11/05/2025
Vandaag, op Moederdag, wil ik je niet alleen herinneren aan jouw moeder.
Maar aan iets diepers, iets ouders. Wat is Moederdag eigenlijk, als je het losmaakt van bloemen, rollen of verwachtingen?
Mag ik je meenemen?
Wat roept moederdag in mij op.
Vandaag een dag om van te houden, of om niet te begrijpen. Niet te vieren of zelfs verafschuwen.
Een dag om simpelweg voorbij te laten gaan óf kan ik je uitnodigen dit eens breder te trekken?
Laat dit moment, deze dag, een dag worden, om hier en nu te zijn.
Een ode aan de lieve innerlijke moeder,
Zonder dat ik het wist, noch wilde of wensde, bestond jij allang in mij.
Soms liet je je zien door het liefdeswerk, gecreëerd vanuit mijn handen.
Zonder dat ik het doorhad, sprak jij via mij.
Klanken of woorden die ik zong, om het hart van een ander te laten weten dat deze niet alleen was. Voedde en steunde jij mij, terwijl je passief aanwezig was.
De innerlijke moeder met vorm naar buiten:
zoals de geboorte van een handgemaakt project, eten, tekening, bouwwerk of een thuis, zelfs daar wist ik het niet.
Lieve innerlijke moeder,
Jij was allang de fysieke plek in mij én daarbuiten.
Zelfs zonder baar-moeder én met.
Om het duizelen van begrip te laten indalen misschien wel door dit lezen? daar ben jij.
De lieve innerlijke moeder.
Was geen wens noch kind voor nodig, noch een gegeven naam.
Noch een man die ‘een zoon wilde' of een dochter goed beschermd door papa.
Noch vrouw, kind, maatschappij of verwachting hoefde jouw aanwezigheid te bevestigen.
Lieve innerlijke moeder. Zo belangeloos ben jij.
De innerlijke moeder is ongezien, ongehoord, onbegrepen en dit alles verteert zij dagelijks met compassie.
Zij luistert met de stilte, weet, ziet en draagt jou echt.
De innerlijke moeder, is puur. Als een onderbuikgevoel, via de wil geboren.
Stroomt daaruit, vanuit een altruïstisch hart. Het verlangen altijd te verbinden en één te worden.
En gebruikt daarvoor het Hier en NU.
Innerlijke moeder zingt of spreekt naar buiten. Is de schittering in de ogen, zoals een oprecht verbonden blik kan laten zien.
Jouw bestaan, innerlijke moeder leeft voort in allerlei wezens, gezien wij immers door jou geboren zijn.
Broeders en zusters, neven en nichten, plantenrijk, dierenrijk, stenen en kosmos.
Lieve innerlijke moeder, vanuit daar besta en ben ik allang.
Moge die her-innering vandaag tot leven komen.
Tussen glimlachend genieten, verstillend én een traan.
Herinner wat jij vergeten bent, jouw innerlijke moeder is er.
Jij gekomen door: jouw moeder.
Met een eigen verhaal, een eigen pad.
Maar wel dezelfde moederlijke aanwezigheid,
via velen moeders gekomen. Kijk maar in je ogen, echt waar.
Wat wens ik dat jij vandaag leest: Hoe essentieel je bent en werkelijk ook mag zijn. Of je moeder wel of niet goed was, als we de rode draad door vele moeders teruglopen was er de allereerste onbeschreven pure eerste moeder.
Jouw innerlijke moeder.
Jouw gemis, blijdschap, herinnering, afkeer, verlangen, berusting of toekomst
mogen vandaag gaan her-inneren.
Laat moederdag dáárover gaan.
Jouw bijstaan vandaag, sterker nog, zij doet dit al, kijk maar naar beneden, onder je voeten. Jij bent niet alleen en je geboortes, creaties vanuit je handen laten haar zien.
Nu ik jou, lieve innerlijke moeder, vertel via woorden, beeld of klank dat jij allang bestond, in een vormloze, onzichtbare én zichtbare vorm.
Laten jij en ik elkaar koesteren in ons hart.
Kijk vandaag, op moederdag, in de spiegel naar jezelf én in de ogen van een ander mens.
Neem deze herinnering mee
dat de pure innerlijke moeder in ieder is, dus in jou!
Helemaal los van rollen, identiteit of sexe. Helemaal los van gehecht of onthecht.
Eer vandaag de lieve innerlijke moeder.
Heb lief, je pure, rauwe, ware zelf.
Lieve innerlijke moeder, jij bent er. Altijd al geweest.
Veel liefs van mij,
Adriënne Werts - Auora centrum voor bewustzijn
