06/03/2025
Lieve Ad,
Daar ga je dan, met 45 zorgjaren op de teller, welverdiend met pensioen. Misschien wat eerder dan je had gedacht, maar het is goed geweest. De laatste maanden liep je letterlijk en figuurlijk op je tenen.
Het begon allemaal op de Hazelaar, op Beukenhof, ooit lang geleden. Uiteindelijk kwam je op Den Herdgang terecht en vloog je nog heel even uit naar Bijsterstede om snel weer terug te komen. Ik bewonder hierin je veerkracht, want het kwam in die tijd echt niet aanwaaien! Even was je ook nog teamleider – of hoe noemden we dat toen? Volgens mij heeft De Wever Thuis zijn oorsprong ook bij jou.
Onze broeder Ad, familieman in hart en nieren. Maar ook familieman thuis, voor zijn Patricia, Jeroen en Madelon. We hebben allemaal met je meegevoetbald en meegedanst de afgelopen jaren. Ook je bijzondere humor konden we waarderen, en zelfs de grapjes die af en toe op het randje waren, vonden we leuk. Niks MeToo bij ons, Adje, gewoon: love you! Wat ben jij een doorzetter, een vriend, een fijne collega – maar ook een 65-plusser. We vergeten soms dat je al zo “oud” 😉 bent, door je jonge kinderen en vrouw.
Ook als Sinterklaas heb je een indrukwekkende staat van dienst. Een aantal jaren “logeerde” Sint zelfs op Den Herdgang met zijn pieten. Ik denk nog met een glimlach terug aan die tijd, dat we hier op zondag een grote Sinterklaas-kindershow hadden.
Familiezorg was jouw ding, en daar nam je ons allemaal in mee. “Een kleine stap kan leiden tot grote veranderingen.” Je leerde ons om verder te kijken dan de mens die je voor je ziet. Achter ieder gedrag schuilt een verhaal; niets is zomaar. Deze lessen nemen wij zeker mee naar Zandstaete, want daar wordt dit gedachtengoed nog belangrijker. Helaas voor ons is onze leermeester er dan niet meer. Maar we zijn ervan overtuigd dat onze wegen niet scheiden, daarvoor hou jij te veel van je collega’s en van onze bewoners.
Die bewoners stonden altijd op één. Met humor kreeg jij vaak gedaan wat anderen niet lukte. Je luisterde oprecht naar hen. Je gaf de zorg die ze nodig hadden en deed vooral graag een stapje extra. Je haalde veel informatie uit de huisbezoeken die jij bij de bewoners aflegde. Er is ook altijd maar een kans om een goede indruk te maken en die kans pakte jij als je bij de bewoner kwam kennismaken.
Maar nu, onze Adje Patatje met pensioen... We kunnen het ons bijna niet voorstellen. Jij hopelijk wel. Hoe gaat Ad zijn dagen vullen? Eerst maar eens heel goed uitrusten, jezelf weer helemaal terugvinden. Dan komen er vast weer kansen om je dagen “zinvol” door te brengen. Of dat nu is als vrijwilliger, met een goed boek, met een lekker biertje of… jij mag straks kiezen. Niets moet, alles mag! En het voorjaar komt eraan, geen mooiere tijd dan de komende periode om jezelf opnieuw uit te vinden. Misschien heeft Patricia andere wensen, maar die zal ze je dan wel vertellen. Word je gewoon huisman?
Ad, er zijn niet zoveel broeders – en zeker geen zoals jij! We gaan je missen, maar als we terugdenken aan de mooie tijd hier op Den Herdgang, dan denken we ook zeker aan broeder Ad.
Dank je wel dat jij er was, jouw collega’s!
