29/07/2024
STORY TIME! Doelen stellen 🚀
In mijn familie doet er een verhaal de ronde dat mijn vader in Amerika bij de Native Americans op bezoek ging. Hij zette zijn tent op aan de rand van het reservaat en zocht voorzichtig contact.
Uiteindelijk werd hij ‘geadopteerd’ door de stam. Hij bracht een paar weken door bij de stam en werd gegrepen door de harmonie, de verbinding en vooral doordat elk lid van de stam, precies leek te weten wat hij/zij moest doen.
Mijn vader was verwonderd en vroeg aan de stamoudste hoe dit toch mogelijk was! Hij werd gevraagd om op een zogenaamde ‘vision quest’ te gaan, zodat hij het antwoord kon ervaren.
De Native Americans praktiseerden deze ‘vision quest’, dit heilige ritueel voor hun oudere kinderen om hen-zelf te vinden en de richting te vinden waarin ze hun leven dienden te leven. Dit in contact met de natuur, ‘de guardian spirit’ (meestal een dier) en in contact met zichzelf.
Het betekende in het geval van mijn vader een paar dagen onderweg in de wildernis, naar een bevriend dorp van deze stam. Er werd verteld ‘op te letten’ naar een innerlijk weten, een gevoel of een teken dat voorbij zou komen op deze queste, dat hem op het pad zou zetten van zijn unieke lotsbestemming. De stamoudste zei: “Luister naar de wind, het praat. Luister naar de stilte, het spreekt. Luister naar je hart, dat weet.”
Mijn vader werd op weg geholpen: “allereerst, klim je in de hoogste boom. En als je helemaal bovenin zit, zei hij, dan kijk je uit over de wildernis en bepaal je je richting. Dan zoek je een ander hoog punt, dat ongeveer op 1-2 dagen reizen ligt, dat is je orientatie. En dan ga je op pad! Als je de weg kwijtraakt, dan klim je weer omhoog en kijk je weer waar je oriëntatiepunt ligt. Dan weet je weer waar je naar toe moet.”
Op deze manier kon mijn vader rustig wandelen, zijn gedachten laten gaan, de omgeving in hem opnemen en allerlei interessante zijpaden inslaan, zonder te verdwalen, omdat ie zichzelf steeds weer kon orienteren. Als hij zijn oriëntatiepunt had bereikt, klom hij omhoog, keek hij achteruit (waar hij vandaan kwam), waar hij nu was, en trok hij moeiteloos de lijn naar een volgend punt, in de richting van zijn doel.
En op dat moment, gezeten in de boom, zag hij een adelaar, die gracieus hoog boven de wildernis zweefde. In de schoonheid en stilte van het moment bedacht mijn vader een uitspraak van de stamoudste, die hij met een hand op zijn hart had uitgesproken: “als je leeft vanuit jouw doel, zei hij, zal jouw pad zich als vanzelf aan jou ontvouwen.”
————————————————————
Mijn naam is Jordi van Zelst, fysiotherapeut, trainer in persoonlijke ontwikkeling en coach. Ik zie in de praktijk veel mensen met lichamelijke en geestelijke klachten omdat zij zich niet bewust zijn van wat zij belangrijk vinden, niet-helpende overtuigingen hebben en (nog) niet het in-zicht of de durf hebben om te zijn wie ze eigenlijk willen of kunnen zijn.
