15/11/2024
𝕎𝕒𝕥 𝕜𝕣𝕚𝕖𝕓𝕖𝕝𝕥 𝕕𝕒𝕒𝕣?
𝐁𝐞𝐞𝐧𝐬𝐜𝐡𝐮𝐫𝐟𝐭𝐦𝐢𝐣𝐭 (𝐂𝐡𝐨𝐫𝐢𝐨𝐩𝐭𝐞𝐬 𝐞𝐪𝐮𝐢) komt bij paarden veel voor, met name in de koudere wintermaanden en met name bij paarden met veel behang, zoals trekpaarden, friezen, tinkers, maar kan ook voorkomen bij warmbloeden.
Deze mijt eet huidschilfers en graaft tunnels in de huid zelf, wat jeuk, schilfering en dermatitis (huidontsteking) veroorzaakt. Het paard heeft vaak schilferige/kale huid met veel 𝒋𝒆𝒖𝒌; dit kun je zien doordat ze in de sokken bijten, vaak staan te krabben en hard op de grond stampen.
Door de schade aan de huid kunnen bacteriën makkelijker door de huid heen dringen naar de lymfebanen van de benen waarbij 𝘦𝘪𝘯𝘴𝘤𝘩𝘶𝘴𝘴 of in chronische gevallen 𝘊𝘗𝘓 (𝘊𝘩𝘳𝘰𝘯𝘪𝘴𝘤𝘩 𝘗𝘳𝘰𝘭𝘪𝘧𝘦𝘳𝘢𝘵𝘪𝘦𝘧 𝘓𝘺𝘮𝘧𝘦𝘰𝘦𝘥𝘦𝘦𝘮) kan ontstaan.
De mijten zelf kunnen in huidafkrabsels worden aangetoond onder de microscoop.
De infectie kan worden aangepakt met mijtendodende oplossing; de oplossing dood echter alleen de volwassen mijten, maar niet de eitjes. Dat betekend dat 1x wassen niet voldoende is, omdat de eitjes in de weken na de behandeling weer opnieuw uitkomen. Ook is het noodzakelijk om het hele paard te wassen, omdat de mijten niet alleen op de benen voorkomen, maar ook op de rest van het paard, in de borstels, dekens, dekjes en in de box zelf. Herbesmetting komt dan ook veel voor en het kan veel tijd en energie kosten om de besmetting onder controle te krijgen.
