25/07/2025
LAVENDEL
✨ Boodschap van gene zijde, een moeder en vader spreken ✨
Let op: namen in dit verhaal zijn gewijzigd i.v.m. privacy.
“Lieve jongen van mij,
Wat zit je toch vaak te piekeren… terwijl je weet dat ik juist níet wil dat je dat doet. Als ik iets zei, dan meende ik het ook écht. In mijn aardse leven voelde ik me vaak moe in mijn hoofd en onzeker in mijn hart. Maar als moeder wilde ik dat liever niet laten zien. Ik hoestte regelmatig en voelde dat er iets niet helemaal goed zat, maar ik bleef doorgaan en soms wat eigenwijs, je kent me.
David, ik laat je niet alleen. Als je opeens een kriebel voelt in je oor, weet dan: dat ben ik. Mijn manier om je zachtjes te laten weten dat ik bij je ben. Soms voel je het zelfs in beide oren.
In het leven was ik druk in mijn hoofd, vol gedachten. Mijn gevoel sprak ik zelden uit, maar weet dat ik altijd het beste voor jou wilde. Vertrouw daarop. Via Jolanda waarmee ik nu in contact staat laat ik af en toe de geur van lavendel doorkomen. Daar hield ik van. Als jij het ruikt… weet dan dat ik je omhels.
Je mag nooit denken dat je mij tekort hebt gedaan. Ik was in de war met mezelf. Jij kon op dat moment niet weten hoe je mij kon helpen, maar jouw aanwezigheid, jouw hand op mijn rug… dát was al troost, dat was verbinding. Ik had lichamelijk veel last van mijn darmen en onderrug , het klopte allemaal niet meer zoals het hoorde.
Ik kon soms schrikachtig reageren en mijn bekende kippensoep mis ik zelfs hier nog, al moet ik daar stiekem om lachen.
De laatste periode ging alles snel en verwarrend. Daarom begrijp ik dat jij het gevoel hebt dat je het niet goed hebt kunnen afsluiten. Maar geloof me: sommige dingen verlopen nu eenmaal zoals ze bedoeld zijn. Maak je daar alsjeblieft geen zorgen over.
Met mijn vinger kon ik altijd wel duidelijk maken wat ik dacht of voelde, zonder woorden. Nu zeg ik je: wees niet verdrietig. Het gaat goed met mij. Bewaar je gevoel voor humor, het is je kracht. Maar wees niet té goed voor de wereld, want niet iedereen is even zuiver.
Koop straks eens wat lavendel. Hang het in huis. Je zult merken waarom.
Weet je nog dat moment… je gaf me een kus op mijn voorhoofd en zei: ‘Het gaat je goed, mam.’
Weet dat ik jou dankbaar ben met heel mijn ziel. Twijfel daar nooit aan.
Soms voel je een koude windvlaag en denk je dat er een deur openstaat maar dat is mijn aanwezigheid. Of… wil je liever dat ik een scheetje laat die stinkt?” – lacht ze met haar droge humor.
Ze heeft rust gevonden, zegt ze. Haar vader is bij haar. Die band was op aarde niet zoals ze had gehoopt, maar nu is er verbinding.
Ze noemt ‘Cool Water’ van Davidoff – een geur die ze van jou kende en fijn vond. En tegen Laura zegt ze:
“Gabriela Sabatini vond jij altijd lekker. Weet dat ook jij in mijn hart zit. Soms voelde ik jaloezie, maar ik genoot ook van jullie liefde.”
Ze werd opstandig naar het einde toe. Haar schoenen zaten niet meer goed, niets voelde nog passend. Haar ademhaling was onrustig, en dat maakte haar bang, want zij hield graag controle. Als iets niet geregeld was, dan moest dat gebeuren. Zo was ze.
Op het laatst voelde ze zich vaak duizelig.
Ze zegt met een knipoog ze heeft altijd genoten van een goede bamischijf.
En dan verschijnt haar man. Hij zegt:
“David, ik weet dat je sceptisch bent over deze wereld, maar weet dat ik blij ben dat je luistert. Aan deze kant ga ik vrolijk verder.”
En hij gaat verder:
“Je moeder en ik waren zo verschillend. Mijn wil was wet ,ik zie nu dat ik haar daarmee benauwde. Verandering? Daar kon ik slecht mee omgaan. Maar geef me Chinees eten en ik was tevreden.
Ik had veel last van mijn nek, maar wat me het meest pijn deed, was hoe ik soms in de slachtofferrol kroop. Ik weet nu dat dat niet oké was. We hadden kippen vroeger, weet je nog? En ik hield van droge worst en de gestoofde peren van je moeder.
Ik had haar vaker mogen bedanken. Ze heeft het niet gevoeld, mijn waardering. Soms was je bang voor me – ik besef dat mijn woorden hard konden zijn. Mijn longen waren benauwd. Ik heb veel zware Van Nelle gerookt. En ja, ik zei vaak: ‘Stel je niet aan!’ Sorry daarvoor.
Ik was soms een kl****ak, dat zie ik nu pas echt. Vroeger dacht ik dat alles aan een ander lag – ik keek nooit naar mezelf.
Hij sluit af met:
“Wij zijn er voor je, altijd. Vraag ons maar. Je hoeft het niet alleen te doen.”
Liefs,
Mij ♥️
