Hartlanders

Hartlanders Plek voor duurzame verandering. Waar je weer meer leert voelen, met beide benen stevig op de grond.

Mensen vragen me vaak hoe het werkt. Hoe kan het dat je met je hoofd soms allang snapt waarom je doet wat je doet, en je...
08/07/2025

Mensen vragen me vaak hoe het werkt. Hoe kan het dat je met je hoofd soms allang snapt waarom je doet wat je doet, en je toch niet anders reageert. Het antwoord is simpel en tegelijkertijd complex: omdat je lijf mee moet. Inzicht is mooi en belangrijk, maar verandering begint pas echt als het lichaam mee kan bewegen.

Lees het hele verhaal via de link in mijn bio.

Over grenzen en hoe je ze weer leert voelenHoe weet je nou waar je grens ligt? Of wanneer je die van een ander overschri...
08/05/2025

Over grenzen en hoe je ze weer leert voelen

Hoe weet je nou waar je grens ligt? Of wanneer je die van een ander overschrijdt?

Het antwoord zit niet in vaste regels als: ‘na drie keer is het genoeg’, of ‘als de ander duidelijk stop zegt’. Het zit in een ander soort weten. Een weten dat zich niet alleen in je hoofd afspeelt, maar vooral in je lijf.

Je lijf is sneller én eerlijker dan je hoofd over waar jouw grenzen liggen. Het laat je voelen waar het knelt, waar je je inhoudt, of juist overvraagt. Zinvol dus, om naar je lijf te luisteren. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Vaak zijn we, met goede redenen, ooit gestopt met voelen of het toelaten daarvan. Omdat het onveilig was, te veel, te verwarrend.

Grenzen zijn vaak geen harde lijnen. Ze zijn fluïde, afhankelijk van context, van energie, van oude patronen. Soms voel je ze pas als het te laat is. Als je leeg bent, geïrriteerd, of simpelweg niets meer kunt geven. En soms trek je ze al veel eerder dan nodig, of eerder dan je eigenlijk zou willen. Uit angst of zelfbescherming.

20&21 mei geef ik samen met Robin van Soolingen weer een tweedaagse training Over Grenzen. We maken veel gebruik van de kennis van je lijf. Het weet vaak al veel eerder: dit klopt niet voor mij. Of juist: hier mag ik meer ruimte nemen. Je leert (opnieuw) hoe je je lichaam als graadmeter kan gebruiken.

We werken met rust en actie. Je ‘ja’ en je ‘nee’. Diepgaand en met humor. Soms met bokshandschoenen aan en altijd met beide voeten op de grond.

Voor wie klaar is om grenzen niet alleen te begrijpen, maar ze ook echt te voelen: we hebben nog 1 plek vrij. Je bent welkom.

22/04/2025

Kan je rouwen om een toekomst die niet zal zijn zoals je hoopte?
Ook als er nog een sprankje hoop is dat het toch jouw toekomst gaat worden?

We krijgen regelmatig de vraag of ze wel welkom zijn bij ons. Ouders bij wie nog een kindje niet lukt, maar waar de hoop op nog een kindje nog niet vervlogen is.

Ik dacht zelf lange tijd dat rouwen om het kindje dat niet komt, betekende dat ik de hoop zou wegnemen. Dat bleek niet waar. Rouw is geen lineair proces. De angst dat nog een kindje uitblijft, is net zo verlammend als de (valse) hoop en daaropvolgende teleurstelling en pijn. Het leven vraagt vooral van ons dat we dat aankijken. Dan wordt het in ieder geval rustiger van binnen.

Dus ja, je kan rouwen om een toekomstbeeld dat niet zal zijn. En ja, je kan rouwen ook als er nog hoop is.

Rouw is de achterkant van liefde, leerde ik tijdens mijn opleidingen. Onlosmakelijk verbonden. Tijdens onze retraite 'Wat als nog een kindje niet lukt', werken we dan ook steeds met polariteiten. Hoop en wanhoop, leegte en vervulling, samen en alleen...

