12/11/2025
Aya op nacontrole! 🤍
Aya kwam met haar moeder en grote broer op nacontrole. Zes weken eerder was zij geboren en ik (Nathalie) had daarbij aanwezig mogen zijn. Lees hier hoe het allemaal is gegaan!
In de ochtend om 8:10 belde de aanstaande mama dat ze weeën had. Omdat het nog relatief rustig was, spraken we af dat ik na een paar controles op de praktijk zo snel mogelijk naar haar zou komen. Onze stagiaire Jacintha mocht meekomen.
Eenmaal aangekomen, zagen we dat ze al mooie regelmatige weeën had en ook zelf voelde dat het intenser werd. Een tweede kindje op komst betekent soms ook dat het sneller kan gaan, dus na de controles gingen we al naar het ziekenhuis. Haar tweelingzus die er de vorige keer ook bij was geweest, zou er deze keer weer bij zijn.
Om 11:40 kwamen we aan in het Radboud. Ze weerën waren inmiddels al een stuk heviger geworden. Lastig om mee te dealen, maar natuurlijk een goed teken dat het vooruit ging. Bij de vorige bevalling had ze een ruggenprik gehad, en ze gaf aan dat nu ook wel weer te willen. Bij een tweede kan dat moment dat de aanstaande mama denkt het niet meer aan te kunnen, ook betekenen dat het einde in zicht komt. Dus we bespraken ook de andere opties om met de pijn om te gaan, bijvoorbeeld in bad gaan of douchen. Omdat ze het toch te spannend vond om het helemaal zonder pijnstilling te doen, spraken we af dat we alvast een hartfilmpje zouden maken van de baby (dit moet altijd een half uur voorafgaand aan het geven van pijnmedicatie) en dat we dan zouden kijken hoe ver het inmiddels was.
Om 14:30 was het hartfilmpje gemaakt en met de baby ging alles goed. Er was inmiddels 6cm ontsluiting. We bespraken samen met de aanstaande ouders en de verloskundige van het ziekenhuis dit wellicht remifentanyl voor de pijn een betere optie zou zijn. Deze kon sneller gegeven worden, want dit is een infuus wat de verpleegkundige kan geven, in plaats van een ruggenprik die door de anesthesist gezet moet worden. De andere optie was om de vliezen te breken, in de hoop dat het einde zo sneller in zicht was.
De mama koos voor eerst de pijnstilling door het infuus krijgen, dus deze werd aangesloten. Stagiaire Jacintha moest helaas weg omdat ze net een andere belangrijke afspraak had. Dat kan natuurlijk gebeuren als je 7x24 oproepbaar bent.
De eerste weeën met deze morfine-achtige pijnstilling was even wennen voor de mama, want ze werd er duizelig en misselijk van. Gelukkig waren daar haar tweelingzus en haar man om haar te helpen. Daarna had ze er wel baat bij. Om 16:20 was er al 8cm. We stelden voor om de vliezen te breken, dan was de baby er waarschijnlijk zo. Dit wilde ze wel, en nadat ik dit had gedaan, kreeg ze direct, om 16:30 persdrang en perste ze mee.
Om 16:47 werd het hoofdje geboren en om 16:48 de rest van het lijf. Hun dochtertje was prachtig en liet goed van zich horen! Ze noemden haar Aya. Wat een moment van voldoening was dit, bovenal voor de mama na de klus die zij geklaard had. Ook voor de tweelingzus en de papa was het genieten, en de verloskundige van het ziekenhuis, de verpleegkundige en ik genoten mee!
Nu was het bijkomen en de familie en grote broer op de hoogte stellen. Net na middernacht konden de ouders met Aya naar huis, en daar beginnen aan hun kraamtijd thuis.
Lieve ouders, wat hebben jullie het goed gedaan samen. De mama, zo goed het harde werk gedaan, en papa en tante, zo fijn haar ondersteund! Heel veel geluk met jullie gezin met een zoon én een dochter. Aya: heel veel geluk. Je bent in een mooi nest terecht gekomen.
