19/06/2025
Mijn grootste angst toen ik nog PDS had..
Ik weet nog precies hoe het voelde: wakker worden met een platte buik, en na elke maaltijd steeds meer opgeblazen raken.
Ik begreep er niks van.
In het begin kon ik er nog om lachen – ik maakte zelfs foto’s met de hashtag _ .
Maar hoe langer het duurde, hoe meer de angst groeide.
Ik had hulp gezocht: huisarts, diëtist, ayurveda, acupunctuur, kinesiologie, osteopathie, orthomoleculair therapeut… maar de oplossing bleef uit.
En daarmee verloor ik steeds meer het vertrouwen in mijn lichaam.
Op een gegeven moment dacht ik echt: _“Wat als ik darmkanker heb?”_
Worst case, ik weet het – maar het voelde zó reëel.
Eten werd stress. Geen plezier. Geen ontspanning.
Soms voelde ik zóveel spanning vóór het eten, dat ik al opgeblazen en kotsmisselijk was vóór de eerste hap.
Het frustrerende?
De ene dag kon ik een salade prima eten. De andere dag exact diezelfde salade – en lag ik uren opgeblazen op de bank. Ik kreeg er geen grip op.
Maar één ding wist ik zeker: er is een oorzaak. Ik had ’m alleen nog niet gevonden.
Ik was vastbesloten om de oplossing te vinden. En thank god dat ik ben blijven zoeken. Want anders had ik nu al meer dan 10 jaar met klachten rondgelopen.
👉 _”Leer er maar mee leven” is géén oplossing._ Laat je daar écht niet mee wegsturen.
Er is zóveel meer mogelijk.
Met de juiste voeding, gericht onderzoek, rust en supplementen.
Niet door nóg harder je best te doen, maar door écht te luisteren naar je lijf.
Wist ik toen maar wat ik nu weet… dan had ik mezelf zóveel angst en frustratie bespaard.
Herken je dit? Of ken je iemand die hier last van heeft?
Je bent echt niet de enige. En het kan écht anders.
Binnenkort deel ik in mijn stories en podcast wat mij uiteindelijk heeft geholpen.
Laat het me weten als jij dit herkent — ❤️