We gaan je niet leren om te stoppen met wensen of hopen. Wel helpen we je anders antwoord te geven op wat er (niet) is. Dat doen we met durf en met liefdevolle ogen. Zodat er ruimte ontstaat voor verdriet en blijdschap, voor spanning en ontspanning.

We hebben nog plek voor jou in de retraite 'Wat als nog een kindje niet lukt?' op 10&11 juni.

Wil je samen met je partner komen? Neem dan even contact met ons op.

Ik organiseer deze tweedaagse retraite samen met Leonie Muijs. We ontmoeten je graag.

Ze groeide op met alleen haar moeder. Er was veel loefde, en er werd in de onderlaag ook een appèl op haar gedaan. Zij z...
09/11/2024

Ze groeide op met alleen haar moeder. Er was veel loefde, en er werd in de onderlaag ook een appèl op haar gedaan. Zij zou zorgen voor het geluk, na alle ellende en het verdriet dat had gespeeld in het gezin.

Ze oogt jong. Jonger dan haar kalenderleeftijd. Ze vouwt haar benen onder zich op de stoel, waardoor ze nog kleiner lijkt. Met haar blik lijkt ze steeds mijn goedkeuring te zoeken. Ik krijg daardoor de neiging om voorzichtig met haar te zijn, haar gerust te stellen en te sparen. Tegelijkertijd weet ik dat ik haar dan tekort doe.

Ik vraag haar te gaan staan in de ruimte. Ik ga achter haar staan en klem mijn beide armen te stevig om haar schouders en borstkas. ‘Ken je dit gevoel?’, vraag ik haar. Verslagen knikt ze. ‘De beklemming, verstikking, onmacht’, brengt ze zachtjes uit. Ik blijf even stil, mijn armen onverminderd strak om haar heen.

‘Ik word er eigenlijk ook boos van’, zegt ze dan. ‘Ja’, moedig ik haar aan. Haar ademhaling versnelt, tot het bijna briesend is. Dan voel ik hoe ze haar lijf meer gebruikt, ze zich afzet tegen de beklemming. ‘Toe maar’, zeg ik haar. Na een worsteling volgt er een stevige lange ARGH!, een soort oerbrul die uit haar tenen lijkt te komen. In de kracht die daar van uit gaat, kan ik voelen dat ze losbreekt.

Daar staat ze in de ruimte, nog hijgend van de intensieve oefening. ‘Hoe voelt het nu?’, vraag ik haar. ‘Gek genoeg wel stevig, bevrijd’, zegt ze, terwijl ze het zweet en de tranen van haar gezicht veegt. Ik zie een vrouw die wel 10 jaar volwassener lijkt geworden.

Boosheid is een emotie die ik zelf lange tijd heb binnengehouden. Met het inslikken van dat waar ik diep van binnen boos over was, strafte ik of mezelf, of de boosheid vond een verwrongen weg naar buiten. Dan kwam ik met venijn of verhief mijn kin. Het kostte me veel tijd en lichaamswerk voordat ik kon aannemen dat authentieke boosheid over iets wezenlijks gaat.

‘Boosheid is ook levenskracht’, zei een van mijn opleiders ooit. Het helpt ons te begrenzen.

Hoe doe jij dat met boosheid? Met begrenzen? Op 7-8 januari geef ik samen met een tweedaagse training ‘over grenzen’. We ontmoeten je graag, op de grens.

Op zijn werk loopt hij zichzelf vaak voorbij. Hij wil al zijn patiënten helpen en liefst ook alle collega’s en familie t...
24/09/2024

Op zijn werk loopt hij zichzelf vaak voorbij. Hij wil al zijn patiënten helpen en liefst ook alle collega’s en familie tevreden stellen. Hij komt in de knoop met zijn verantwoordelijkheden.

Het valt me op dat zijn vriendelijke glimlach niet matcht met de inhoud van zijn verhaal, wanneer hij vertelt over het verlies van zijn moeder toen hij slechts 3 jaar oud was. ‘Wat een verdrietig verhaal’, geef ik hem terug. Zijn glimlach verdwijnt even maar vervolgens vertelt hij dat hij in zo’n warm gezin opgroeide nadat zijn vader hertrouwde. Zijn stiefmoeder is een liefdevolle moeder voor hem.

