06/07/2021
ما هو الوسواس القهري؟
مع اضطراب الوسواس القهري ، لديك دائمًا أفكار لا تريدها حقًا. هذه الأفكار تعود باستمرار وتسمى الهواجس.
غالبًا ما تتضمن هذه الأفكار الوسواسية إكراهًا: عليك دائمًا أن تفعل أشياء معينة بنفسك. وعليك دائمًا القيام بذلك وفقًا لقواعد ثابتة. تخشى أن يحدث شيء سيء إذا لم تفعل هذه الأشياء. تشعر أيضًا بتحسن من خلال القيام بهذه الأشياء طوال الوقت.
يعرف معظم المصابين باضطراب الوسواس القهري أن الإكراهات ليست ضرورية. ومع ذلك ، يستمرون في فعلها ، لأنهم بعد ذلك يشعرون بخوف أقل.
يمكن أن تعاني الكثير من الصعوبات. يمكن أن تكلفك أيضًا الكثير من الوقت.
أمثلة على الإكراهات :
التحقق المتكرر من وجود شيء ما في المكان الصحيح بالضبط ، والتحقق باستمرار مما إذا كان صنبور الماء مغلقًا بشكل صحيح ، وغسل اليدين كثيرًا ، مرارًا وتكرارًا ، وتخطي خطوات معينة على السلم ، والتأكد من الأشياء الموجودة على الطاولة دائمًا بدقة شديدة بجانب بعضهما.
أنت تفعل ذلك لتجنب شيء سيء. أمثلة على ما تريد منعه هي: وفاة أحد أفراد الأسرة العزيزين ، أو ارتكاب خطأ له عواقب وخيمة، أو اندلاع الغضب أو الإصابة بمرض خطير.
قد لا يعمل اضطراب الوسواس القهري جيدًا في المدرسة أو في العمل. يريد بعض الناس أيضًا مشاركة الآخرين ، مثل أفراد الأسرة ، في الإكراهات. على سبيل المثال ، يتعين عليهم ترتيب كل شيء بدقة إضافية ووضع الأمور في نصابها الصحيح.
كيف يتطور اضطراب الوسواس القهري؟
غالبًا لا يوجد سبب واضح تمامًا لإصابة شخص ما باضطراب الوسواس القهري. عادة ، تتسبب أسباب مختلفة في إصابتك بالوسواس القهري.
يسري اضطراب الوسواس القهري أحيانًا في العائلات. يمكن أن تؤدي الأسرة التي ينمو فيها الشخص والطريقة التي يربي بها الوالدان الطفل إلى اضطراب الوسواس القهري.
بعض الناس أكثر عرضة للإصابة باضطراب الوسواس القهري. على سبيل المثال ، الأشخاص الذين يجدون صعوبة في التعايش مع الآخرين ، الذين يتلقون القليل من الدعم ، والذين يتعرضون للتنمر ويشعرون بالوحدة ، هم أكثر عرضة للإصابة بالوسواس القهري.
يمكن أن ينشأ اضطراب الوسواس القهري بعد حدث خطير يكون فيه الشخص خائفًا جدًا.
يمكن أن يحدث اضطراب الوسواس القهري أيضًا بسبب مرض جسدي أو استخدام بعض الأدوية أو استخدام الأدوية.
نصائح لاضطراب الوسواس القهري
إذا كنت تعاني من اضطراب الوسواس القهري ، فيمكنك القيام بعدد من الأشياء بنفسك لتقليل الشكاوى والشعور بالتحسن:
- تمرن لمدة نصف ساعة على الأقل كل يوم ، على سبيل المثال المشي أو ركوب الدراجات أو السباحة أو العمل في الحديقة.
- تأكد من حصولك على قسط كافٍ من النوم والعيش بانتظام. حاول الذهاب إلى الفراش والاستيقاظ في نفس الوقت كل يوم ، وتناول الطعام ثلاث مرات كل يوم في أوقات محددة. تناول طعامًا صحيًا ولا تستخدم الكحول أو المخدرات.
- الاسترخاء. حاول الاسترخاء قدر الإمكان. يمكن القيام بذلك ، على سبيل المثال ، عن طريق التنفس ببطء أو ممارسة اليوجا أو التأمل أو تمارين الاسترخاء. يمكنك أيضًا الذهاب في نزهة على الأقدام أو الاتصال بشخص ما. اطلب الدعم من الأشخاص الذين تثق بهم واشرح لهم ما يزعجك. معظم الناس سيفهمون هذا.
