
30/01/2025
Een ervaring van miMakker Piep: Op Bezoek bij mensen met dementie
De korst van een boterham, die eet je toch op!
Een bewoonster heeft de korst van haar brood als één geheel verwijderd. Piep pakt de korst op als een lange sliert en bewondert deze. Een andere bewoonster reageert en trekt Piep’s haar aandacht naar zich toe. De korst roept bij haar herinneringen op aan de oorlog.
Piep gaat naast haar zitten en ze houden elkaars handen vast voor troost en steun.
‘’Tijdens de oorlog aten we altijd de korsten op. Tegenwoordig weet de jeugd niet eens wat de oorlog werkelijk inhoudt, wat je nu in het nieuws hoort en wat er allemaal gaande is. Waar zijn we toch mee bezig!’
‘’Ook al ben ik oud, mijn verstand is nog steeds goed!’’
‘’Ik weet nog goed dat ik in de oorlog met de trein naar de kostschool moest, en dat er een officier in zat die ineens eruit sprong. Ik bleef doodstil. Mijn vader heeft veel onderduikers geholpen, maar we mochten er nooit over praten. Stil zijn, dat hebben we goed geleerd, voor onze eigen veiligheid.’’
Met trots begint de bewoonster over haar vader te vertellen: ”Mijn vader had een sterk karakter en was rechtvaardig. Waar mijn vader recht op had, daar knokte hij voor. Dit karakter heb ik van hem geërfd, en daar ben ik trots op.’’
Van een traan tot een glimlach hebben de bewoonster en Piep samen de bijhorende emoties kunnen delen