30/09/2025
Manon specialiseerde zich de afgelopen jaren tot AYA-zorgprofessional. Maar in 2021 werd ze zelf ook AYA, toen ze op 33-jarige leeftijd de diagnose borstkanker kreeg. Ze werd gediagnosticeerd en behandeld in het ziekenhuis waar ze al jaren werkte – door collega’s die ze zo goed kende. Dat voelde vertrouwd, maar ook ingewikkeld: normaal is Manon degene die haar collega’s adviseert over AYA-zorg. Nu zat ze zelf tegenover hen als patiënt, en dat maakte de verhoudingen soms vreemd.
“Echte AYA-zorg heb ik niet gehad, daar had ik ook geen behoefte aan. Ik had zelf alle kennis al. Maar mijn ervaring als patiënt heeft me wél anders naar AYA-zorg doen kijken.”
Nu ze haar behandeling achter de rug heeft, neemt Manon haar ervaring als patiënt mee in haar werk. “Door mijn eigen ervaring ben ik een betere AYA-professional geworden. Als ik tegenover mijn patiënten zit, stel ik toch andere vragen. Ik kan hun situatie nog beter begrijpen, wat heel waardevol is. Tegelijkertijd is het soms confronterend: wanneer ik slecht nieuws moet brengen, word ik herinnerd aan mijn eigen angst en onzekerheid als AYA.”
Door haar inzichten als patiënt ziet Manon nu ook waar de AYA-zorg beter kan. Sinds februari van dit jaar is ze opleidingscoördinator van het AYA Zorgnetwerk. “Ik ben blij dat ik mijn ervaring als AYA nu kan inzetten om de zorg voor mijn lotgenoten verder te verbeteren.”