لعلاج اضطراب الوسواس القهري ، يُنصح بزيارة الطبيب. يمكنهم إحالتك إلى المساعدة المناسبة. الهدف من العلاج هو السماح لك بالعيش بشكل طبيعي قدر الإمكان. في علاج اضطراب الوسواس القهري ، تتعلم كيفية التأكد من خفض الدوافع القهرية تدريجياً. ستتلقى أيضًا المساعدة في تغيير الأفكار التي أدت إلى هذه الإجراءات. إذا لم يساعد هذا العلاج بشكل كافٍ ، يكون الدواء ضروريًا أحيانًا.
المصدر : Thuisarts.nl
_______________________________________________________________________
Wat is een dwangstoornis?
Bij een dwangstoornis heb je steeds gedachten die je eigenlijk niet wilt hebben. Deze gedachten komen steeds terug en worden dwanggedachten genoemd.
Bij die dwanggedachten horen vaak dwanghandelingen: je moet van jezelf steeds bepaalde dingen doen. En je moet dat steeds volgens vaste regels doen. je bent bang dat er iets ergs gebeurt als je die dingen niet doet. Ook heb je het gevoel dat je je beter voelt door steeds die dingen te doen.
De meeste mensen met een dwangstoornis weten wel dat de dwanghandelingen niet nodig zijn. Toch blijven zij ze doen, omdat ze dan minder angst voelen.
Je kunt veel last hebben van de dwanghandelingen. Ze kunnen je ook veel tijd kosten.
Voorbeelden van dwanghandelingen zijn: steeds weer controleren of iets wel precies op de goede plek staat, steeds controleren of een kraan goed dicht zit, heel vaak handen wassen, steeds maar weer, op een trap steeds bepaalde traptreden overslaan, dingen op een tafel steeds heel netjes en precies naast elkaar leggen.
Je doet dwanghandelingen om iets ergs te voorkomen.
Voorbeelden van wat je wil voorkomen zijn: het overlijden van een dierbaar familielid, het maken van een fout met ernstige gevolgen, een woede-uitbarsting of besmetting met een ernstige ziekte.
Op school of op het werk gaat het misschien minder goed door de dwangstoornis. Sommige mensen willen ook dat anderen, zoals gezinsleden, meedoen aan de dwanghandelingen. Ze moeten bijvoorbeeld alles extra netjes opruimen en dingen recht leggen.
Hoe ontstaat een dwangstoornis?
Waarom iemand een dwangstoornis krijgt is vaak niet helemaal duidelijk. Meestal zorgen verschillende redenen ervoor dat je een dwangstoornis ontwikkelt.
Soms komen dwangstoornissen in de familie voor. Het gezin waarin iemand opgroeit en de manier waarop ouders een kind opvoeden kunnen ook leiden tot een dwangstoornis.
Sommige mensen hebben meer kans op het krijgen van een dwangstoornis. Bijvoorbeeld mensen die het moeilijk vinden om met anderen om te gaan, die weinig steun krijgen, gepest worden en zich eenzaam voelen, hebben meer kans op een dwangstoornis.
Een dwangstoornis kan ontstaan na een ernstige gebeurtenis waarin iemand heel bang was.
Een dwangstoornis kan ook ontstaan door een lichamelijke ziekte, het gebruik van sommige medicijnen of het gebruik van drugs.
Adviezen bij een dwangstoornis
Als je een dwangstoornis hebt, kun je zelf een aantal dingen doen om je minder klachten te hebben en je beter te voelen:
- Ga elke dag minimaal een half uur bewegen, bijvoorbeeld wandelen, fietsen, zwemmen of tuinieren.
- Zorg er voor dat je genoeg slaapt, regelmatig leeft. Probeer elke dag op dezelfde tijd naar bed te gaan en op te staan, eet elke dag drie keer op vaste tijden. Blijf als het kan werken. Eet gezond en gebruik geen alcohol of drugs.
- Ontspannen. Probeer zo veel mogelijk te ontspannen. Dat kan bijvoorbeeld door rustig te ademen, yoga, meditatie of ontspanningsoefeningen. Je kunt ook gaan wandelen of iemand opbellen. Zoek steun bij mensen die je vertrouwt en leg uit waar je last van hebt. De meeste mensen hebben hier begrip voor.
Voor een behandeling van een dwangstoornis is het aan te raden om naar je huisarts te gaan. Deze kan je verwijzen naar passende hulp. De behandeling heeft als doel dat je weer zo gewoon mogelijk kunt leven. Bij de behandeling van een dwangstoornis leer je hoe je ervoor kunt zorgen dat de dwanghandelingen langzaam minder worden. Daarnaast krijg je hulp bij het veranderen van de gedachten die tot deze handelingen geleid hebben. Als deze behandeling onvoldoende helpt zijn soms medicijnen nodig.
Bron: Thuisarts.nl