‘Maar ik weet zo weinig over wie ze was, mijn biologische moeder. Ik heb niet echt herinneringen aan haar. Soms, als ik niet lekker in mijn vel zit, maak ik me zorgen dat ik haar somberheid ook in me heb.’

Lees verder via de linkinbio.

Gisteren werd ik door Bram Bakker geïnterviewd. Over het verlaten van het artsenvak, over systemisch werken en over een ...
04/04/2024

Gisteren werd ik door Bram Bakker geïnterviewd. Over het verlaten van het artsenvak, over systemisch werken en over een systemische blik op de zorg. Over een paar weken is het resultaat te horen in de podcast van Balanskliniek.

Voor iemand die haar hele leven een klus heeft met ruimte innemen en podium pakken, is een podcast toch wel een mijlpaal! 🎙️😄 Eindelijk volwassen… 😏

"Ik vraag haar op de grond te gaan zitten. Vervolgens pak ik een grote deken. Terwijl ze op de grond blijft zitten, leg ...
26/02/2024

"Ik vraag haar op de grond te gaan zitten. Vervolgens pak ik een grote deken. Terwijl ze op de grond blijft zitten, leg ik de deken over haar heen, zodat ze niet meer te zien is. ‘Dit is jouw veilige verstopplek’, zeg ik. Zachtjes kom ik naast haar zitten. ‘Dit moet je goed kennen, of niet?’, vraag ik haar."

Nieuwe blog over verstoppen en tevoorschijn komen.
Lees hier het hele verhaal: https://hartlanders.nl/blog/verstoppen/

Over verstoppen op een veilige plek. Over de prijs die je daarvoor betaalt. Over onzichtbaar zijn en tevoorschijn komen.

'De noodzaak tot verandering moet groter zijn dan de angst ervoor.'Mensen gaan niet veranderen omdat jij vindt dat dat n...
22/02/2024

'De noodzaak tot verandering moet groter zijn dan de angst ervoor.'

Mensen gaan niet veranderen omdat jij vindt dat dat nodig is. De noodzaak moet eerst gevoeld worden. Je zou ook kunnen zeggen: je moet jezelf eerst echt zat zijn, voordat er ruimte komt voor een nieuwe stap.

Wat ben jij nu echt zat? Waar is bij jou de noodzaak groot genoeg om een stap te zetten?

Op 15 mei is er nog plek tijdens onze Opstellingendag, die ik geef samen met Annemarie van de Wal. Wil jij eens komen proeven wat dat voor jou kan betekenen? Je bent welkom om een vraag in te brengen. Je kan ook eerst een keer observeren om te ontdekken wat het inhoudt.

We ontmoeten je graag!

Meer info: https://hartlanders.nl/voor-jou/workshops/opstellingendag/
Eerst eens vrijblijvend kennismaken? https://calendly.com/ingekroese/

Best wel trots dat de redactie van Ouders.nl wilde schrijven over onze ervaring met en onze workshop over  . Een artikel...
06/02/2024

Best wel trots dat de redactie van Ouders.nl wilde schrijven over onze ervaring met en onze workshop over . Een artikel over een onvoltooide kinderwens en wat dat met je doet.

Herkenning? Maak kennis met Leonie Muijs en mij tijdens de introductieavond van de workshop 'Wat als nog een kindje niet lukt?' op 27 februari.

https://www.ouders.nl/ervaringsverhaal/verdriet-onvervulde-kinderwens-ervaring

Rauwe randjesAls ik bits ben naar de mensen van wie ik hou. Als ik spastisch nog mijn huis ‘optisch schoon’ probeer te m...
01/02/2024

Rauwe randjes

Als ik bits ben naar de mensen van wie ik hou. Als ik spastisch nog mijn huis ‘optisch schoon’ probeer te maken vlak voordat er bezoek komt. Als ik veel te veel boodschappen heb ingekocht uit angst te weinig te hebben voor dat feestje. Als ik niet zeg wat ik eigenlijk denk. Als ik nog een extra taak op me neem waar ik eigenlijk geen ruimte voor heb. Als ik niet aangeef wat ik nodig heb en vervolgens de ander daar de schuld van geef.

