07/09/2024
De synthese tussen egoisme en altruïsme zorgt voor autonomie.
Say what? Ja, precies.
Met andere woorden, autonomie is het zoeken naar een evenwicht tussen zorg voor jezelf en zorg voor een ander. Om autonomie te verwerven heb je vrijheid nodig. Wat is die vrijheid? Hoe komen we daar?
Vanuit contextueel denken zeggen ze dat we elkaar nodig hebben om te bestaan. Er heerst een wederkerige afhankelijkheid tussen mensen waaruit we zowel mogen geven en ontvangen. Wie wat doet wanneer is afhankelijk van de context waarin we ons bevinden.
In een maatschappij waar het individu vaak vooropstaat, wil ik het huidige denken graag uitdagen. Wat als het niet gaat om mij, om wat ík nodig heb, om wat ík heb bereikt? Wat als het gaat om ons? Om hen? Om ons allemaal?
Wat als de therapie die ik volg, het innerlijk kindwerk dat ik doe, de trauma's die ik aankijk en door heen ploeter, louter voor het geluk van de toekomstige generatie is? Wat als het niet gaat om mijn geluk, mijn leven, mijn beste versie van mezelf - maar dat het gaat om wat kan ík doen voor ons?
Geeft dat rust? Geeft het spanning? Of is de gedachte simpelweg fijn dat we hier samen kunnen zijn, in plaats van helemaal alleen door het leven te hobbelen?
