0625073341

18/01/2022

Helaas zie ik het vaak gebeuren....
De sfeer /relatie verloopt gespannen tussen de stervenden en naasten.
Iedereen heeft zijn eigen beleving en ideeën over het proces van achteruitgang en sterven. Met alle goede bedoelingen .

De stervenden wil bijvoorbeeld alles goed achter laten voor naasten en hiervoor dingen regelen. Wil zolang mogelijk zelfstandig zijn, niet afhankelijk zijn van een ander en zich nuttig voelen in de relatie en dit leven.
De naasten schieten in de zorg stand.
Zetten alles op zij om voor de stervenden te zorgen.
Incl. Beslissingen nemen ,dingen uit handen nemen ,pushen tot eten drinken ,beweging ,Enz.
Het sociale leven staat stil.
Onbewust wordt voorbij gegaan aan wat voor de stervende en voor hen zelf belangrijk is.

Maar waar /wanneer wordt er gesproken over wat het met een ieder doet?
Hoe zorg je dat je elkaar niet verliest ,of achteraf spijt hebt van dingen die niet besproken zijn ?Of anders had kunnen doen?

Hoe zorg je dat kwaliteit van het leven en het waardevol samen zijn op de voorgrond komt?
Ga alsjeblieft met elkaar in gesprek! Het liefst zodra bekend is dat iemand niet lang meer te leven heeft.
Bespreek met elkaar wat je belangrijk vindt.
Maak frustraties bespreekbaar.
En herhaal dat na verloop van tijd.
Is het moeilijk? Weet je niet goed waar te beginnen? Lukt het niet? Het is geen schande om hulp te vragen ...
Bel ,mail of app gerust!

03/01/2022

Niet lang meer te leven? Gevoel van angst en of verdriet? Vragen over wat er komt? Vragen over hoe nu verder?
U hoeft t niet alleen te doen.! Bel /mail / app gerust vrijblijvend.

20/12/2021

12/09/2021

Hallo allemaal !
De website is vernieuwd😊
Het is tijd om uit te breiden in de mogelijkheden. Vanaf nu bijvoorbeeld ook mogelijk om foto’s/fotoboek laten maken van herinneringen /mooie momenten.
Delen is lief!
https://seeingyou.nl/