Ik kan zo nog wel even doorgaan. Ik kan mezelf daar flink voor op mijn kop geven. Liever mezelf een sneer, dan dat een ander dat doet.

Rauwe randjes. Soms heb ik ze liever niet, maar zo gladjes zit het leven niet in elkaar. Rauwe randjes zijn ook een goede bron van leermateriaal. En zoals Carl Jung al zei:

‘Liever een heel mens, dan een goed mens.’

We hebben die rauwe randjes allemaal. Dus je kan er maar beter goed zicht op hebben.

Volgende week is er op 8&9 februari weer een tweedaagse (+ individuele coaching nadien) training Persoonlijk Leiderschap.

Er is nog 1 plekje beschikbaar. Wil je erbij zijn? Neem contact met ons op voor de last-minute mogelijkheden. En neem vooral je rauwe randjes mee!

Tijd om jezelf of een ander iets te gunnen!Wegens afzegging is er plek vrijgekomen voor de training Persoonlijk Leidersc...
24/01/2024

Tijd om jezelf of een ander iets te gunnen!

Wegens afzegging is er plek vrijgekomen voor de training Persoonlijk Leiderschap op 8&9 februari.

Ben jij toe aan een stap zetten, op dat punt waar je steeds maar dezelfde rondjes in blijft draaien? Of ken jij een client, medewerker, vriend(in), of familielid die je die stap zou gunnen?

Neem dan nu contact op, ik bespreek graag de mogelijkheden met je.
👉 info@hartlanders.nl

Delen is lief!

Meer info: https://www.hartlanders.nl/voor-jou/workshops/training-persoonlijk-leiderschap/

Persoonlijk leiderschap betekent dat je jouw kwaliteiten en rauwe randjes kent en dit ook weet in te zetten. In deze tweedaagse leer je je eigen handleiding kennen. En ernaar te handelen.

Wat heeft rouwen voor zin? Wat je verliest krijg je er toch niet mee terug. Maar het verlorene krijgt wel een plek en ee...
23/01/2024

Wat heeft rouwen voor zin? Wat je verliest krijg je er toch niet mee terug.

Maar het verlorene krijgt wel een plek en een betekenis. Als rouw namelijk niet genomen wordt, is er ook minder ruimte voor nieuwe hechting.

Verlies betekenis geven.
Dat heb ik zelf ervaren toen ik een zwangerschap verloor. Met die zwangerschap verloor ik ook mijn toekomstdroom van een gezin met 3 kinderen. En de rouw was niet mals. Inmiddels kan ik wel zeggen, dat mijn gemis een bron is geworden waar ik uit kan putten.

Een van de manieren waarop ik die bron inzet, is de training ‘Wat als nog een kindje niet lukt?’. In die training ga ik samen met collega Leonie Muijs in op jouw verhaal rondom een onvoltooide kinderwens. Beiden zijn we ervaren trainers én ervaringsdeskundigen.

We helpen je op weg en ondersteunen je in een rouwproces om dat wat niet meer komen gaat. Liefdevol confronterend en met zachte ogen kijken we samen met jou daar waar je nog niet eerder kijken kon. We begeleiden je in het vastpakken wat onvermijdelijk is, zodat je een stap kan zetten naar meer rust en aanvaarding.

Wees welkom bij onze kennismakingsvond op 27 februari.

Meer info: https://hartlanders.nl/voor-jou/workshops/wat-als-nog-een-kindje-niet-lukt/

Geen kind wordt zo gemist als het kind dat nooit zal komen. In deze workshop gaan we in de intieme sfeer van een kleine groep bezig met thema's rondom secundaire kinderloosheid.

Address


Alerts

Be the first to know and let us send you an email when Hartlanders posts news and promotions. Your email address will not be used for any other purpose, and you can unsubscribe at any time.

Contact The Practice

Send a message to Hartlanders:

  • Want your practice to be the top-listed Clinic?

Share

Share on Facebook Share on Twitter Share on LinkedIn
Share on Pinterest Share on Reddit Share via Email
Share on WhatsApp Share on Instagram Share on Telegram