23/02/2023
1. Omdat ik me na elke Mind-Walk opgeladen voel met vreugde en dankbaarheid, wat ik onderweg ook tegenkom. Of ik nu vredig in stilte loop te genieten of moet ploeteren. De dankbaarheid en vreugde achteraf is er iedere keer weer.
💖🙏🧘♀️🌲
Intense blijdschap en dankbaarheid, dat voel ik iedere keer weer, na elke Mind-Walk wandeling. Dat betekend niet dat ik elke wandeling vrolijk huppelend, zacht wandelend of glimlachend mijn pad loop, ik ervaar vaak genoeg irritatie en gedoe tijdens het wandelen. Maar alle irritatie smelt als sneeuw voor de zon gedurende een mind-walk wandeling.
Soms kan ik me echt aan alles irriteren onderweg, blijf ik vasthangen in een wirwar van gedachten, kan ik me niet concentreren op de mooie natuur om mij heen of de sensaties in mijn lichaam, struikel ik of loop steeds tegen blokkades op. Dan kan ik zo mopperen, me zo irriteren en het moment kwijtraken aan het gedoe. Maar op één of andere manier zakt de irritatie door mijn benen en voeten weg naar de grond of verdwijnt het met mijn ademhaling in het luchtledige. Tegen de tijd dat ik weer terug ben bij het startpunt is alle irritatie omgezet in inzicht, acceptatie, vreugde en dankbaarheid. Zo bijzonder vind ik dat.
Ik zal je een voorbeeld geven. Een paar jaar geleden liep ik een heerlijk wandeling ter voorbereiding op de mind-walk van die week. Halverwege de wandeling veranderde het pad in een enorme ravage van modder en omgezaagde bomen. Het was niet om aan te zien en nog lastiger om er te lopen. Mijn schoenen vonden geen grip, zakten en gleden alle kanten op in de modder, en de rust en vrede die ik daarvoor in mijn hoofd voelde maakten plaats voor heel veel gemopper en irritatie. Ik besefte me dat ik dit pad niet zou kunnen lopen met de groep, waardoor ik de wandeling nog eens moest voorlopen om zeker te weten dat de definitieve route wel geschikt was. Na een hele tijd ploeteren kwam ik eindelijk een kruisend pad tegen, waardoor ik weer ontspannen verder kon. Dit pad kende ik niet en ik had nooit genomen als het andere pad wel goed was geweest. Ik ontdekte allerlei leuke verrassingen onderweg. Mooie open plekken, bomen met bijzondere vormen en prachtige kunstwerken van de natuur. Met elke stap en moment van verwondering zakte de irritatie verder naar de achtergrond. De meditatie die ik deed op een boomstam bracht me zoveel rust, ruimte en acceptatie dat ik tegen de tijd dat ik terug kwam bij de auto vol was van blijdschap en dankbaarheid. Het gedoe was weg, en ik voelde me echt een stukje lichter, maar ook rijker.
Na iedere Mind-Walk voel ik me een stukje rijker. Sterker nog, na alle verschillende mind-walk wandelingen die ik privé of met een groep heb mogen doen voel ik me echt steenrijk en dat heeft niets met geld te maken, maar alles met geluk in het moment. Die geluksmomenten koester ik, ook al kan ik ze niet vast houden of op een rekening ze zetten. Ze helpen me om alle momenten van gedoe en irritatie in balans te brengen. Die momenten hebben we namelijk ook allemaal. Ik ervaar nog steeds geregeld stress, frustratie, boosheid, teleurstelling en angst. Maar de momenten van rust, acceptatie, dankbaar, vreugde en geluk helpen de balans terug te vinden.
Wat ook grappig is, is dat ik altijd het gevoel heb dat bos een beetje gniffelt om mij als ik zo loop te mopperen, alsof het glimlacht en geniet van mijn gedoe. Dit idee helpt me om te relativeren en anders om te gaan met de irritatie. Ik moet er zelf ook een beetje om lachen als ik dat voel, en die humor schept ruimte.
Intense dankbaarheid en vreugde, dat is wat Mind-Walk mij brengt. 1 van de 10 redenen waarom ik Mind-Walk doe en deel met anderen. De komende tijd zal ik alle 10 redenen hier aan je uitleggen.
Is het herkenbaar voor jou of verlang jij er juist naar om dit zo te kunnen ervaren? Laat het me weten in een reactie hieronder of privé.
Liefs, Dorine